Բազմակուսակցականություն
Առաջարկվում է այս և Բազմակուսակցական համակարգ հոդվածները միացնել իրար: (քննարկում) |
Բազմակուսակցություն, ժողովրդավարական պետություններում սկզբունք, ըստ որի պետւթյունը ճանաչում և երաշխավորում է կուսակցությունների իրավահավասարությունը, նրանց գործունեության ազատությունը և անկախությունը։ Բազմակուսակցությունն ավելի ընդհանուր քաղաքական պլյուրալիզմի և գաղափարախոսա կան պլյուրալիզմի սկզբունքների, ինչպես նաև քաղաքացիների միավորումներ կազմելու սահմանադրական իրավունքի արտահայտությունն է։ ՀՀ-ում Բազմակուսակցությունն առաջին անգամ ամրագրվել է Հա աստանի անկախության մասին հռչակագրում, ապա նաև ՀՀ Սահմանադրությունում։ Բազմակուսակցության սկզբունքը չի բացառում օրենքով սահմանված կարգով արգելել կամ կասեցնել այն կուսակցության գործունեությունը, որը չի համապատասխանում օրենքներին։ Այդ լիազորությունները ՀՀ Սահմանադրությամբ վերահաստատված է Սահմանադրական դատարանին (հատոր 100, կետ 9)։ Իրավաբանական (ձևական) Բազմակուսակցությունը պետք է տարբերել իրական Բազմակուսակցությունից, այսինքն՝ տվյալ պետությունում առկա և գործող կուսակցությունների համակարգը, որը ներկայացնում է քաղաքական և սոցիալական շահերի ողջ գունաշարը։
Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Հայկական Սովետական Հանրագիտարան, հատոր 1-12, 1974-1986 թթ, Երևան
- Է․ Աղայան «Արդի հայերենի բացատրական բառարան», հատոր 1-2, 1976 թ, Երևան
- А․ Б. Барихин "Большой юридический словарь", 2002 թ, Москва