Jump to content

Էդվարդ Յորդենեսկու

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Էդվարդ Յորդենեսկու
Քաղաքացիությունը  Ռումինիա
Ծննդյան ամսաթիվ հունիսի 16, 1978(1978-06-16) (46 տարեկան)
Ծննդավայր Բուխարեստ, Ռումինիա
Դիրք կիսապաշտպան

Էդվարդ «Էդի» Մարիուս Յորդենեսկու (ռումիներեն՝ Edward "Edi" Marius Iordănescu; հունիսի 16, 1978(1978-06-16), Բուխարեստ, Ռումինիա), ռումինացի ֆուտբոլիստ, ով խաղացել է կիսապաշտպանի դիրքում։ Կարիերան ավարտելուց հետո ֆուտբոլային մարզիչ է, ներկայումս գլխավորում է Ռումինիայի ազգային հավաքականը։

Յորդենեսկուն իր խաղային կարիերայի ընթացքում ներկայացրել է ինը թիմ, այդ թվում՝ արտասահմանյան «Պանիոնիոս» և «Ալկի» թիմերը Լառնակայից։ Նա իր խաղային և մարզչական կարիերան սկսել է «Ստյաուայում», ինչպես նաև իր հայրը՝ Անգելը[1][2]։

Ֆուտբոլիստի կարիերան ավարտելուց հետո Յորդենեսկուն դարձել է Ռումինիայի մարզչական միջավայրում նշանավոր գործիչ՝ վաստակելով ճանաչում հանդիպումներին նախապատրաստվելու իր մանրակրկիտ մոտեցման համար[3]։ 2018-2021 թվականներին կարողացել է Կլուժին տանել 3 Ներքին գավաթների, իսկ 2022 թվականին նշանակվել է Ռումինիայի հավաքականի մարզիչ՝ հետագայում հավաքականը դուրս բերելով Եվրո-2024։

Խաղային կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Յորդենեսկուի կապը «Ստյաուայի» հետ սկսվել է 1984 թվականի սկզբին.երբ նա վեց տարեկան էր, նրա հայրը՝ Անգելը, որն այդ ժամանակ մարզչի օգնականն էր, նրան իր հետ տանում էր «Գենչա» մարզադաշտում կայանալիք խաղերին։ Նա հաճախ նստում էր Ալին Ստոյկայի կողքին, որը նույնպես ակումբի լեգենդի որդին էր, և սկսեց խաղալ նրա հետ տաքացումների և ընդմիջումների ժամանակ։ «Ստյաուա»-ի երիտասարդական թիմում կարիերայի առաջխաղացում ունենալով ՝ Յորդենեսկուն իր նորամուտը նշեց հիմնական թիմում 1996 թվականին՝ Ստոյկայի հետ միասին։

1997 թվականին, չկարողանալով ներկայանալ ռումինական Գրանդի կազմում, Յորդենեսկուն հեռացավ «Սպորտուլ Ստուդենցեսկ»։ Իր կարիերայի ընթացքում նա խաղացել է Ռումինիայի տարբեր ակումբներում՝ «Ֆոկշանի», Բուխարեստի «Ռապիդ», «Ռոկար», «Պետրոլուլ» և «Վասլույ»։ Նա հանդես է եկել նաև արտերկրում՝ Հունաստանում և Կիպրոսում, համապատասխանաբար «Պանիոնիոսի» և լառնակի «Ալկիի» հետ։

Մարզչական կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Յորդենեսկուն ԲԿՄԱ-ի գլխավոր մարզիչ Սոֆիայի պաշտոնում 2016 թվականին:

