Կուսածաղիկ
Կուսածաղիկ | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Կուսածաղիկ մեծ։ Բույսի ընդհանուր տեսքը | ||||||||||||
Գիտական դասակարգում | ||||||||||||
|
||||||||||||
Լատիներեն անվանում | ||||||||||||
Vinca | ||||||||||||
Հոմանիշներ | ||||||||||||
|
||||||||||||
Տիպիկ ներկայացուցիչներ | ||||||||||||
|
Կուսածաղիկ (լատին․՝ Vinca), շնամեռուկազգիների ընտանիքի բազմամյա խոտաբույսերի ցեղ։ Հայտնի է մոտ 7 տեսակ։
Կենսաբանական նկարագիր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ցողունը փռվող է կամ մի փոքր բարձրացող, երկարանում է՝ 10-30 սմ։ Տերևներն ամբողջական Են, հակադիր, էլիպսաձև կամ նշտարաձև։ Ծաղիկները տերևանութային են, մեկական, Կտտկենի կապտամանուշակագույն, հազվադեպ՝ սպիտակ։ Ծաղկում է ապրիլ-հունիսին։ Պտուղը երկտերևապտուղ է։ Մշտադալար, սողացող, ցածրաճ, բազմամյա թուփ է։ Ընձյուղները սողում են հողի մակերեսին և արմատակալելով թփակալում։ Տերևներն էլիպսաձև են, 2-5սմ երկարությամբ, 1.5, 2.5 սմ լայնությամբ, ամուր, մերկ, պայլուն, մուգ կանաչ։ Գետնի մակերեսին առաջացնում են խիտ ու գեղեցիկ ծածկոց։ Վինկա ցածրահասակի ծաղիկները մանուշակագույն են, մեկական։
Կուսածաղիկը Հայաստանում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հայաստանում՝ 1 տեսակ՝
- Կուսածաղիկ խոտային (V. herbacea)։ Տարածված է Լոռու, Տավուշի, Սյունիքի մարզերի ստորին և միջին լեռն, գոտիներում։ Աճում է թփուտներում, անտառեզրերին, կրային հողերում։
Տարածում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տարածված է Եվրոպայի, Ասիայի բարեխառն գոտու անտառներում։ Հայաստանում հանդիպում է հյուսիսային շրջանների անտառներում։
Նշանակություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Պարունակում է ալկալոիդներ։ Գեղազարդիչ է։ Դեղաբույս է, օգտագործվում է բժշկության մեջ։ Թունավոր է, բույսի հետ շփվելուց հետո պետք է լվացվել։
Դասակարգում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տաքսոնոմիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կուսածաղկի դասը մտնում է Vinceae ցեղի, Rauvolfioideae ենթաընտանիքի, Apocynaceae ընտանիքի և Gentianales կարգի մեջ։
4 ենթաընտանիք (համաձայն APG II Համակարգի) |
7 դաս | |||||||||||||||
Ընտանիք Շնամեռուկազգիներ | Ցեղ Vinceae | f1 | ||||||||||||||
ԲաժինՕձադաղձածաղկավորներ | ենթաընտանիք Rauvolfioideae | տեսակ Կուսածաղիկ |
||||||||||||||
4 ընտանիք (համաձայն APG II Համակարգի) |
ևս 8 ցեղ (համաձայն APG II Համակարգի) |
f2 | ||||||||||||||
Տեսակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Vinca difformis Pourr.
- Vinca erecta Regel & Schmalh.
- Vinca herbacea Waldst. & Kit.,
- Vinca major L. [1]
- Vinca minor L.
-
Vinca minor
-
Vinca major
-
Vinca major var. oxyloba
-
Sphinx fuciforme
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «NCU-3e. Names in current use for extant plant genera. Electronic version 1.0. Entry for Lamium L.». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ նոյեմբերի 29-ին. Վերցված է 2014 թ․ նոյեմբերի 23-ին.(անգլ.)
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Род 1163. Барвинок — Vinca L. // Флора СССР. В 30 т. / Начато при руководстве и под главной редакцией акад. В. Л. Комарова; Ред. тома Б. К. Шишкин и Е. Г. Бобров. — М.—Л.։ Изд-во АН СССР, 1952. — Т. XVIII. — С. 646—652. — 802 с. — 3000 экз.
- Род 1. Барвинок — Vinca L. // Деревья и кустарники СССР. Дикорастущие, культивируемые и перспективные для интродукции. / Ред. тома С. Я. Соколов. — М.—Л.։ Изд-во АН СССР, 1962. — Т. VI. Покрытосеменные. Семейства Логаниевые — Сложноцветные. — С. 17—18. — 380 с. — 2400 экз.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական տարբերակը վերցված է Հայաստանի բնաշխարհ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։ |
|
|