Մարիա Բուրաս

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Մարիա Բուրաս
Ծնվել էհուլիսի 16, 1968(1968-07-16) (55 տարեկան)
ԾննդավայրՄոսկվա, ԽՍՀՄ
Մասնագիտությունարձակագիր, լեզվաբան, թարգմանչուհի, լրագրող և հրապարակախոս
Լեզուռուսերեն
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
ԿրթությունՄոսկվայի պետական համալսարանի բանասիրույան ֆակուլտետ
ԱմուսինԱնդրեյ Զալիզնյակ

Մարիա Միխայլովնա Բուրաս (ռուս.՝ Мария Михайловна Бурас, հուլիսի 16, 1968(1968-07-16), Մոսկվա, ԽՍՀՄ), արձակագիր, գրող, լեզվաբան, թարգմանիչ։ «НОС» գրական մրցանակի եզրափակիչ փուլի մասնակից (2020), ընդգրկվել է Մեծ գրքի կարճ ցուցակում (2020)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մարիա Բուրասը ծնվել է 1968 թվականի հուլիսի 16-ին, Մոսկվայում, Հայրենական մեծ պատերազմի հաշմանդամ Միխայիլ Լվովիչ Բուրասի ընտանիքում[1]։ Դպրոցն ավարտելուց հետո ընդունվել և հաջողությամբ ավարտել է Մոսկվայի Լոմոնոսովի անվան պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետի կառուցվածքային և կիրառական լեզվաբանության բաժինը։ Բարձրագույն կրթության դիպլոմ ստանալուց հետո աշխատել է «Коммерсантъ-Daily», «iностранец» թերթերում, հետագայում աշխատել է COFIDEC ընկերությունում որպես հանրային կապերի և գովազդի գծով տնօրեն, այնուհետև աշխատել է PR-Technologies գործակալության գլխավոր տնօրեն, Կիրառական հաղորդակցությունների կենտրոնի գլխավոր տնօրեն, եղել է «Коммерсантъ-Наука» ամսագրի խմբագիր[2]։

Իրականացրել է Բրիտանական խորհրդի հովանու ներքո անցկացվող British EducationUK վեցերորդ ամենամյա ցուցահանդեսին կազմակերպչական և հաղորդակցական աջակցության աշխատանքներ, գովազդային աջակցություն է ցուցաբերել Սվյատոգորսկի վանքի տարածքում Բորիս Գոդունովի օպերայի բեմադրությանը, ինչպես նաև գովազդային աջակցություն է ցուցաբերել Մեծ թատրոնի` «Ռուսլան և Լյուդմիլա» և «Ռոզենտալի երեխաները» օպերաների պրեմիերային։ Մասնակցել է Կալինինգրադում տեղի ունեցած Բալթյան սեզոնների արվեստի փառատոնի կազմակերպմանը և արտասահմանցի ունկնդիրների համար Ռուսաստանի մշակույթի ամառային ինստիտուտի կազմակերպմանը[3]։

Հեղինակ է շուրջ 90 լրագրողական գիտական և հրապարակախոսական լեզվաբանական հոդվածների, ինչպես նաև անգլերենից գրական և գիտական թարգմանությունների։ Տիրապետում է անգլերենին և գերմաներենին։ Մասնակցել է անգլերեն-ռուսերեն ավտոմատ թարգմանության կազմակերպմանը, համարվում է բառարանների խմբագիր «Русский язык» հրատարակչությունում։ Գրում է մանկական գրքեր և վավերագրական գրականություն։ Համագործակցելով ամուսնու՝ Մաքսիմ Քրոնհաուզի հետ, նրանք գրել են երկու մանկական հեքիաթներ եղբայրների՝ Պետյայի և Օսայի մասին. «Ավելի բարձր տեղ չկա» և «Որտեղից են գալիս երեխաները»[4]։

