Էթիլենգլիկոլ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Էթիլենգլիկոլ
Изображение химической структуры
Ընդհանուր տեղեկություններ
Դասական անվանակարգումԷթիլենգլիկոլ
Ավանդական անվանումգլիկոլ
Էթիլենգլիկոլ,
1,2-դիօքսիէթան,
1,2-էթանդիոլ
Քիմիական բանաձևC₂H₆O₂
Ռացիոնալ բանաձևC2H4(OH)2
Ֆիզիկական հատկություններ
Մոլային զանգված1,0E−25 կիլոգրամ[1] գ/մոլ
Խտություն1,11 ± 0,01 գ/սմ³[2] գ/սմ³
Դինամիկ մածուցիկություն5.9×10−4 Պա/վ
Իոնիզացման էներգիա1,6E−18 ջոուլ[3] կՋ/մոլ
Ջերմային հատկություններ
Հալման ջերմաստիճան9 ± 0 ℉[2] և −13 °C[4][3] °C
Եռման ջերմաստիճան388 ± 1 ℉[2], 197 °C[5] և 197,34 °C[3] °C
Այրման ջերմաստիճան232 ± 1 ℉[2]
Բռնկման ջերմաստիճան+111 °C
Եռյակ կետ175,45 K (−97,7°C)
Կրիտիկական ճնշում513,15 K (240 °C), 7,85 բար մթն.
Գոյացան էնթալպիա−234,8 կՋ/մոլ
Եռման էնթալպիա50,5 կՋ/մոլ[6] և 57,4 կՋ/մոլ[7] կՋ/մոլ
Գոլորշու ճնշում7900 megapascal[8]
Քիմիական հատկություններ
Լուծելիությունը ջր-ումանսահմանափակ գ/100 մլ
pKa15,1 ± 0,1[8]
Բեկման ցուցիչ1,3811[9]
Դիպոլ մոմենտ7,6E−30 Կլ·մ[3]
Դասակարգում
CAS համար107-21-1
PubChem174
EINECS համար203-473-3
SMILESC(CO)O
ЕС203-473-3
RTECSKW2975000
ChEBI13835235
Թունավորություն
Թունավորություն
Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա)

Էթիլենգլիկոլ կամ էթանդիոլ, HO—CH2—CH2—OH, երկատոմ սպիրտ, բազմատոմ սպիրտերի պարզագույն ներկայացուցիչ։

Նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Անգույն, անհոտ, մածուցիկ հեղուկ է, հալման ջերմաստիճանը՝ 12,3 °C, եռմանը՝ 197,6 °C: Նյութի խտությունը կազմում է 1113 կգ/մ խորանարդ։ Լուծվում է ջրում և շատ օրգանական լուծիչներում, եթերում քիչ է լուծվում։ Էթիլենգլիկոլը ունի գլիկոլներին բնորոշ բոլոր հատկությունները։ Ծծմբական թթվի հետ թորելիս առաջացնում է դիօքսան, մեկ մոլեկուլ ջուր պոկելիս՝ քացախալդեհիդ և այլն։ Էթիլենգլիկոլը ստացվում է 1,2 դիքլորէթանի հիդրոլիզից, էթիլենօքսիդի և ջրի փոխազդեցությունից (արտադրական եղանակ) և այլն։

Էթիլենգլիկոլի խառնուրդը ջրի հետ օգտագործվում է որպես հակասառեցուցիչ միջոց (հայրենական արդյունաբերությունը թողարկում է 40 և 65 մակնիշի էթիլենգլիկոլային հակասառեցուցիչներ, համապատասխանաբար –40 °C և –65 °C սառեցման ջերմաստիճաններով)։

Էթիլենգլիկոլը լայնորեն կիրառվում է նաև պլաստմասսաների, արհեստական մանրաթելերի և այլ նյութերի արտադրության մեջ։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Էթիլենգլիկոը առաջին անգամ ստացվել է 1859 թվականին ֆրանսիացի քիմիկոս Շառլ Ադոլֆ Վյուրցի կողմից՝ էթիլենգլիկոլի դիացետատի և կալիումի հիդրօքսիդի օճառացումից (լուծումից), և 1860-ականներին՝ էթիլենօքսիդի հիդրատացումով։ Այն մեծ պահանջ չէր վայելում մինչև Առաջին համաշխարհային պատերազմը, երբ Գերմանիայում սկսեցին ստանալ դիքլորէթանի միջոցով, պայթուցիկ նյութեր արտադրելու համար գլիցերինը փոխարինելով էթիլենգլիկոլով։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Էթիլենգլիկոլ» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 4, էջ 8