Jump to content

Առակների աշխարհում

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Առակների աշխարհում
Տեսակկինոնկար
ՌեժիսորԱնդրեյ Խրժանովսկի
ՍցենարիստԱնդրեյ Խրժանովսկի
ՀնչյունավորումԷրաստ Գարին և Ալեքսեյ Գրիբով
Բեմադրող նկարիչՎլադիմիր Յանկիլևսկի
ԵրաժշտությունԱլֆրեդ Շնիտկե
Երկիր ԽՍՀՄ
ԸնկերությունՍոյուզմուլտֆիլմ
Թվական1973

Առակների աշխարհում (ռուս.՝ В мире басен), խորհրդային մուլտիպլիկացիոն ֆիլմ, որը նկարահանվել է 1973 թվականին, Անդրեյ Խրժանովսկու կողմից, փոխադրման տեխնիկայով, ըստ Իվան Կռիլովի «Հետաքրքրասերը», «Ավանակը և սոխակը», «Կկուն և աքլորը» հեքիաթների մոտիվների։ Մուլտֆիլմում նաև օգտագործվել է «Շքերթ Մարսյան դաշտում» կտավը, ինչպես նաև` գրող Ալեքսանդր Պուշկինի նկարներից։ «Մադրիգալ» երաժշտական անսամբլը Լև Մարկիզի ղեկավարությամբ մասնակցում է երաժշտական ձևավորմանը։

Հետաքրքրասերը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Երկու ընկերների երկխոսությունը, որոնցից մեկն այցելել է Կունստկամերա, ուսումնասիրել է յուրաքանչյուր միջատ, բայց «փղին չի նկատել»։

Կկուն և աքլորը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կկուն հաճոյախոսություններ է փոխանակում աքաղաղի հետ, մինչդեռ յուրաքանչյուրը գովաբանում է զրուցակցին իր շահի համար։

Ավանակը և սոխակը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հմուտ սոխակի և ոչ այնքան խելացի քննադատ ավանակի մասին է՝ որը չի կարողանում գնահատել հոյակապ երգը։

Քննադատների արձագանք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Առաջին ֆիլմը, որքան էլ տարօրինակ չթվա, դարձել է, Կռիլովի «Առակների աշխարհում» առակի էկրանավորումը (1973)։

Ֆիլմում երկու հերոս կար` անխելք, անտարբեր հասարակությունը և Պուշկինը։ Հայտնի առակների նման մեկնաբանության անսպասելությունը մոտ է հայտնագործմանը, քանի որ ֆիլմի բոլոր հեղինակները միաձայն համոզվում են իրենց դիրքորոշման ճշմարտացիության մասին. «Հետաքրքրասերը», «Ավանակը և սոխակը», և «Կկուն և աքաղաղը» առակներում Կռիլովը մտքում ուներ Պուշկինին և նրա վատաբանողներին։ «Այդտեղ սարյակը երգում էր և սուլում» բառերը կինոյի լեզվով են թարգմանվում Պուշկինի նկարներն ուղեկցող ֆլեյտայի գեղեցիկ մեղեդիով, որում երևում է նրա ողբերգական կենսագրությունը։ Այս երաժշտական -գրաֆիկական հավաքակազմն ավարտվում է ատրճանակների և դատարկ վանդակի անշարժ կադրով։

«Կուկուն ու աքաղաղը» առակը ներկայացվում է ծաղրական կինոօպերայի ձևով, որտեղ մենակատարներն ու երգչախումբը կեղծելով գովերգում են միմյանց։ Ֆիլմի համատեքստում այս դրվագն ասոցացվում է մեր իրականության մեջ տեղի ունեցող փոխադարձ գովասանքներով, որն այնպես սուր ծաղրել են ժամանակակիցներն ու հենց ինքը` Պուշկինը։

Ֆիլմում մենք տեսնում ենք նաև հենց իրեն` բանաստեղծին այդպիսին, ինչպիսին նրան խմբային դիմանկարում պատկերել է իրենց ժամանակակից նկարիչ Չերնեցովը Ժուկովսկու, Գնեդիչի և Կռիլովի հետ։

Ռեժիսորի կողմից առաջարկված լրիվ նոր հայացքն օգնում է մեզ գիտակցել, ավելի ճիշտ` զգալ պատմագրականագիտական գործընթացի միասնությունը, տեսնել կենդանի անցյալը` դրա մարդկային և մշակութային բազմազանության մեջ։
- Ն. Վենժեր Անդրեյ Խրժանովսկի // Խորհրդային մուլտիպլիկացիոն կինոյի ռեժիսորները, Մոսկվա, 1983[1]

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. «Андрей Хржановский — Тексты — Энциклопедия отечественного кино». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ փետրվարի 2-ին. Վերցված է 2017 թ․ մարտի 3-ին.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]