Դուրիան
Դուրիան (լատ.՝ Durio) Փիփերթազգիների ընտանիքի բույսերի տեսակ է[1] , որն ներառում է մոտավորապես 30 տեսակ։ Աճում է անձրևային Հարավարևելյան Ասիայի արևադարձային անտառներում։
Կենսաբանական նկարագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ցեղատեսակները մեծ են, սակավաընձյուղ, մշտադալար ծառեր՝ թերի արմատներով ու հասաարակ տերևներով։
Ծաղիկները խոշոր են, սպիտակ կամ կարմիր գույնի, զարգանում են բների ⟨Կաուլիֆլորիա⟩ կամ խոշոր ճյուղերի վրա ⟨Կաուլիֆլորիա⟩, բացվում են երեկոյան և փոշոտվում են չղջիկների և մեղուների միջոցով։
Դուրիանի պտուղներն ունեն շատ պինդ կեղև, որը ծածկված է խոշոր փշերով, պաշտպանում է չհասած պտուղի պարունակությունը կենդանիներից։ Պտուղը բացվում է հինգ փականներով, որոնց եզրերին մուգ սերմեր են մսային հավելումներով՝ արիլուսներով։
Տաքսոնիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Դուրիանի ցեղը պարունակում է 32 տեսակներ[2]
Օգտագործում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Որոշ տեսակի պտուղներն ուտելի են։
Դուրիանի պտուղներն անտանելի գարշահոտի պատճառով արգելվում է տանել կամ ուտել հասարակական տրանսպոտրում, հյուրանոցներում և շատ այլ վայրերում։ Արգելող պիտակները փակցված են լինում օբյեկտների դռների վրա։ Դորիանը համարվում է արժեքավոր միրգ Հարավարևելյան Ասիայում և Հարավային Ամերիկայում (մասնավորապես՝ Բրազիլիայում)։ Տեղաբնիկներն ասում են, որ դուրիանի համն առաջացնում է դժոխքի տեսիլքներ, իսկ համը՝ դրախտային հաճույք։
Խոհարարական տեսանկյունից դուրիանի հետ գործ ունենալիս անհրաժեշտ են որոշակի հմտություններ ու սարքավորումներ, տեղափոխման համար միրգը փաթեթավորում են թղթի հաստ շերտով և դնում պինդ տոպրակի կամ պայուսակի մեջ, դրա կտրատումը կատարվում է ամուր դանակով և հաստ կտորե ձեռնոցներով, քանի որ սուր փշերը կարող են վնասել ձեռքերը, թափոնները անհրաժեշտ է թափել բնակելի տնից հեռու, եթե հոտը զզվանք է առաջացնում։
.jpg) |
 |
Պատկերասրահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
խմորեղեն դուրիանով
Ժելատո դուրիանով
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
| ||||||||||
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Durian»։ Merriam-Webster Dictionary։ 2017։ Վերցված է հոկտեմբերի 14, 2017
- ↑ Список видов рода Дуриан на сайте The Plant List(անգլ.)(Ստուգված է 16 Սեպտեմբերի 2016)