Յորդենեսկուն ավարտել է իր խաղային կարիերան 2004 թվականին և սկսել է մարզվել որպես մարզիչ՝ դասընթացներ անցնելով Իտալիայում, Իսպանիայում և Անգլիայում։ 2010 թվականին Իլյա Դումիտրեսկուն «Ստյաուա»-ի մարզչի պաշտոնից հեռացնելուց հետո ստանձնել է գլխավոր մարզչի պաշտոնակատարի դերը։ Դրանից հետո Յորդենեսկուն «Ստյաուայում» և «Վասլուայում» զբաղեցրել է գլխավոր մարզչի օգնականի կամ պաշտոնակատարի երկրորդական պաշտոններ, իսկ 2013 թվականին ստացել է իր առաջին պայմանագիրը՝ որպես գլխավոր մարզիչ «Ֆորտունա»-ում[4]։

2013 թվականի հունիսի 20-ին Յորդենեսկուն պայմանագիր է կնքել երկրորդ դիվիզիոնի «Տարգու-Մուրեշ» թիմի հետ՝ նպատակ ունենալով դուրս գալ էլիտար դիվիզիոն[5], սակայն հեռացել է թիմից արդեն 2013 թվականի հոկտեմբերին։ 2014 թվականի դեկտեմբերին նշանակվել է բարձրագույն դիվիզիոնի «Պանդուրի» ակումբի գլխավոր մարզիչ։ Նրա գլխավորությամբ թիմը դուրս է եկել Ռումինիայի լիգայի գավաթի 2014/2015 խաղարկության եզրափակիչ։ 2016 թվականի օգոստոսի 24-ին Յորդենեսկուն հայտարարվել է բուլղարական ԲԿՄԱ Սոֆիայի նոր գլխավոր մարզիչ[6], հաղորդվում էր նաև Պոզնանի «Լեխի» կողմից մարզչի նկատմամբ հետաքրքրության մասին[7]։ 2016 թվականի նոյեմբերի 27-ին, «Վերեայի» դեմ տնային ոչ-ոքիից հետո, նա հրաժարական տվեց իր պաշտոնից[8]։

2017 թվականի հունիսի 8-ին Յորդենեսկուն պայմանագիր կնքեց առաջին լիգայի «Աստրա» ակումբի հետ[9]։ 2018 թվականի ապրիլի 2-ին նրա պայմանագիրը ակումբի հետ խզվել է փոխադարձ համաձայնությամբ[10]։ 2018 թվականի հունիսի 13-ին Յորդենեսկուն երեք տարվա պայմանագիր կնքեց «CPR»-ի հետ՝ փոխարինելով Դան Պետրեսկուն, ով մեկնել էր «Գույչժոու Հենֆենգ»[11]։ Մարզչական կարիերայում իր առաջին գավաթը Էդվարդը նվաճեց նույն թվականի հուլիսի 15-ին, երբ նրա նոր թիմը 1:0 հաշվով հաղթեց համալսարանին Ռումինիայի 2018 թվականի Սուպերգավաթում[12]։ Նա Կլուժից հեռացավ «CPR»-ից երկու ամսից էլ քիչ անց՝ ակումբի սեփականատեր Յոան Վարգայի հետ տարաձայնությունների պատճառով[13]։

2019 թվականի հունվարից մինչև 2020 թվականի հունիսը Յորդենեսկուն աշխատել է «Գազ Մեթան» ակումբում, այնուհետև 2020 թվականի դեկտեմբերին վերադարձել է Կլուժ CPR։ Վերջին թիմին նա հանգեցրեց Ռումինիայի ևս մեկ Սուպերգավաթի և Ռումինիայի չեմպիոնի 2020/2021 տիտղոսի, բայց հրաժարվեց մնալ քարոզարշավի ավարտին իր պայմանագրի ավարտից հետո[14]։ 2021 թվականի օգոստոսին նա վերադարձավ «Ստյաուա», բայց այս անգամ առաջին անգամ որպես գլխավոր մարզիչ։ Սեպտեմբերի 12-ին նրա թիմը լիգայում 6:0 հաշվով ջախջախեց «Դինամո Բուխարեստին», ինչը դերբիի պատմության մեջ ամենախոշոր պարտությունն էր[15]։ Յորդենեսկուն հեռացել է 2021 թվականի նոյեմբերին ակումբի սեփականատեր Ջիջի Բեկալիի հետ կոնֆլիկտից հետո[16]։

