Ուրմաս Ռեյնսալու
| Ուրմաս Ռեյնսալու | |
| |
| Կուսակցություն՝ | Res Publica կուսակցություն[1] և Հայրենիքի[1] |
|---|---|
| Կրթություն՝ | Տարտուի համալսարան (1997) և Tallinn Secondary School No. 37? |
| Մասնագիտություն՝ | քաղաքական գործիչ և իրավաբան |
| Ծննդյան օր | հունիսի 22, 1975 (48 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Տալլին, Էստոնական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն |  Էստոնիա
|
| Պարգևներ |
     և  |
Ուրմաս Ռեյնսալու (էստ․՝ Urmas Reinsalu, հունիսի 22, 1975, Տալլին, Էստոնական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), էստոնացի պետական գործիչ։ «Հայրենիք» կուսակցության անդամ է։ Էստոնիայի արտաքին գործերի նախարար՝ 2022 թվականի հուլիսի 18-ից[2]։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ուրմաս Ռեյնսալուն ծնվել է 1975 թվականի հունիսի 22-ին Տալլինում։
1993 թվականին ավարտել է Տալլինի 37-րդ միջնակարգ դպրոցը, 1997 թվականին՝ Տարտուի համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետը։
1996-1997 թվականներին աշխատել է Էստոնիայի արդարադատության նախարարությանը կից բաց-իրավական ոլորտում մասնագետ և Էստոնիայի կառավարությանն առընթեր սահմանադրական իրավաբանական հանձնաժողովի փորձագետ։ Էստոնիայի նախագահի ներքին քաղաքականության գծով խորհրդական։ 1998-2001 թվականներին եղել է Էստոնիայի նախագահի պետական գրասենյակի տնօրեն։
2002-2003 թվականներին՝ Էստոնիայի ներքին անվտանգության ակադեմիայի դասախոս։
1992 թվականից եղել է Res Publica կուսակցության անդամ։ 2002 թվականին եղել է Res Publica կուսակցության խորհրդի նախագահ։ 2006 թվականին Res Publica կուսակցությունը Իսամաալիյթ կուսակցության հետ միավորելուց հետո հանդիսանում է «Հայրենիքի միություն և Res Publica» կուսակցության անդամ (2018 թվականից՝ «Հայրենիք»)։
2004 թվականին Եվրախորհրդարանի ընտրություններում գլխավորել է Res Publica կուսակցության ընտրական ցուցակը, սակայն չի ընտրվել[3]։
2003 թվականի խորհրդարանական ընտրությունների արդյունքներով ընտրվել է Ռիյգիկոգու 10-րդ գումարման անդամ։ Վերընտրվել է 2007 և 2011 թվականների ընտրություններում։
Ռեյնսալուն «Հայրենիք» կուսակցության առաջնորդ է դարձել 2012 թվականին։ Պաշտոնը լքել է 2015 թվականին.
2012 թվականի մայիսի 11-ին Հանրապետության նախագահ Թոոմաս Հենդրիկ Իլվես ը Ռեյնսալային նշանակեց պաշտպանության նախարար[4], իսկ երկու օր անց՝ մայիսի 14-ին, նա երդում է տվել նշանակված պաշտոնում Ռիյգիկոգուի անդամների առջև[5]։
2015-2019 թվականներին՝ Էստոնիայի արդարադատության նախարար։
2019 թվականից մինչև 2021 թվականի հունվարի 26-ը եղել է Էստոնիայի արտաքին գործերի նախարար Յուրի Ռատասի երկրորդ կառավարությունում։
2022 թվականի հուլիսի 18-ին ստացել է Էստոնիայի արտաքին գործերի նախարարի պորտֆելը Կայ Կալլասի երկրորդ կառավարությունում։
Ռեյնսալուն Էստոնիայի պաշտպանության միության, Էստոնիայի սեփականատերերի Կենտրոնական միության և Էստոնիայի իրավաբանների միության անդամ է[6]։ Տիրապետում է էստոներենին, անգլերենին, գերմաներենին, ռուսերենին և ֆիններենին[6]։
Հայտարարություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2012 թվականի հուլիսի 14-ին Կուրեսսաարում «Ազատության համար պայքարողների միության» հավաքի ժամանակ, ինչպես Էստոնիայում անվանում են Էստոնիայի ՍՍ 20-րդ դիվիզիայի վետերաններին, Ռեյնսալուն երախտագիտություն է հայտնել նրանց և հայտարարել, որ նրանց «ներդրումը, որը բխում էր օրինական իրավահաջորդության սկզբունքից, վճռորոշ նշանակություն ուներ Էստոնիայի Հանրապետության համար և միաժամանակ փրկեց մեր ժողովրդի պատիվը»[7]։ Այս հայտարարությունը բուռն վրդովմունք է առաջացրել ինչպես Էստոնիայի ներսում, այնպես էլ արտերկրում[8]։ Ռուսաստանի ԱԳՆ պաշտոնական ներկայացուցիչ Ալեքսանդր Լուկաշևիչը հայտարարել է[8]։
|
Նախկին էսէսականների և տեղի կոլաբորացիոնիստների փառաբանմանն ուղղված միջոցառումների անցկացումը չի կարելի այլ կերպ գնահատել, քան էստոնական հասարակությունում պրոնացիստական տրամադրությունների կանխամտածված սերմանումը և նրանց հիշատակի հանդեպ բացահայտ ծաղրը, ովքեր իրենց կյանքի գնով աշխարհը փրկել են «դարչնագույն ժանտախտից»։ Նրա արտահայտած երախտագիտությունը ֆաշիստական կամակատարներին «էստոնացի ժողովրդի պատիվը փրկելու» համար հանդիսանում է Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի իրադարձությունների առնչությամբ պաշտոնական Տալլինի նպատակաուղղված առասպելաբանության ևս մեկ հաստատում։ | 
|
Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ուրմաս Ռեյնսալուն ամուսնացած է, ունի երկու դուստր[2]՝ Լիյստբետը և Էլբետը։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Political parties — Centre of Registers and Information Systems.
- ↑ 2,0 2,1 «Министр иностранных дел». Министерство иностранных дел. 2022 թ․ հուլիսի 19. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ հունիսի 10-ին. Վերցված է 2022 թ․ հուլիսի 27-ին.
- ↑ «Valimised 2004 :: erakonnad.info». // erakonnad.info. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2012 թ․ օգոստոսի 4-ին.(էստոներեն)
- ↑ «Президент Ильвес назначил Урмаса Рейнсалу министром обороны». // rus.delfi.ee. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2012 թ․ օգոստոսի 4-ին.
- ↑ «Министр обороны Рейнсалу принес присягу». // rus.postimees.ee. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ մայիսի 13-ին. Վերցված է 2021 թ․ մայիսի 13-ին.
- ↑ 6,0 6,1 «Urmas Reinsalu». // valitsus.ee. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2012 թ․ օգոստոսի 4-ին.(էստոներեն)
- ↑ «Рейнсалу настаивает, что пособники нацистов боролись за освобождение Эстонии». // rus.postimees.ee. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2012 թ․ օգոստոսի 4-ին.
- ↑ 8,0 8,1 «МИД РФ возмущен заявлением Рейнсалу о слете Эстонского союза борцов за свободу». // rus.delfi.ee. Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2012 թ․ օգոստոսի 4-ին.
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ուրմաս Ռեյնսալու» հոդվածին։ |
