Թերի մարդու խոստովանությունը

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Թերի մարդու խոստովանությունը
ճապ.՝ 人間失格
ՀեղինակՕսամու Դաձայ
Տեսակգրական ստեղծագործություն
Բնօրինակ լեզուճապոներեն
Լեզուճապոներեն
Կերպար(ներ)Օբա Յոդզո
ՆախորդԲալ
ՀաջորդԳուդբայ
Կազմի հեղինակՌոդրիգո Կորալ
ԵրկիրՃապոնիա
Հրատարակված էTenbō?
Հրատարակման տարեթիվ1948
OCLC1154182

Թերի մարդու խոստովանությունը (ճապ.՝ 人間失格 Ningen Shikkaku), թարգմանվել է նաև որպես Որակազրկված որպես մարդ՝ ճապոնացի գրող Օսամու Դաձայի 1948 թվականի վեպ։ Այն պատմում է մի մարդու մասին, ով ի վիճակի չէ բացահայտելու իր իրական անձը ուրիշներին, և ով, փոխարենը, վերածում է իր կյանքը դատարկ կատակերգության՝ հետագայում վերածվելով այն ալկոհոլիզմի և թմրանյութերի չարաշահման կյանքի՝ մինչև իր վերջնական անհետացումը։ Բնօրինակի վերնագիրը թարգմանվում է որպես Որակազրկված որպես մարդ[1] կամ Ձախողված մարդ[2]։ Գիրքը լույս է տեսել Դաձայի ինքնասպանությունից մեկ ամիս անց[2]։ Թերի մարդու խոստովանությունը-ը համարվում է հետպատերազմյան ճապոնական գրականության դասական[3], և Դաձայի գլուխգործոցը[4], որը մեծ հայտնիություն է վայելում երիտասարդ ընթերցողների շրջանում[5]։ Այն համարվում է երկրորդ ամենավաճառվող վեպը Shinchōsha հրատարակչության կողմից՝ առաջին տեղը զիճելով Սոսեկի Նացումեի «Կոկորո»-ին։

Սյուժե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Թերի մարդու խոստովանությունը պատմվում է նոթատետրերի տեսքով, որոնք թողել է գլխավոր հերոսը՝ Օբա Յոդզոն (ճապ.՝ 大庭葉蔵): Սրանք բաժանված են երեք գլուխների, որոնք ներկայացնում են Օբայի կյանքը վաղ մանկությունից մինչև քսան տարեկանների վերջը։ Նոթատետրերը գրված են նախաբանով, իսկ վերջաբանը անանուն պատմողի կողմից, որին ընդհանուր ծանոթը տալիս է Օբայի տետրերը գրվելուց տասը տարի անց։

Առաջին նոթատետր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Տուժած լինելով օտարության և այլության ինտենսիվ զգացումից և գրեթե անհնարին համարելով հասկանալ նրանց, ովքեր շրջապատում են իրեն, Օբան վաղ տարիներին դիմում է ծաղրածության՝ միջանձնային հարաբերություններ հաստատելու համար։ Օբան առանձնացված է մարդկանցից՝ նկարագրելով նրանց որպես հիմարների և միշտ շփոթված է լինում մարդկանց կողմից։ Նա նաև բազմիցս նկարագրում է, որ իր չարաճճիությունները մարդկանց չբարկացնելու և նկատողություններից խուսափելու համար լուրջ չընդունվելու միջոց է։

Երկրորդ նոթատետր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Օբան ավելի ու ավելի է անհանգստանում իր պահվածքի թափանցելիությունից, երբ նրա համադպրոցական Տակեյչին նկատում է իր կեղծավորություններից մեկը։ Օբան ընկերանում է նրա հետ, որպեսզի Տակեյչիին թույլ չտա բացահայտել իր գաղտնիքը։ Ոգեշնչված Վան Գոգի նկարից, որը նրան ցույց է տալիս Տակեյչին, նա սկսում է նկարել՝ արվեստի միջոցով արտահայտելու իր ներքին տառապանքը։ Օբան նկարում է ինքնադիմանկար, որն այնքան սարսափելի է, որ նա չի համարձակվում այն ցույց տալ ոչ մեկին, բացի Տակեյչիից, ով կանխագուշակում է նրան որպես մեծ նկարչի ապագա։

