Հալաբի լեռնաշղթա, լեռնաշղթա ՀայաստանիԼոռու մարզում, Փամբակ և Աղստև գետերի միջև։ Միջին բարձրությունը 2600 մ է, առավելագույնը՝ 3016 մ (Բովաքար լեռ)։ Կազմված է պալեոգենի հրաբխանստվածքային ապարներից ու գրանոդիորիտներից։ Աղեղնաձև է, ուռուցիկ մասը՝ դեպի հարավ։ Բնորոշ է կտրտված էրոզիոն ռելիեֆը, շրջված սինկլինալային, անհամաչափ կառուցվածքը։ Հյուսիսային լանջերն անտառապատ են՝ կտրտված Ալարեքս, Մարց և Հաղպատ գետերի V-աձև հովիտներով, հարավային լանջերն անտառազուրկ՝ ծածկված սելավաբեր հովտաձորակային ցանցով։ Գտնվում է Դիլիջան ազգային պարկի տարածքում։ Բազումի և Հալաբի լեռնաշղթաները բաժանում է Գայլաձորի կիրճը։
Այս հոդվածի նախնական տարբերակը կամ նրա մասը վերցված է Հայկական համառոտ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 6, էջ 46)։
Հայաստան
