Բասֆլեյտա
Այս հոդվածն աղբյուրների կարիք ունի։ Դուք կարող եք բարելավել հոդվածը՝ գտնելով բերված տեղեկությունների հաստատումը վստահելի աղբյուրներում և ավելացնելով դրանց հղումները հոդվածին։ Անհիմն հղումները ենթակա են հեռացման։ |
Բասֆլեյտա | |
---|---|
![]() | |
Որակավորում | լայնակի ֆլեյտա |
Հորնբոսթել-Զաքսի հանմակարգ | 421.12 |
Բասֆլեյտա (անգլ.՝ bass flute, ֆր.՝ flûte basse, գերմ.՝ Bassflöte), փողային երաժշտական գործիք, որը պատկանում է ֆլեյտաների ընտանիքին։ Այն իր կառուցվածքով ավելի մեծ է և հնչողությամբ ավելի ցածր։ Սովորական ֆլեյտայից այն մեկ օկտավա ավելի ցածր է։
Ընդհանուր բնութագիր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բասֆլեյտան սովորական ֆլեյտայից և ալտֆլեյտայից ավելի հաստ է և ավելի երկար։ Նրա երկարությունը 146 սանտիմետր է։ Այն սովորաբար ունի կեռ ձև ունեցող խողովակ։ Նվագողը գործիքը դնում է գետնին։ Բասֆլեյտան նվագախմբում շատ քիչ է օգտագործվում և նրա հիմնական օգտագործումը ֆլեյտաների նվագախմբում է։ Իր ձայնային տեմբրով այն նման է կլառնետին։ Քսաներորդ դարի կոմպոզիտորներից Գուստավ Հոլսթն է, որ այն օգտագործել է նվագախմբում իր «Մոլորակներ» ստեղծագործության մեջ։ Կան նաև այլ կոմպոզիտորներ, որոնք բասֆլեյտայի համար գրել են որոշ ստեղծագործություններ։ Դրանք են՝
- Էննիո Մարիկոնե՝ «Սահարայի գաղտնիքը»
- Մարիո Լավիստա՝ «Lamento a la muerte de Raúl Lavista»
- Բիլլ Դուգլաս՝ «Կարունա»
- Գարի Շոքեր՝ «Փոքր սոնատա մեծ ֆլեյտայի համար»
- Մաիք Մովեր՝ «Օստինատո և Սկարեզո»։
Բասֆլեյտան օգտագործվում է նաև Մեծ Բրիտանիայի ազգային երաժշտության մեջ (հաճախ փոխարինում է ալտֆլեյտային)։
|