Մասնակից:Անուշ2002/Ավազարկղ

Հովհաննես Թումանյան

«Անտառի տնակը» հեքիաթը Հովհաննես Թումանյանի կատարած թարգանություններից է։ Նա թարգմանել է Գրիմմ եղբայրների համանուն հեքիաթը։ Հեքիաթը առանձին հրատարակությամբ լույս չի տեսել։ Այն զետեղված է Հովհաննես Թումանյանի «Հեքիաթներ» գրքում։ Տպագրվել է Երևանում՝ 1988 թվականին։ Հեքիաթի մոտիվներով 2018 թվականին նկարահանվել է մուլտֆիլմ ՝ համանուն վերնագրով։

Սյուժե

Հովհաննես Թումանյանի «Անտառի տնակ» հեքիաթը պատմում է մի ընտանիքի մասին, ում խրճիթը գտնվում էր անտառի եզրին։ Խրճիթում բնակվում էին փայտահատն ու իր կինը ՝ երեք աղջիկների հետ։ Հայրն աշխատանքի գնալիս կնոջը պատվիրում է, որ մեծ աղջկա հետ հաց ուղարկի, և որպեսզի աղջիկն անտառում չմոլորվի հայրը ճանապարհին կորեկ է շաղ տալիս։

Անուշ2002/Ավազարկղ
Բնագիր լեզու	հայերեն
Վիքիդարան	Անուշ2002/Ավազարկղ

Թռչունները կորեկը կերած են լինում, և աղջիկը ճանապարհը չի գտնում ու մոլորվում է անտառում։ Արդեն մութն ընկնած է լինում, երբ տեսնում է ծառերի արանքից նշմարվող լույսը։ Տեսնելով անտառի խորքի տնակը՝ մոտենում է, դուռը թակում․ դուռը բացում է մի ալևոր ծերունի։ Աղջիկը խնդրում է թույլ տալ գիշերն այնտեղ անցկացնի։ Ծերունին հարցնում է իր հետ ապրող երեք կենդանիներին․

-Սիրուն հավիկ, իմ լավիկ,

Չալ ու նախշուն իմ կովիկ

Եվ դու, աքլոր փահլևան,

Ի՞նչ եք ասում դուք սրան։

Կենդանիները համաձայնվում են։ Աղջիկն ընթրիք է պատրաստում իր և ծերունու համար։ Ուտում է, կշտանում և գնում քնելու՝ չկերակրելով կենդանիներին, որոնք թույլ էին տվել նրան այդտեղ գիշերելու։ Չսպասելով ծերունուն՝ քնում է։ Կես գիշերին ծերունին բացում է աղջկա անկողնու տակ գտնվող դուռն ու աղջկան ցած նետում։

Հաջորդ օրը միջնեկ դստերն են ուղարկում հոր համար հաց տանելու։ Հայրն այս անգամ ճանապարհին ոսպ է շաղ տալիս, բայց դարձյալ թռչունները կերած են լինում և աղջիկը մոլորվում է անտառում։ Նույնը տեղի է ունենում միջնեկ աղջկա հետ։ Փայտահատը հաջորդ օրը կրտսեր աղջկան է ուղարկում։ Մայրն արտասվում է․ չի ուզում փոքր աղջկան էլ կորցնել, բայց հայրն ասում է, որ չի կորչի, խորամանկ է։ Այս անգամ էլ սիսեռ է շաղ տալիս ճանապարհին։

Սիսեռը թռչունները կերած են լինում, աղջիկը մոլորվում է և ընկնում է նույն տնակը։ Հավը, կովն ու աքլորը թույլ են տալիս գիշերել տնակում։ Աղջիկը մոտենում, փաթաթվում է կենդանիներին։ Ծերունու պատվերով ընթրիք է պատրաստում՝ սկզբում կերակրելով կենդանիներին ու ծերունուն, հետո նոր ինքն է ընթրում։ Աղջիկը բացում է անկողինը, սպասում է, որ ծերունին քնի, նոր ինքն է պառկում քնելու։

Գիշերը տունը ցնցվում է, պայծառանում և վերածվում շքեղ պալատի։ Երբ արթնանում է, կողքին տեսնում է մի գեղեցիկ երիտասարդի։ Տղան պատմում է, որ չար վհուկը կախարդել էր իրեն ու դատապարտել, որ ծերունու կերպարանքով ապրի անտառի խորքում իր երեք ծառաների ՝ կովի, աքլորի և հավի հետ այնքան, մինչև հայտնվեր մի բարի աղջիկ, որ կարեկից կլիներ ոչ միայն մարդկանց, այլև կենդանիներին։ Իսկ աղջկա քույրերը փակված էին ներքնահարկում, որոնց թագավորն ուղարկելու էր անտառ ածխարարի մոտ ծառայելու, որ սովորեն բարի լինել և մտածել կենդանիների մասին։

Կերպարներ

Փայտահատ

Փայտահատի կին

Փայտահատի երեք աղջիկներ

Ծերունի

Կենդանիներ՝ աքլոր, կով, հավ

Ամփափում

Հեքիաթի հերոսներն անանուն են։ Հերոսները հայտնվում են կարևոր իրադրությունեում և պետք է դրսևորեն իրենց։ Բայց միայն կրտսեր աղջիկն է հաջողության հասնում, որովհետև նա հարգալից էր թե՛ մեծերի, թե՛ կենդանիների հետ։

Հեքիաթը մեզ սովորեցնում է, որ հարգանք պետք է դրսևորել յուրաքանչյուրի հանդեպ, կլինի մարդ, թե կենդանի։ Այս հեքիաթը ուսուցողական է և մենք պետք է հետևենք դրան։