Հայդելբերգյան մարդ (լատիներեն՝ Homo heidelbergensis), պեղածո մարդու տեսակ։
Ներկայացված է ստորին ծնոտով, որը 1907-ին գերմանացի հնէագետ Օտո Շյոտենզակը էտրուսկյան ռնգեղջյուրի, հնագույն փղի, ձիու, առյուծի և պեղածո այլ կենդանիների ոսկորների հետ հայտնաբերել է Հայդելբերգ քաղաքի մոտ, էլսենց գետի հովտում, 24 մետր խորության վրա։
Վերագրվում է վաղ պլեյստոցենին (մեր թվարկությունից մոտ 400 հազար տարի առաջ)։ Ծնոտն աչքի է ընկնում պարզունակ գծերով (զանգվածայնություն, կզակի լրիվ բացակայություն և այլն) և ատամների համարյա ժամանակակից կազմությամբ։ Գտնվել են նաև մեծ քանակությամբ կայծքարի կտորներ, որոնք հավանաբար մշակված են և դիտվում են իբրև հայդելբերգյան մարդու գործիքներ։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։