2019 թվականին «Individuum» հրատարակչությունը լույս է ընծայել Մարիա Բուրասի «Ճշմարտությունը գոյություն ունի։ Անդրեյ Զալիզնյակի կյանքը նրա մասնակիցների պատմվածքներում»։ Ստեղծագործությունը համարվում է լեզվաբան Անդրեյ Անատոլևիչ Զալիզնյակի առաջին կենսագրությունը։ Այդ գիրքը շարժել է ընթերցողների և քննադատների հետաքրքրությունը և ընդգրկվել «Մեծ գիրք» գրական մրցանակաբաշխության 2020 թվականի կարճ ցուցակում, ինչպես նաև դարձել է «НОС» մրցանակաբաշխության եզրափակիչ փուլի մասնակից[5]։

Ամուսնացած է, բնակվում է Մոսկվայում։ Շատ է կարդում և ճանապարհորդում։

Արձագանքներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Զնամյա» ամսագրում հրապարակվել է Մարիա Բուրասի «Ճշմարտությունը գոյություն ունի. Անդրեյ Զալիզնյակի կյանքը նրա մասնակիցների պատմվածքներում» գրքի գրախոսականը[5]։

Հեղինակը հրաժարվում է վերլուծել Զալիզնյակի գիտական նվաճումները («Դա ինձ համար չէ», - խոստովանում է նա հենց սկզբից, չնայած որևէ մեկի շուրթերով, խոսում է նրանց մասին)։ Ամենակարևորը, նա փորձում է հասկանալ. «Որտեղի՞ց եկել է Անդրեյ Անատոլևիչ Զալիզնյակը, նա Զալյա էր, ինչպե՞ս անվանում էին նրան դպրոցի ընկերները և ինչի համար նա այդքան նշանավոր էր»։ Ահա թե, որտեղից է գալիս հրաշքը, մենք դեռ չենք հասկանում, բայց ինչպես է այն կառուցված, ինչ-որ բան հնարավոր է պատկերացնել, այդ թվում` այս գրքի օգնությամբ։

Մատենագիտություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արձակ գրքեր

  • Максим Кронгауз и Мария Бурас «Выше некуда»;
  • Максим Кронгауз и Мария Бурас «Откуда берутся дети»;
  • Мария Бурас «Истина существует. Жизнь Андрея Зализняка в рассказах её участников», 2019.

Պարգևներ և մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 2020 - «НОС» մրցանակաբաշխության եզրափակիչ փուլի մասնակից, «Ճշմարտությունը գոյություն ունի։ Անդրեյ Զալիզնյակի կյանքը նրա մասնակիցների պատմվածքներում» գրքով
  • 2020 – ընդգրկվել է «Մեծ գրքի» կարճ ցուցակում, «Ճշմարտությունը գոյություն ունի։ Անդրեյ Զալիզնյակի կյանքը նրա մասնակիցների պատմվածքներում» գրքով[6]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. «Бессмертный полк «Большой книги». Мария Бурас». Год Литературы (ռուսերեն). Վերցված է 2021 թ․ մարտի 8-ին.
  2. «Биография и книги автора Бурас Мария». www.rulit.me. Վերցված է 2021 թ․ մարտի 8-ին.
  3. «Бурас Мария Михайловна [16.07.1968]». az-libr.ru. Վերցված է 2021 թ․ մարտի 8-ին.
  4. «Мария БУРАС • Автор научно-популярных книг • Книжный клуб на «Элементах»». elementy.ru. Վերցված է 2021 թ․ մարտի 8-ին.
  5. 5,0 5,1 «Мария Бурас: Истина существует. Жизнь Андрея Зализняка в рассказах её участников». polit.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ սեպտեմբերի 19-ին. Վերցված է 2021 թ․ մարտի 8-ին.
  6. «Георгий Лесскис — друг, муж, учитель. Книга воспоминаний; Мария Бурас. Истина существует. Жизнь Андрея Зализняка в рассказах ее участников; Застолье Петра Вайля». znamlit.ru. Վերցված է 2021 թ․ մարտի 8-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]