Ահամկարա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Ահամկարա, ահանկարա (սանսկրիտ՝ अहंकार, Ahaṃkāra IAST), սանսկրիտ եզրույթ, որն անվանում են կեղծ Էգո, «Ես» զգացողություն, սեփական «Ես»ի մասին պատկերացում, ինքնագիտակցություն։ Հինդուիզմի փիլիսոփայության մեջ սանքհյա դպրոցի սկզբունքներից մեկն է։ Առաջին անգամ հանդիպում է Ուպանիշադների մեջ. «Չհանդոգյա-ուպամիշադի» և «Պրաշնա-ուպանիշադի» մեջ։ «Պրաշնա-ուպանիշադում» ահամկարան նկարագրվում է իբրև անտահկարանայի («ներքին գործիքների») չորսից մեկը, բուդդհիի, չիտտայի և մանասի հետ մեկտեղ։ «Չհանդոգյա-ուպանիշադում» ահամկարայի մասին խոսվում է իբրև ինքնագիտակցության մասին, պնդելով, որ նա, ով ընդունակ չէ տարբերել աթմանը մարմնից, նույնացնում են իրենց իսկական, հոգևոր «ես»ը պատրանքային նյութական մարմնի հետ։

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Salagame, Kiran Kumar K. (2011), «Ego and ahamkara: Self and identity in modern psychology and Indian thought», in Cornelissen R. M. Matthijs (ed.), Foundations of Indian Psychology, Noida: Pearson Education, էջեր 133–145, ISBN 8131730840 {{citation}}: Unknown parameter |publication-year= ignored (օգնություն)