Կուսածաղիկ բարձր
Կուսածաղիկ բարձր | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Գիտական դասակարգում | ||||||||||
|
||||||||||
Լատիներեն անվանում | ||||||||||
Vinea major
|
Կուսածաղիկ բարձր (լատ.՝ Vinea major), շնամեռուկազգիների ընտանիքի, կուսածաղիկ ցեղի բույս։
Նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մշտադալար կիսաթուփ է, սողացող և ուղղաձիգ ցողուններով։ Սողացող ցողունները շփվելով հողի հետ՝ հանգույցներում արմատակալում են և պտուղներ չեն կազմավորում։ Ծաղկակիր ցողուններն ուղղաձիգ են, հասնում են 30-45 սմ երկարության։ Մշակության մեջ դրանց բարձրությունը կազմում է 60-80 սմ։ Նախորդ տեսակի հետ համեմատած տերևները խոշոր են, 5-8 սմ երկարությամբ և 2-5 սմ լայնությամբ, թարթիչաեզր։ Տերևակոթուններն ունեն 8-12 մմ երկարություն։ Ծաղիկները վառ կապտավուն են, 3-3.5, երբեմն՝ 5 սմ տրամագծով, 3-5 սմ երկարությամբ ծաղկակոթուններով։ Ծաղկում է մարտ-ապրիլ ամիսներին։
Տարածվածություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բնական պայմաններում հանդիպում է Արևմտյան Անդրկովկասում, Փոքր Ասիայում, Արևմտյան Եվրոպայում (բացի Սկանդինավիայից)։ Սանկտ Պետերբուրգի լայնություններում խիստ ձմեռների դեպքում ցրտահարվում է։ Հայաստանում մշակվել է Երևանի բուսաբանական այգում (ներկայումս ոչնչացել է)։
Կիրառություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Էկոլոգիական խումբը՝ VI: Մշակության հավանական շրջանները՝ 3ա, 9-12, 18-20, 22-25, 28, 30-32[1]։
Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Հարությունյան Լ․ Վ․, Հարությունյան Ս․ Լ․, Հայաստանի դենդրոֆլորան, հ. 2, Երևան, «Լույս հրատարակչություն», 1985, էջ 226։
|