Յոժեֆ Բեցա

Յոժեֆ Բեցա
Քաղաքացիությունը	ԽՍՀՄ և Ուկրաինա
Ծննդյան ամսաթիվ	նոյեմբերի 6, 1929
Ծննդավայր	Մուկաչևո, Անդրկարպատյան Ուկրաինա, Չեխոսլովակիայի առաջին հանրապետություն
Մահվան ամսաթիվ	փետրվարի 24, 2011 (81 տարեկան)
Մահվան վայր	Մուկաչևո, Անդրկարպատյան մարզ, Ուկրաինա
Դիրք	կիսապաշտպան
Պարգևներ ; և Մուկաչևոյի պատվավոր քաղաքացի

Յոժեֆ Յոժեֆովիչ (Իոսիֆ Իոսիֆովիչ) Բեցա (հունգ.՝ Becza József; նոյեմբերի 6, 1929(1929-11-06), Մուկաչևո, Անդրկարպատյան Ուկրաինա, Չեխոսլովակիայի առաջին հանրապետություն - փետրվարի 24, 2011(2011-02-24)^[1], Մուկաչևո, Անդրկարպատյան մարզ, Ուկրաինա), խորհրդային ֆուտբոլիստ, կիսապաշտպան։ ԽՍՀՄ հավաքականի խաղացող։ ԽՍՀՄ սպորտի վարպետ (1956^[2]), ԽՍՀՄ սպորտի վաստակավոր վարպետ (1991), ՀԽՍՀ վաստակավոր մարզիչ (1980), ՌԽՖՍՀ վաստակավոր մարզիչ (1966)։

Կենսագրություն

Ազգությամբ հունգարացի է^[3]։ Սկսել է ֆուտբոլ խաղալ 1943 թվականին Մուկաչևոյի ծխախոտի ֆաբրիկայի պատանեկան թիմում։ Այնուհետև տեղափոխվել է տեղի «Բոլշևիկ», այնտեղից՝ Ուժգորոդի «Սպարտակ»։ Զինվորական ծառայությունն անցել է ԳԴՈ-ում (Ստանիսլավ), «Սպարտակ»-ում (Ստանիսլավ), Լվովի ՍԿԱ-ում^[4], և հետո նա տեղափոխվել է ԲԿՄԱ։ ԽՍՀՄ առաջնություններում անցկացրել է 35 հանդիպում, խփել 2 գոլ։

ԽՍՀՄ հավաքականի կազմում անցկացրել է 2 հանդիպում (այդ թվում՝ 1 հանդիպում ԽՍՀՄ օլիմպիական հավաքականի կազմում)։

Ֆուտբոլիստի կարիերան ավարտելուց հետո ավարտել է Լենինգրադի Լեսգաֆտի անվան ֆիզկուլտուրայի ինստիտուտը։ 1961-1972 թվականներին կարճ ընդմիջումներով մարզել է Ռոստովի ԲՄԱ-ն։ Այնուհետև 2,5 տարի աշխատել է Լեհաստանում՝ զորքերի Հյուսիսային խմբի թիմի հետ։ Հետագայում մարզել է ԽՍՀՄ տարբեր թիմեր։

Կյանքի վերջին տարիներն անցկացրել է հայրենի Մուկաչևոյում, ընտրվել է քաղաքի պատվավոր բնակիչ։ 2004 թվականին լրագրող Իվան Ժիրոշը նրա մասին գրել է «Ճանապարհ դեպի Օլիմպոս» գիրքը^[5]։

Ձեռքբերումներ

Որպես խաղացող

ԽՍՀՄ առաջնության բրոնզե մեդալակիր՝ 1955, 1956, 1958
ԽՍՀՄ գավաթակիր՝ 1955
Օլիմպիական չեմպիոն՝ 1956
«Արժանիքների համար» III աստիճանի շքանշան՝ 2004^[6]

Որպես մարզիչ

ԽՍՀՄ առաջնության արծաթե մեդալակիր՝ 1966
ԽՍՀՄ Գավաթի եզրափակչի մասնակից՝ 1971

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 http://novoteka.ru/sevent/9171085
↑ В Комитете по физкультуре и спорту // Советский спорт (газета). — 22 марта 1956, № 35. — с. 2.
↑ «Кіевскій ТелеграфЪ:: Наш первый футбольный олимпийский чемпион». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 6-ին. Վերցված է 2011 թ․ մայիսի 14-ին.
↑ «Закарпатець Йожеф Беца розпочинав футбольну кар'єру на Львівщині». Արխիվացված օրիգինալից 2009 թ․ հունվարի 7-ին. Վերցված է 2009 թ․ մարտի 22-ին.
↑ Zaxid.net. «МИ ПАМ'ЯТАЄМО. Рятівник олімпійських медалей Йожеф Беца». ZAXID.NET. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հոկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 1-ին.
↑ «Указ президента Украины N 795/2004». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ նոյեմբերի 28-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 14-ին.

Արտաքին հղումներ

Профиль на сайте «Сборная России по футболу»Արխիվացված 2020-06-30 Wayback Machine

[_9eaeec88dadddfef-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 http://novoteka.ru/sevent/9171085

[2] В Комитете по физкультуре и спорту // Советский спорт (газета). — 22 марта 1956, № 35. — с. 2.

[3] «Кіевскій ТелеграфЪ:: Наш первый футбольный олимпийский чемпион». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 6-ին. Վերցված է 2011 թ․ մայիսի 14-ին.

[4] «Закарпатець Йожеф Беца розпочинав футбольну кар'єру на Львівщині». Արխիվացված օրիգինալից 2009 թ․ հունվարի 7-ին. Վերցված է 2009 թ․ մարտի 22-ին.

[5] Zaxid.net. «МИ ПАМ'ЯТАЄМО. Рятівник олімпійських медалей Йожеф Беца». ZAXID.NET. Արխիվացված օրիգինալից 2018 թ․ հոկտեմբերի 2-ին. Վերցված է 2018 թ․ հոկտեմբերի 1-ին.

[6] «Указ президента Украины N 795/2004». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ նոյեմբերի 28-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 14-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]