Ոչ իզոթերմային եռաֆազ զտման տեսություն
Ոչ իզոթերմային եռաֆազ ֆիլտրման տեսությունը ֆիլտրման տեսության մի հատված է, որը նվիրված է ոչ ստացիոնար ջերմային գործընթացների ուսումնասիրությանը երեք փուլերի (պինդ, հեղուկ և գազային) ընդհանուր դեպքում:Այն սկսեց զարգանալ հիմնականում 1980-ականներին `թվային հաշվարկների համար անհրաժեշտ բավարար հաշվիչ ուժ ունեցող համակարգիչների գալուստով` Արևմտյան Սիբիրում ամենամեծ հեշտությամբ մատչելի ածխաջրածնային հանքավայրերի աստիճանական սպառման պատճառով:Այս տեսության կարևոր ներողություն խնդրողների շարքում պետք է նշվեն Ա.Ֆ.Զազովսկին, Ռ.Ֆ. Շարաֆուտդինովը, Ա.Պ. Շևելևան։ Այսօր ամենամեծ ներկայացուցիչը Կ.Մ.Ֆեդորովն է[1][2][3] :Ֆազային անցումները հաշվի առնելով ոչ իզոթերմային ֆիլտրման տեսությունը դեռ հեռու է ավարտից, ստացված լուծումներն ու մոտեցումները ինժեներական գնահատականներ են, որոնց ճշգրտությունը ցածր է[4]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Федоров К. М., Шевелёв А. П., Моделирование работы скважины в неизотермическом режиме. // Теплофизика, гидродинамика, теплотехника: сборник статей. Выпуск 2. Тюмень: Изд-во ТюмГУ, 2004, с. 82—91
- ↑ Шарафутдинов Р. Ф., Федоров К. М., К теории неизотермической фильтрации с фазовыми переходами. // Изв. РАН. Сер. МЖГ № 5, 1989, с. 68—79 (DOI: 10.1007/BF01051725)
- ↑ Зазовский А. Ф., Федоров К. М., О вытеснении нефти паром. М.: перпринт ИПМ АН СССР, № 267, 1986, 64 с.
- ↑ Федоров К. М., Шевелёв А. П., Методика расчета и оптимизации парогазоциклического воздействия на призабойную зону пласта. // Теплофизика, гидродинамика, теплотехника: сборник статей. Выпуск 2. Тюмень: Изд-во ТюмГУ, 2004, с. 91—102