Ինեսա Կրավեց

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ինեսա Կրավեց
Անձնական տեղեկություն
Սեռ՝իգական
Բնօրինակ անուն՝ուկրաիներեն՝ Інеса Миколаївна Кравець
Մասնագիտացում՝թեթևատլետ
Երկիր՝ Ուկրաինա
Ծննդյան ամսաթիվ՝հոկտեմբերի 5, 1966(1966-10-05)[1] (57 տարեկան)
Ծննդավայր՝Դնեպր, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
178 սանտիմետր
Քաշ՝60 կիլոգրամ

Ինեսա Կրավեց (ուկրաիներեն՝ Інеса Миколаївна Кравець, ի ծնե՝Շուլյակ, հոկտեմբերի 5, 1966(1966-10-05)[1], Դնեպր, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), Ուկրաինայի սպորտի վաստակավոր վարպետ, ուկրաինացի թեթևատլետ, որը հանդես է եկել եռացատկում և հեռացատկում։ Եռացատկի աշխարհի չեմպիոն տարածքում (1991, 1993) և բաց մարզադաշտում (1995), աշխարհի գավաթակիր (1994), Եվրոպայի չեմպիոն (տարածքում, 1992)։ Եվրոպայի և աշխարհի առաջնությունների բազմակի մրցանակակիր։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է մարզիչներ Նիկոլայ Իվանովիչի և Զինաիդա Շուլյակի ընտանիքում։ 1983-1988 թվականներին սովորել է Կիևի ֆիզիկական կուլտուրայի և սպորտի պետական համալսարանում։ 8-րդ դասարանում Ինան 1,78 մետր բարձրացատկ է վերցրել, ինչը համապատասխանել է սպորտի վարպետի թեկնածուի նորմատիվին[2].

1992 թվականի հունիսի 13-ին Ինեսա Կրավեցը Կիևում հեռացատկում հասել է 7,37 մետրի։

1992 թվականի Օլիմպիական խաղերի արծաթե մեդալակիր Է ԱՊՀ հավաքականի կազմում հեռացատկում (7,12 մ)։ 1995 թվականի աշխարհի առաջնության եզրափակչում երրորդ փորձից համաշխարհային ռեկորդ սահմանեց եռացատկում՝ 15,50 մետր

1995 թվականի աշխարհի առաջնությունում երրորդ փորձի եզրափակչում համաշխարհային ռեկորդ սահմանեց եռացատկում՝ 15,50 մետր[3]։ Այս ռեկորդը մինչ օրս մնում է անգերազանցելի։

1996 թվականի օլիմպիական չեմպիոն Ուկրաինայի հավաքականի կազմում (եռացատկում՝ 15,33 մ)։

Մարզական կարիերայի ընթացքում սահմանել է մի քանի համաշխարհային ռեկորդներ։

1993 թվականին 3 ամսով որակազրկվել է խթանիչների կիրառման համար, իսկ 2000 թվականին ստերոիդների կիրառման համար նրան 2 տարով հեռացրել են սպորտից[4]։

Հանդես է եկել «Դինամո» մարզական ընկերության կազմում։

Պետական մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ուկրաինայի նախագահի գերազանցության պատվավոր նշան (12.09.1995)[5]
  • Ուկրաինայի նախագահի գերազանցության նշան խաչ «Արիության համար» (07.08.1996)[6]
  • Օլգա  իշխանուհու III աստիճանի շքանշան (10.09.2008)[7]
  • Մատուծաց ծառայությունների համար II աստիճանի շքանշան (4.03.2016)[8]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Капелюшний А. О. Практичний посібник-довідник журналіста. — Львів, 2004. — С. 361.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]