Ավագ դպրոցն ավարտելուց հետո Օբային ուղարկում են Տոկիո՝ համալսարանում սովորելու։ Նկարիչ Հորիկիի ազդեցության տակ, ում նա հանդիպում է նկարչության դասի ժամանակ, Օբան սկսում է խմելու և ծխելու կյանքը, և հաճախում կոմունիստական ժողովներին՝ չլինելով հավատարիմ հետևորդ։ Ամուսնացած կնոջ հետ գիշերելուց հետո նա փորձում է շինջու (կրկնակի ինքնասպանություն) գործել նրա հետ՝ խեղդվելով։ Նա ողջ է մնում, իսկ կինը մահանում է՝ թողնելով նրան մեղավորության տանջալի զգացումով։

Երրորդ նոթատետր. Առաջին մաս[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Օբան հեռացվում է համալսարանից և անցնում ընտանիքի ընկերոջ խնամքի տակ։ Նա փորձում է նորմալ հարաբերություններ ունենալ միայնակ մոր հետ՝ որպես փոխնակ հայր ծառայելով նրա փոքրիկ աղջկան, բայց շուտով նա վերադառնում է խմելու սովորություններին և մարդկության հանդեպ ունեցած վախին և լքում ընտանիքը։ Այնուհետև նա ապրում է բարի տիկնոջ հետ, նախքան կհանդիպի Յոշիկոյին՝ երիտասարդ կնոջ հետ, ով ցանկանում է, որ նա դադարի խմել։

Երրորդ նոթատետր. Երկրորդ մաս[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Իր կյանքի վրա Յոշիկոյի հիմնավոր ազդեցության շնորհիվ Օբան դադարում է խմել և աշխատում է որպես ծաղրանկարիչ։ Այնուհետև հայտնվում է Հորիկին՝ Օբային նորից վերածելով ինքնակործանարար վարքով երիտասարդի։ Ավելի վատ, այն պահին, երբ նա վերհիշում է Դոստոևսկիի «Ոճիր և պատիժ»ը, մինչ նա Հորիկիի հետ քննարկում է հանցագործության հականիշի մասին, Յոշիկոն սեռական ոտնձգության է ենթարկվում ծանոթի կողմից։ Այս միջադեպի հետևանքով առաջացած սարսափն ու հուսահատությունը Օբային օտարում է կնոջից և տանում նրան ինքնասպանության ևս մեկ փորձի քնաբեր թմրամիջոցների միջոցով։

Հիվանդանոցից դուրս գրվելով, որտեղ նրան տեղափոխել էին ինքնասպանության փորձից հետո, Օբան դառնում է մորֆինի թմրամոլ։ Նրան փակում են հոգեբուժարանում և ազատ արձակվելուց հետո եղբոր օգնությամբ տեղափոխվում է մեկուսի վայր՝ պատմությունը եզրափակելով այն մեկնաբանությամբ, որ այժմ իրեն ոչ երջանիկ է զգում, ոչ էլ դժբախտ։

Ընդհանուր իմաստ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վեպը, որը պատմվում է առաջին դեմքով, դասակարգվում է կիսաինքնակենսագրական ժանրի ներքո, քանի որ գրքի հերոսները բոլորը գեղարվեստական են։ Վեպը ներկայացնում է հեղինակի կյանքում կրկնվող թեմաներ, այդ թվում՝ ինքնասպանությունը, սոցիալական օտարումը և դեպրեսիան[6]։ Ինչպես գլխավոր հերոս Յոզոն, Դաձայը կյանքի ընթացքում ինքնասպանության փորձ կատարեց ընդհանուր առմամբ հինգ անգամ՝ զուգընկերների հետ, մինչև որ ի վերջո հաջողվեց ինքնասպան լինել իր սիրելիի՝ Թոմի Յամազակի անունով մի կնոջ հետ[7]։

Ժառանգություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2014-ին Թերի մարդու խոստովանությունը գրախոսության մեջ Ուիլյամ Բրեդբերին «The Japan Times»-ում այն անվանեց հավերժական վեպ՝ ասելով, որ «անհատի պայքարը՝ նորմալացող հասարակության մեջ տեղավորվելու համար, մնում է արդիական այսօր այնպես, ինչպես դա գրելու պահին էր»։ Նա նաև մատնանշեց, որ «բութ» ոճը հեռացնում է գիրքը իրական ինքնակենսագրականի տոնայնությունից՝ չնայած Դաձայիի անձնական կյանքին նմանություններին[8]։ Genji Press-ից Սերդար Եգուլալփը նշել է Դազայի ուժը գլխավոր հերոսի իրավիճակը պատկերելու հարցում՝ նկարագրելով վեպը որպես «մռայլ այնպիսի ձևով, որը և՛ ծայրահեղ է, և՛ տարօրինակ կերպով չպարտադրված»[9]։

Ժամանակակից վերլուծաբան Նաոկո Միյաջին առաջարկել է, որ Դաձայը տառապում էր բարդ հետտրավմատիկ սթրեսային խանգարումով գիրքը գրելիս[10]։

Հատկանշական ադապտացիաներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ֆիլմեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 2019: Նինգեն Շիկկակու (ռեժ. Միկա Նինագավա)[11]
  • 2019. Մարդկային կորած (ռեժ. Ֆումինորի Կիզակի)

Անիմե[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 2009. Աօի Բունգակու

Մանգա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 2009: Թերի մարդու խոստովանությունը (Ուսումարու Ֆուրույա)[12]
  • 2017. Թերի մարդու խոստովանությունը Ջունջի Իտոյի կողմից

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Dazai, Osamu (1948). No Longer Human. Translated by Keene, Donald. Norfolk, Connecticut: New Directions Publishing.
  2. 2,0 2,1 Dazai, Osamu (2023). A Shameful Life. Translated by Gibeau, Mark. Berkeley, California: Stone Bridge Press.
  3. The Columbia Anthology of Modern Japanese Literature. Vol. 1. New York: Columbia University Press. 2005. էջ 660.
  4. «Takeshi Obata Illustrates Cover for Best-Selling Japanese Novel». ComiPress. 2007 թ․ օգոստոսի 22. Վերցված է 2009 թ․ հուլիսի 27-ին.
  5. «没後70年、作家・太宰治を生んだ「三つの空白期」». Yomiuri Shimbun (ճապոներեն). 2018 թ․ հունիսի 6. Վերցված է 2023 թ․ հունիսի 21-ին.
  6. Eugene Thacker. "The Disqualified Life of Ozamu Dazai." The Japan Times (26 March 2016).
  7. «Osamu Dazai». authorscalendar.info. Վերցված է 2022 թ․ փետրվարի 17-ին.
  8. Bradbury, William (2014 թ․ հոկտեմբերի 25). «No Longer Human». The Japan Times. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 14-ին.
  9. Yegulalp, Serdar. «Book Reviews: No Longer Human (Osamu Dazai)». Genji Press. Վերցված է 2015 թ․ մարտի 14-ին.
  10. Betrayed as Boys: Psychodynamic Treatment of Sexually Abused Men, Japanese edit pp. 448–451 by Naoko Miyaji (2005, mainly Richard Gartner) 4-86182-013-8
  11. 小栗旬、太宰治役で減量 蜷川実花監督と「人間失格」誕生秘話映画化. cinematoday.jp (ճապոներեն). 2018 թ․ դեկտեմբերի 3. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ դեկտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2018 թ․ դեկտեմբերի 2-ին.
  12. «No Longer Human». Vertical, Inc. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հունիսի 15-ին. Վերցված է 2011 թ․ դեկտեմբերի 10-ին.