2022 թվականի հունվարի 25-ին Յորդենեսկուն նշանակվեց Ռումինիայի ազգային հավաքականի մարզիչ[17], որը նրա հայր Անգելը նույնպես մարզել էր երեք ժամանակահատված։ 2023 թվականի նոյեմբերի 18-ին Իսրայելի նկատմամբ 2:1 հաշվով հաղթանակից հետո իր երկիրն ապահովեց Եվրո-2024-ի որակավորումը[18]։ Այս նվաճման համար Gazeta Sporturilor մարզական կայքը նրան անվանել է Ռումինիայի 2023 թվականի տարվա մարզիչ[19]։

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Յորդենեսկուն հանդիպել է ռումինացի երգչուհի և երգահան Դելիա Մատաչեի հետ 2005-2006 թվականներին[20]։ Այժմ նա ամուսնացած է մի կնոջ հետ, որի հետ ունի երեք երեխա[21]։

Վիճակագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մարզչական[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Թիմ Երկիր Աշխատանքի սկիզբ Աշխատանքի ավարտ Արդյունքներ Ծանոթագրություններ
Խ Հ Ո Պ ԽԳ ԲԹ ԳՏ % հաղթանակ
Ստյաուա Ռումինիա Սեպտեմբերի 20, 2010 Սեպտեմբերի 27, 2010 2 1 0 1 1 1 +0 50,00
Վասլուի Ռումինիա Սեպտեմբերի 24, 2012 Սեպտեմբերի 27, 2012 1 0 0 1 0 1 −1 &00,00
Ֆորտունա Ռումինիա Հունվարի 11, 2013 Մայիսի 13, 2013 10 8 2 0 25 6 +19 80,00
Տարգու-Մուրեշ Ռումինիա Հունիսի 20, 2013 Հոկտեմբերի 9, 2013 6 2 2 2 8 8 +0 33,33
Պանդուրիում Ռումինիա Դեկտեմբերի 16, 2014 Հունիսի 20, 2016 59 27 17 15 83 62 +21 45,76
ԲԿՄԱ (Սոֆիա) Բուլղարիա Օգոստոսի 25, 2016 Նոյեմբերի 29, 2016 12 5 3 4 14 9 +5 41,67 [22]
Աստրա Ռումինիա Հունիսի 8, 2017 Ապրիլի 2, 2018 35 15 10 10 46 33 +13 42,86 [22]
CPR (Կլուժ-Նապոկա) Ռումինիա Հունիսի 13, 2018 Հուլիսի 26, 2018 3 1 1 1 2 2 +0 33,33 [22]
Գազ Մեթան Ռումինիա Հունվարի 7, 2019 Հունիսի 1, 2020 42 18 12 12 54 43 +11 42,86 [23]
CPR (Կլուժ-Նապոկա) Ռումինիա Դեկտեմբերի 4, 2020 Հունիսի 22, 2021 30 21 5 4 49 15 +34 70,00 [22]
Ստյաուա Ռումինիա Օգոստոսի 18, 2021 Նոյեմբերի 15, 2021 11 8 2 1 24 11 +13 72,73 [22]
Ռումինիա Ռումինիա Հունվարի 25, 2022 н. в. 25 10 9 6 36 22 +14 40,00 [22]
Ընդհանուր 236 116 63 57 342 213 +129 49,15 —

Ձեռքբերումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Որպես խաղացող[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Ստյաուա»
  • Ռումինիայի առաջնություն՝ 1995/1996
  • Ռումինիայի գավաթ՝ 1995/1996
«Պետրոլուլուս»
  • Ռումինիայի երկրորդ լիգա՝ 2002/2003

Որպես մարզիչ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Պանդուրիում»
  • Ռումինական լիգայի Գավաթի եզրափակչի մասնակից՝ 2014/2015

