Պավել Բարտո
Պավել Բարտո | |
|---|---|
| Ծնվել է | հունվարի 4, 1904[1] կամ հունվարի 30, 1904[2] |
| Վախճանվել է | հոկտեմբերի 23, 1986[2] (82 տարեկան) |
| Գերեզման | Վվեդենսկոե գերեզմանատուն |
| Մասնագիտություն | բանաստեղծ և մանկագիր |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ամուսին | Ագնիա Բարտո |
Պավել Բարտո (ռուս.՝ Па́вел Никола́евич Барто́, հունվարի 4, 1904[1] կամ հունվարի 30, 1904[2] - հոկտեմբերի 23, 1986[2]), մանկագիր, թռչնաբան, Ագնիա Բարտոյի առաջին ամուսինը։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Պավելը ծնվել է ինժեներ Նիկոլայ Բարտոյի և Լիդիա Վիլերի ընտանիքում։ Նա մեծացել է ավագ եղբոր՝ Ռոստիսլավի և քրոջ՝ Եվգենիայի հետ։
Պատանեկության տարիներին բալետ է սովորել իր մորաքրոջ` հանրահայտ Լիդիա Նելիդովայի ստուդիայում։ Այնտեղ նա հանդիպել է իր ապագա կնոջը՝ Գետել Վոլովային, որն ամուսնությունից հետո վերցրել է ամուսնու ազգանունն ու անունը փոխել է Ագնիայի։ Նրանց ամուսնությունը տևել է 6 տարի։ Ամուսնությունից ծնված որդին՝ Էդգարը (Գարիկ) մահացել է 1945 թվականին, դժբախտ պատահարից (հեծանիվ քշելիս ընկել է բեռնատարի տակ)։ Պավել Բարտոն եղել է կնոջ երեք բանաստեղծությունների համահեղինակը։
Եղել է Գրողների առաջին համամիութենական համագումարի մասնակից, 1935 թվականից` ԽՍՀՄ Գրողների միության անդամ։ 1930-ական թվականներին եղել է «Մանկական գրականություն» հրատարակչության խմբագիր։ 1940 թվականին սովորել է Ռազմաքաղաքական ակադեմիային կից դասընթացներում։ Պատերազմի ժամանակ եղել է Հյուսիսային ռազմածովային նավատորմիղի թերթի խմբագիր, 1960 թվականին կապիտանի կոչմամբ անցել է պահեստազոր։
Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բանաստեղծի եղբայրը` Ռոստիսվլավ Բարտոն, դարձել է մանկական գրքերի հայտնի գեղանկարիչ և պատկերազարդող։ 1934 թվականին «Յունիյ նատուրալիստ» ամսագրում հրապարակվել է Բարտո եղբայրների համատեղ աշխատանքը[3]։
Առաջին կինը եղել է Ագնիա Բարտոն, որը վերցրել է ամուսնու ազգանունն ու դրանով հայտնի դարձել։
Ամուսնալուծությունից հետո Ագնիան արգելել է Պավելին մանկական բանաստեղծություններ հրապարակել իր ազգանվամբ։ Նա նույնիսկ առաջարկել է նախկին ամուսնուն փոխել ազգանունը՝ ասելով. «Ամբողջ Միությունը գիտի միայն մեկ Ագնիա Բարտոյի, այլ Բարտոներ պետք չեն»։
Առաջին ամուսնալուծությունից հետո Պավել Բարտոն ամուսնացել է ևս 3 անգամ (վերջին անգամ` սեփական զարմուհու հետ) և ունեցել մի քանի երեխաներ տարբեր կանանցից։ Բարտոյի երկրորդ կինը Լյուբով Սևան էր։ Նրանք ունեցել են երեք դուստր՝ Մարինան (1932), Սյուզաննան (1934) և Աննան (1937)։
Պավել Բարտոյի երրորդ կինը Եվդոկիա Իվանովնան էր (նրանք միասին ապրել են 20 տարի)։
Չորրորդ կինը՝ Ռենատա Վիլլերը, նրա զարմուհին էր։ Վերջին կնոջ հետ նա ապրել է 25 տարի։ Թաղված է Վվեդենսկովյան գերեզմանատանը։
Գրքեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Толстуха куцая» (1926)
- «Гришкины игрушки» (М. Государственное издательство, 1927)
- «Про кота Федьку, ежа Хавроську и белую мышку» (1928)
- «Озорные»
- «Ёлка»
- «Посол» (М. Государственное издательство, 1930)
- «Поход за змеями» (1936)
- «Птичий хоровод» (М. Детская литература, 1976)
- «О чём поют птицы» (М. Детская литература, 1981, рис. Н. Чарушина)
- «Птичьи разговоры» (М. Малыш, 1982, рис. Н. Чарушина)
- «Пусть поют птицы» (М. Детская литература, 1985)
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Deutsche Nationalbibliothek Record #1037738551 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 ПроДетЛит (ռուս.) — 2019.
- ↑ Братья Барто в Московском зоопарке.
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Писатели Москвы участники Великой Отечественной войны. М., 1997
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Բարտո ընտանիքի Արխիվացված 2009-05-24 Wayback Machine կայքը
- Պավել Բարտո Արխիվացված 2008-09-24 Wayback Machine
| ||||||||||||
