Ատիշ
| Գյուղ | ||
|---|---|---|
| Ատիշ | ||
| Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան | |
| Վիլայեթ | Դիարբեքիրի վիլայեթ | |
| Գավառակ | Արղանամադենի գավառակ | |
| Այլ անվանումներ | Ադիշ, Ատիշ Ներքին | |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | |
| Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
| Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը) | |
| Ժամային գոտի | UTC+3 | |
| Փոստային ինդեքսներ | 21870 | |
| ||
Ատիշ, գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Դիարբեքիրի վիլայեթի Արղանամադենի գավառակում[1]։ Գտնվում էր Արևմտյան Տիգրիսի վերնագավառում։
Գյուղը թաղված է եղել նռնենիների մեջ։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
XI դարում Անիից եկած գաղթականները գյուղի մոտ հիմնեցին Ատիշ Վերին անվանումով նոր գյուղ, և Ատիշը կոչվեց Ատիշ Ներքին անվանումով։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
XIX դարի կեսերին ուներ 500 տուն բնակիչ։ Բնակչության մեծագույն մասը հայեր էին։ XX դարում հայերի տների քանակը 360 էր։
Տնտեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բնակչության հիմնական զբաղմունքը արհեստներ, այգեգործություն, երկրապահություն և անասնապահությունն էր։ Տղամարդկանց մեծ մասը Կ. Պոլիս պանդխտության էր մեկնում։
Պատմամշակութային կառույցներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ատիշն ուներ Ս. Կարապետ և Ս. Սարգիս անուներով եկեղեցիներ։
Կրթություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գյուղն ուներ հայկական վարժարան, որը գործում էր մինչև 1870-ական թվականները։
Գրչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ատիշը եղել է գրչության կենտրոն[2]։
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Դիարբեքիր նահանգի Արղանա-Մադենի գավառ». Վերցված է 2015 ապրիլի 14-ին.
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 1, էջ 371
Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
- Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն
| ||||||||||||||