Ջրակարոս

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ջրակարոս
Գիտական դասակարգում
Թագավորություն Բույսեր
Տիպ Ծածկասերմեր
Դաս Երկշաքիլավորներ
Կարգ Հովանոցավորներ
Ընտանիք Նեխուրազգիներ
Ցեղ Ջրակարոս
Լատիներեն անվանում
Sium
L. (1753)
Տիպիկ ներկայացուցիչներ

Sium latifolium L.


Դասակարգումը
Վիքիցեղերում


Պատկերներ
Վիքիպահեստում




Ջրակարոս (լատին․՝ Sium), ճահճակարոս, առվի կարոս, նեխուրազգիների (հովանոցավորներ) ընտանիքի բազմամյա ջրաճահճային խոտաբույսերի ցեղ։ Հայտնի է 10 (այլ տվյալներով՝ 15) տեսակ։

Հայաստանում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Sium latifolium

ՀՀ-ում՝ 1 տեսակ՝

  • Ջրակարոսը սիզարային (լատին․՝ Տium sisarum

Տարածում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Տարածված է Լոռու, Գեղարքունիքի, Արարատի, Արմավիրի մարզերի նախալեռնային հարթավայրերի ճահճոտ ու գերխոնավ վայրերում, լճակների և գետերի ափերին, երբեմն առաջացնում է համատարած բուսուտներ։

Կենսաբանական նկարագիր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ցողունը մերկ է, վերին մասում՝ ճյուղավորվող, բարձրությունը՝ 50-150 սմ։ Տերևները փետրաձև են։ Ծաղկաբույլը բարդ հովանոց է, ծաղիկները՝ մանր, սպիտակ։ Ծաղկում է հունիս-սեպտեմբեր ամիսներին։ Պտուղը օվալաձև սերմիկ է։

Քիմիական կազմ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պարունակում է եթերայուղեր, ալկալոիդներ։ Արմատները թունավոր են։

Դասակարգում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Որոշ տեսակներ.

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Шишкин Б. К. Род 1019. Поручейник — Sium L. // Флора СССР. В 30 т. / Начато при руководстве и под главной редакцией акад. В. Л. Комарова; Ред. тома Б. К. Шишкин. — М.—Л.: Изд-во АН СССР, 1950. — Т. XVI. — С. 458—465. — 648 с. — 3500 экз.
  • Виноградова В. М. Род Поручейник — Sium L. // Флора Восточной Европы / Отв. ред. и ред. тома Н. Н. Цвелёв. — М.; СПб.: Т-во науч. изд. КМК, 2004. — Т. XI. — С. 363—366. — 536 с. — 1000 экз. — ISBN 5-87317-160-2.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական տարբերակը վերցված է Հայաստանի բնաշխարհ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։