Մարմինը սովորաբար նեղ ու երկար է (երկարությունը՝ 3-160 մմ), ուսերը՝ դուրս ցցված։ Վերնաթևերը զուգահեռ են կամ դեպի հետ նեղացող, հազվադեպ՝ մի փոքր օվալաձև, սկավառակը՝ միշտ առանց ակոսների, կետերի կամ հատիկաշարքերի։ Բեղիկները թելաձև են, արուինը՝ ավելի երկար (երբեմն՝ մարմնից մի փոքր ավելի), թաթերը՝ սովորաբար տեսանելի 4 հոդով։
Երկարաբեղիկների մեծ մասը զարգանում է կենդանի կամ փտած բնափայտում, որոշ տեսակներ ապրում են խոտաբույսերի ցողուններում, մյուսները հողում՝ սնվելով արմատներով։ Սերունդը միամյա կամ բազմամյա է։
Շատ տեսակներ գյուղատնտեսական և անտառային բույսերի վնասատուներ են։ Հիմնական վնասը հասցնում է թրթուրը, բայց լրացուցիչ սնման կարգով հասուն բզեզը նույնպես կարող է վնասել։ Մերկասերմ ծառերին վնասում են նոնոխամուսները, կաղնուն՝ կաղնու մեծ և փոքր երկարաբեղիկ, փայտե շինություններին, հեռագրասյուներին՝ տնային երկարաբեղիկը։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական տարբերակը վերցված էՀայաստանի բնաշխարհ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։