«CRP» Կլուժ

  • Ռումինիայի առաջնություն՝ 2020/2021[24]
  • Ռումինիայի Սուպերգավաթ՝ 2018[12], 2020[25]

Անհատական[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ռումինիայի տարվա մարզիչն Ըստ Gazeta Sporturilor-ի՝ 2023
  • Ռումինիայի տարվա մարզիչ՝ 2021[26]
  • Ռումինիայի ամսվա մարզիչն ըստ Gazeta Sporturilor-ի՝ նոյեմբեր 2023

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ «Anghel Iordănescu a decis! Anunțul făcut azi de fiul său» (ռումիներեն). gsp.ro. Վերցված է 2024 թ․ հունիսի 17-ին.
  2. ↑ «SPECIAL Situaţie de gradul I în Liga 1. Ce a realizat Silviu Lung jr. prin câştigarea titlului cu Astra. De la fraţii Vâlcov, la fraţii Costea şi familia Piţurcă» (ռումիներեն). prosport.ro. 2016 թ․ մայիսի 9. Վերցված է 2024 թ․ հունիսի 17-ին.
  3. ↑ «Șumudică, "secundul" lui Iordănescu la Vaslui? Adrian Porumboiu face dezvăluiri incredibile!» (ռումիներեն). Playsport. 2021 թ․ օգոստոսի 20. Վերցված է 2024 թ․ հունիսի 17-ին.
  4. ↑ «Brașoveanul Laszlo Balint, coșmarul lui Edi Iordănescu la prima experiență ca principal» (ռումիներեն). Monitorulexpres.ro. 2022 թ․ հունվարի 27. Վերցված է 2024 թ․ հունիսի 17-ին.
  5. ↑ «Edi Iordănescu are planuri mari la Târgu-Mureș. "Promovăm în doi ani"» (ռումիներեն). digisport.ro. 2013 թ․ հուլիսի 25. Վերցված է 2024 թ․ հունիսի 17-ին.
  6. ↑ «Официално: Йорданеску пое ЦСКА» (բուլղարերեն). Blitz.bg. 2016 թ․ օգոստոսի 24.
  7. ↑ «Edi Iordanescu nie będzie nowym trenerem Lecha Poznań! Wybrał inny kierunek» (լեհերեն). Sport.pl. 2016 թ․ օգոստոսի 24. Վերցված է 2024 թ․ հունիսի 17-ին.
  8. ↑ «Позиция на футболен клуб ЦСКА» (բուլղարերեն). CSKA.bg. 2016 թ․ նոյեմբերի 27. Վերցված է 2024 թ․ հունիսի 17-ին.
  9. ↑ «Edi Iordănescu, noul antrenor de la Astra Giurgiu. Tehnicianul a semnat un contract pe doi ani». Libertatea (ռումիներեն). 2017 թ․ հունիսի 8. Վերցված է 2024 թ․ հունիսի 17-ին.
  10. ↑ «Comunicat de presă» (ռումիներեն). Официальный сайт ФК «Астра». 2018 թ․ ապրիլի 2. Վերցված է 2024 թ․ հունիսի 17-ին.
  11. ↑ «Bun venit, Edward Iordanescu!» (ռումիներեն). Официальный сайт ФК «ЧФР». 2018 թ․ հունիսի 13. Վերցված է 2024 թ․ հունիսի 17-ին.
  12. ↑ 12,0 12,1 «Iordănescu, la primul trofeu al carierei: "Nu e cazul să își facă alții griji pentru noi". Ce spune despre Omrani și Țucudean» (ռումիներեն). Digi Sport. 2018 թ․ հուլիսի 14. Վերցված է 2024 թ․ հունիսի 17-ին.
  13. ↑ «Edi Iordănescu dezvăluie motivul pentru care a refuzat să continue la CFR, deși patronul s-a rugat de el: "Nu mi-a căzut bine!"» (ռումիներեն). gsp.ro. 2018 թ․ սեպտեմբերի 12. Վերցված է 2024 թ․ հունիսի 17-ին.
