Ռազմական քաղաք

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Լեֆորտովոյի զորանոցները
Կնյազe Վոլկոնսկոե, Ռազմական քաղաք.
Զենքերի և ռազմական տեխնիկայի կայանատեղի քաղաքի տարածքում, Խորհրդային Միություն

Ռազմական քաղաք, հատուկ տարածք, որում տեղակայված են շենքեր և կառույցներ, որոնցում նախատեսված է տեղավորել մեկ կամ մի քանի զորամասեր, ռազմական ուսումնական հաստատություններ, զինված ուժերի ձեռնարկություններ[1]։

Արտասահմանյան զինված ուժերում ռազմական ճամբարների կազմակերպումը մոտավորապես նման է ԽՍՀՄ և Ռուսաստանի զինված ուժերում ընդունված կազմակերպմանը[2]։

Ռազմական քաղաքի կառավարում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Զորամասի սպան, որը լինում է զորամասում, պատասխանատու է կանոնակարգի պահպանման և ռազմական ճամբարի օբյեկտների գործունեության համար։

Այն դեպքում, երբ մի քանի զորամասեր և հիմնարկներ տեղակայված են ռազմական քաղաքում, կայազորի պետի հրամանով որոշվում է ավագ ռազմական քաղաք, որի հրամանները պարտադիր են քաղաքի ողջ ռազմական անձնակազմի[2] և ռազմական քաղաքի տարածքում գտնվող անձանց համար։

Ռազմական քաղաքի կառուցվածք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռազմական քաղաքը սովորաբար բաժանվում է հետևյալ տարածքների (տեղամասերի)՝ տրված օբյեկտների տեղակայման համար[2][3].

  • սպասարկող զորանոցներ` շտաբներ, զորանոցներ (հանրակացարաններ), դասասենյակներ, շքերթի տարածք, զինվորների (կուրսանտների) ուսումնավարժանոցներ, պահակակետեր, ճաշարաններ և թեյի սենյակներ, ակումբներ, բժշկական կենտրոններ,
  • տեխնիկական` զենքի և ռազմական տեխնիկայի վերանորոգման և պահպանման արհեստանոցներ,
  • պահեստներ և պահեստարաններ,
  • բնակելի տներ սպայական կազմի, հրամանատարության սպայակազմի, զինակոչիկների, բանվորների, քաղծառայողների, նրանց ընտանիքի անդամների, ինչպես նաև մշակութային և կենցաղային ձեռնարկություններ[2]։

Ռազմական քաղաքի կարգ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռազմական քաղաքի անվտանգությունը և դրա տարածք մուտք գործելու կարգը (մուտքի հսկողությունը) կազմակերպվում են զորամասի հրամանատարի կամ ավագ ռազմական քաղաքի հրամանատարի հրամանով` կախված այնտեղ գտնվող օբյեկտների կարևորությունից[1]։

Մուտքային ռեժիմին համապատասխանելու համար ստեղծվում են անցակետեր` ժամանող (հեռացող) զինծառայողների և քաղաքացիական անձանց անցումը (ելքը), ինչպես նաև ցանկացած գույքի հեռացումը կամ արտահանումը (ներմուծումը) ապահովելու համար[4]։

Կայազորի և պահապան ծառայության կանոնակարգերը, հրամաններն ու հրահանգները ԽՍՀՄ զինված ուժերում ռազմական ճամբարի պաշտպանությունն ու նրա տարածք մուտքերը կարգավորող նորմատիվ իրավական ակտերն են։

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 Коллектив авторов Статья «Военный городок» // Советская военная энциклопедия в 8-ми томах (2-е издание) / Под ред. Огарков Н. В.. — М.: Воениздат, 1978. — Т. 2. — С. 266. — 654 с. — 105 000 экз.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Коллектив авторов Статья «Военный городок» // Военная энциклопедия / Под ред. П.В. Грачёв. — М.: Воениздат, 1994. — Т. 2. — С. 197. — 544 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-203-00299-1
  3. Коллектив авторов Статья «Военный городок» // Военный энциклопедический словарь / Под ред. Горкина А. П.. — М.: Большая Российская Энциклопедия, 2001. — Т. 1. — С. 324. — 848 с. — 5 000 экз. — ISBN 5-85270-219-6
  4. Коллектив авторов Статьи «Контрольно-пропускной пункт» и «Контрольно-технический пункт» // Военная энциклопедия / Под ред. Сергеев И. Д.. — М.: Воениздат, 1999. — Т. 4. — С. 161-162. — 583 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-203-01655-0

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]