Jump to content

Զավեն Աբրահամյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Աբրահամյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Զավեն Աբրահամյան
Ծնվել էօգոստոսի 13, 1948(1948-08-13)
ԾննդավայրԵրևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել էնոյեմբերի 27, 2020(2020-11-27)[1] (72 տարեկան)
ԿրթությունԵրևանի պետական գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտ
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Հայաստան
Մասնագիտությունդերասան
ԱշխատավայրԵրևանի պատանի հանդիսատեսի թատրոն և Հակոբ Պարոնյանի անվան պետական երաժշտական կոմեդիայի թատրոն
Պարգևներ և մրցանակներ

Զավեն Աբրահամյան (օգոստոսի 13, 1948(1948-08-13), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - նոյեմբերի 27, 2020(2020-11-27)[1]), հայ դերասան, Հայաստանի վաստակավոր արտիստ[2]։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Զավեն Աբրահամյանը ծնվել է 1948 թ. օգոստոսի 13-ին, Երևանում։ 1966 թ. ավարտել է Երևանի Մուրացանի անվան թիվ 18 միջնակարգ դպրոցը և ընդունվել Հայաստանի թատերական ընկերությանը կից նորաստեղծ թատրոն-ստուդիա։ 1967 թ. ընդունվել է Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտի դերասանական բաժին։ 1972 թ. աշխատել է Երևանի Պատանի հանդիսատեսի պետական թատրոնում։ Հյուրախաղերով մեկնել է տարբեր երկրներ։

Խաղացած դերեր Պատանի հանդիսատեսի թատրոնում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ա. Լինդգրենի «Մանչուկն ու Կառլոսը» (Կառլսոն)

Վ. Մովսիսյանի «Եղիցի Երկիր» (Հայկ Նահապետ)

Ժ. Անանյանի «Տեր, մի թող մեզ անտեր» (Սուրեն)

Սանինի «Ես մարդ եմ» (Կառլ Մարքս)

Հ. Պարոնյանի «Ատամնաբույժն արևելյան» (Թովմաս)

Վ. Շեքսպիրի «Ոչինչից մեծ աղմուկ» (Դոն Պեդրո)

Խաղացած դերեր Հ. Պարոնյանի անվան երաժշտական կոմեդիայի պետական թատրոնում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Զավեն Աբրահամյանը 1994 թ-ից աշխատում է Երևանի Հ. Պարոնյանի անվան երաժշտական կոմեդիայի պետական թատրոնում, որտեղ խաղացել է՝

  • Կ. Գոլդոնիի «Հյուրանոցի տիրուհին» (Կավալեր)
  • Ֆիգեյրեդոյի «Եզոպոս» (Եզոպոս),
  • Ա. Նիկոլայի «Սեր մինչ մահ» (Մայիս)
  • Ֆ. Վեբերի «Ընթրիք հիմարի հետ» (Պիեռ Ռոշան)
  • Գ. Սունդուկյանի «Խաթաբալա» (Իսայի), «Էլի մեկ զոհ» (Սարգիս)
  • Ա. Ցագարելիի «Խանումի արարքները» (Միկիչ)
  • Ն. Գոգոլի «Ամուսնություն» (Բոչկարյով)
  • Հակոբ Պարոնյան 《Ատամնաբույժն արևելյան》
  • Արամաշոտ Պապայան 《Գնա մեռի, արի սիրեմ》(Տարոն)
  • Գուրգեն Խանջյան 《Ինձնից պրծում չկա》(Հայր)
  • Հակոբ Պարոնյան 《Երկու տերով ծառա մը》(Տեր)
  • Վ. Շեքսպիրի «Տասներկուերորդ գիշեր» (Էգյուչիկ) և այլ ներկայացումներում[3]
  • «Բոռը»
  • «Բանտախույց 2016»
  • «Աշակ»
  • «Աշնանային ծիրան»
  • «Վաղվա օրը»[2]

Հեռուստասերիալ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մրցանակներ, կոչումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2004 թ. արժանացել է ՀԹԳՄ «Արտավազդ» մրցանակի, 2005 թ.` Հայաստանի վաստակավոր արտիստի կոչման, ապա` ՀՀ մշակույթի նախարարության ոսկե մեդալի[4]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 1,2 Մահացել է վաստակավոր արտիստ Զավեն Աբրահամյանը
  2. 2,0 2,1 «Zarkfoundation - Զավեն Աբրահամյան». zarkfoundation.com.
  3. «ԵՐԱԺՇՏԱԿԱՆ ԿՈՄԵԴԻԱՅԻ ՊԵՏԱԿԱՆ ԹԱՏՐՈՆ». comedytheater.am. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 18-ին.
  4. «theater.am». dev.theater.am. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 18-ին.(չաշխատող հղում)