  14. ↑ «Mulțumim, Edi Iordănescu!» (ռումիներեն). Официальный сайт ФК «ЧФР». 2021 թ․ հունիսի 2. Վերցված է 2024 թ․ հունիսի 17-ին.
  15. ↑ «FCSB - Dinamo 6-0 | Victorie istorică pentru roș-albaștri. "Câinii", umiliți de echipa lui Edi Iordănescu» (ռումիներեն). Digi Sport. 2021 թ․ սեպտեմբերի 12. Վերցված է 2024 թ․ հունիսի 17-ին.
  16. ↑ «Edi Iordănescu A PLECAT de la FCSB! Gigi Becali, reacție pentru GSP.ro: „Posibil are ceva la echipa națională!" + ce se întâmplă cu clauza» (ռումիներեն). gsp.ro. 2021 թ․ նոյեմբերի 14. Վերցված է 2024 թ․ հունիսի 17-ին.
  17. ↑ «Edi Iordănescu, noul selecționer al României» (ռումիներեն). gsp.ro. 2022 թ․ հունվարի 25. Վերցված է 2024 թ․ հունիսի 17-ին.
  18. ↑ «România, din nou la EURO, după 8 ani! "Tricolorii", la al 6-lea Campionat European din istorie! Cel mai bun rezultat» (ռումիներեն). Digi Sport. 2023 թ․ նոյեմբերի 18. Վերցված է 2024 թ․ հունիսի 17-ին.
  19. ↑ «Edward Iordănescu este câștigătorul trofeului „Antrenorul anului" în Ancheta Gazetei Sporturilor 2023: „Sunt mândru că mă alătur unor nume de referință care au marcat ultimele decenii din fotbalul nostru"» (ռումիներեն). gsp.ro. 2024 թ․ նոյեմբերի 20. Վերցված է 2024 թ․ հունիսի 17-ին.
  20. ↑ «Delia Matache si Edi Iordanescu s-au despartit» (ռումիներեն). Revista VIP. 2006 թ․ հոկտեմբերի 16. Վերցված է 2024 թ․ հունիսի 17-ին.
  21. ↑ «Când soția intervine, Edi Iordănescu face mulți pași în spate! Cât de descurcăreață este partenera însărcinată a antrenorului. Imagini de senzație / PAPARAZZI» (ռումիներեն). SpyNews.ro. 2006 թ․ հոկտեմբերի 16. Վերցված է 2024 թ․ հունիսի 17-ին.
  22. ↑ 22,0 22,1 22,2 22,3 22,4 22,5 «Edward Iordănescu managerial statistics at FootballDatabase.eu». FootballDatabase.eu (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ հունիսի 17-ին.
  23. ↑ «CS Gaz Metan Mediaș fixtures and results». Soccerway (անգլերեն). Վերցված է 2024 թ․ հունիսի 17-ին.
  24. ↑ «FOTO&VIDEO | Imagini memorabile! CFR Cluj a ridicat al șaptelea trofeu de campioană din istoria clubului» (ռումիներեն). Digi Sport. 2021 թ․ մայիսի 15. Վերցված է 2024 թ․ հունիսի 17-ին.
  25. ↑ «FOTO&VIDEO | CFR Cluj a câștigat Supercupa României!» (ռումիներեն). Федерация футбола Румынии. 2021 թ․ ապրիլի 15. Վերցված է 2024 թ․ հունիսի 17-ին.
  26. ↑ «Gala Fotbalului Românesc 2021 | Edi Iordănescu, cel mai bun antrenor! Florin Niță, cel mai bun fotbalist român. Toate premiile» (ռումիներեն). Digi Sport. 2021 թ․ դեկտեմբերի 13. Վերցված է 2024 թ․ հունիսի 17-ին.
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Էդվարդ_Յորդենեսկու&oldid=10006102» էջից