Արքա (անձնանուն)
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Արքա (այլ կիրառումներ)
| Արքա Արքա | |
|---|---|
| Տեսակ | անձնանուն |
| Ծագում | |
| Ծագման լեզու | հայերեն[1] |
| Գիր | Հայոց գրեր |
| Անվան այլ ձևեր | |
| Փաղաքշական ձևեր | Արքայիկ |
| Կապված անուններ | Թագվոր |
| Կապված հոդվածներ | «Արքա» սկսվող էջեր |
Արքա, հայկական արական և իգական անուն։ Առաջացել է հայերեն արքա՝ «թագավոր» բառից, ինչպես օրինակ՝ արաբերեն Մելիք (باسل), հունարեն Վասիլ, Բարսեղ (Βασίλειος, Βασιλική), պարսկերեն Խոսրով, հայերեն Թագվոր նույնիմաստ անձնանունները։ Փաղաքշական ձևն է Արքայիկ։ Հազվադեպ գործածվել է 9-17-րդ դարերում։ Հին շրջանում եղել է արական անձնանուն, այնուհետև գործածվել է նաև որպես իգական[2]։
Գործածություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Արքա, աղանդապետ Թոնդրակեցոց, Անանեսի հաջորդը[3]։
- Արքայիկ (հուն․՝ Αρχάïχα) իշխան, Սմբատ Ա-ի ազգական։ Գրիգորիս իշխանը բանտարկեց նրան՝ կասկածելով նրա որդիների վրա։ Լևոն կայսեր օգնությամբ ազատ արձակվեցին և Կոստանդնուպոլիս գնալով՝ պաշտոն ստացան արքունիքում[4]։
- Արքա Ավագվանեցի, գրիչ (12-րդ դարից հետո)[5]։
- Արքա, Աբրահամի կինը և Հովհաննես տանուտերի տատը, ով Մոկաց Փառավանք գյուղում գրել տվեց մի Ավետարան, 1455 թվական[6]։
- Արքա, որպես իգական անուն հիշատակվել է 1649 թվականին[7]։
- Արքա, որպես իգական անուն հիշատակվել է անթվական երկու հիշատակարաններում[8][9]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Աճառյան Հ. Հայոց անձնանունների բառարան (հայ.) — Երևանի պետական համալսարան, 1942. — հատոր 5.
- ↑ Հրաչյա Աճառյան, Հայոց Անձնանունների Բառարան, հ. Ա, Երևան, «Երևանի պետական համալսարանի հրատարակություն», 1942, էջ 320 — 634 էջ։
- ↑ Մագ․ թղ․ կէ․ Հայապ․ 551
- ↑ Չամչ․ Բ․ 726
- ↑ Տաշեան, Ցուց․ 610 ա
- ↑ Ձեռագիր, Վասպուրական, 421
- ↑ REA 10, էջ 51
- ↑ Ձեռագիր, Սեբ․, ՀԱ 1925, էջ 581
- ↑ Ձեռագիր, Վասպուրական, էջ 242