Մորթե գլխարկ (ֆր.՝ chape, լատին․՝ cappa - գլխաշոր), ավանդական գլխաշոր ռուս և այլ ազգերի տարազներում։
Գրավոր աղբյուրներում այն նշվում է 1327-1328 թվականների Իվան Կալիտայի հոգևոր կանոնադրությունում։ Զբրուչյան կուռքի վերին հատվածը, որը թվագրվում է մոտ 10-րդ դարից, կլոր գլխարկի նման է` մորթյա պատվածքով։
Գլխարկը բաղկացած էր կլոր կոնաձև պսակից մոտ 7 մատնաչափ բարձրությամբ և կլոր մորթյա ժապավենով մոտ 2 մատնաչափ բարձրությամբ։ Պսակի գագաթը երբեմն պտտվում էր իր կողմում։ Կափարիչի առջևի հարևանությամբ (և երբեմն հետևի մասում) անում էին կտրվածք, որը կոչվում էր «քղանցք»։
Գլխարկը տարածված էր հասարակության տարբեր խավերի շրջանում և արդյունքում բոլոր գլխաշորերը սկսեցին կոչվել գլխարկ։