Բոգ յոթաբաժան, բազմամյա բույս է՝ մինչև 30 սմ բարձրությամբ։ Պատկանում է բոգազգիների ընտանիքին։ Ցեղը ընդգրկում է 500 տեսակ, որից 11-ը աճում են Հայաստանում։ Յոթաբաժան բոգը հանդիպում է վերին լեռնային գոտում, մինչև մերձալպյան մարգագետինները ծովի մակերևույթից 2500-3000 մ բարձրությունների վրա։ Հայկական ՍՍՀ-ում տարածված է Աշոցքում, Լոռիում, Արագածի լեռնային զանգվածում, Ապարանում, Սևանի ավազանում, Գեղամա լեռներում, Զանգեզուրում։
Զանգականման ծաղիկները մուգ կամ բաց կապտավուն են, երբեմն՝ սպիտակավուն կամ մանուշակագույն։ Ցողունները խիտ տերևակալած են։ Հայկական ՍՍՀ-ում աճող մնացած բոլոր բոգերն էլ մեծ հետաքրքրություն են ներկայացնում մշակության մեջ ներդնելու, հատկապես ալպինարիաների և քարապարտեզների ձևավորման համար։ Դրանց մի մասը երկամյա բույսեր են։
Բազմանում է թփի բաժանումով և սերմերով։ Գերադասում է ավազակավային, խոնավ հողերը։ Վատ է տանում շոգը և արեգակնային ուղղակի ճառագայթումը, ուստի և խորհուրդ է տրվում ցածրադիր վայրերում աճեցնել ստվերում և հաճախակի ջրել։
Սերմերով բազմացնելու դեպքում ցանքը կատարում են թաղարներում, ձմռանը թողնելով դրանք դրսում՝ ձյան տակ կամ սառը շենքերում։ Ժողովրդական բժշկության մեջ օգտագործում է որպես հակատենդային, ջերմությունն իջեցնող և աղեստամոքսային տրակտի հիվանդությունների բուժման միջոց։
