Խուռիերեն

Խուռիերեն, մ.թ.ա. 2-1-ին հազարամյակներում Միջագետքի հյուսիսում, Հայկական լեռնաշխարհի հարավում և հարակից շրջաններում տարածված էրգատիվ և ագլյուտինատիվ լեզու (մեռած)։ Խուռիերենի կրողները խուռիներն էին։

Հաճախ լեզուն հատկացվում է «Ասիանական լեզվախմբին»։ Եղել են նաև խեթական, ուրարտական, արիական և կովկասյան առնչակցություններ հաստատելու փորձեր։ Խոսվել է Մերձավոր Արևելքում (Տիգրիսի և Եփրատի վերին հոսանքներում, Վանա լճի շրջակայքում)։ Գրավոր աղբյուրները (սեպագիր) վերաբերում են մ. թ. ա. II հազարամյակին (խուռիական թագավորի նամակը եգիպտական փարավոնին, շումերա-խուռիական բառացանկ, աքքադա-խուռիական երկլեզվյան արձանագրություններ և այլն)։ Հիմնականում կցական լեզու է. առկա է նախադասության էրգատիվ կառուցվածքը։

Արտաքին հղումներ

• Վ.Վ. Իվանով Խեթական և խուռական գրականություն
• Ernst Kausen, Hurritisch & Urartäisch (DOC)
• Amarna Briefe im VAM: Mittani-Brief Vorderseite
• Amarna Briefe im VAM: Mittani-Brief Rückseite

Գրականություն

• Իգոր Դյակոնով. Языки древней Передней Азии. Издательство Наука, Москва. 1967. 491 с.
• Speiser, E. A. (1941). Introduction to Hurrian. New Haven։ Pub. by the American schools of Oriental research under the Jane Dows Nies publication fund.
• Wegner, I., Hurritisch, eine Einführung, Harassowitz (2000), ISBN 3-447-04262-1.

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։