Մանցուե ամրոց

Մանցուե ամրոց
Երկիր`	Ճապոնիա
Հիմնող`	Horio Tadauji?
Ճարտարապետ`	Oze Hoan?

Մանցուե ամրոց, ամրոց Ճապոնիայի Սիմանե պրեֆեկտուրայի Նիձիկո քաղաքում։ Հայտնի է որպես Սև և Զույկա ամրոց անվանումներով։ Հենց Մանցուե անվանումը նշանակում է սոճիների ծովախորշ։

Այս ամրոցը համարվում է Ճապոնիայի երկրորդ ամենամեծ, երրորդ ամենաբարձր և վեցերորդը ամենահին ամրոցներից։

Ճապոնական ամրոցների մեծ մասը վնասվել կամ ավերվել է պատերազմների, երկրաշարժերի կամ այլ պատճառներով։ Ամրոցների համար մեծ վտանգ էր հանդիսանում ծառերը, որոնք կարող էին հրդեհի պատճառ դառնալ։ Մացուե ամրոցը կառուցվել է Ճապոնական ֆեոդալական պատերազմների ավարտից հետո, ուստի այն երբեք չի օգտագործվել մարտերի ժամանակ, թեև կառուցվել է բացառապես որպես ռազմական հենակետ^[1]։

Գրող և արևելագետ Լաֆկադիո Հեռնի «Անծանոթ Ճապոնիայի շողերը» գրքում Մացուեի դղյակը նկարագրվել է որպես «հսկայական և չարագուշակ ուրվականներ ունեցող»^[2]։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մացուե ամրոցի շինարարությունը սկսվել է 1607 թվականին և ավարտվել 1611 թվականին ՝ Իձումո - Յոսիհարու Խորիոյի նահանգի դայմեի ղեկավարությամբ^[2]։ 1638 թվականին կալվածքն ու ամրոցը տիրացել են Մացուդայրի իշխանությունները։ Հաջորդ 234 տարիների ընթացքում (10 սերունդ) ամրոցը պատկանել է Մացուդայրի իշխանությանը։

Վերանորոգումից հետո Մեյձի ամրոցը բռնագրավվել է նախկին տերերից։1875 թվականին ամրոցի շրջակա միջակայքը քանդվել ու ապամոնտաժվել են, ամրոցի գլխավոր աշտարակը մնացել է անձեռնամխելի։ 1950-1955 թվականներին տեղի է ունեցել ամրոցի ամբողջական վերանորոգում։

Ներկայումս ամրոցի ներսում գտնվում է սամուրայների զենքի և զրահի թանգարանը։