Օլգա Վասիլևա
Օլգա Վասիլևա | |
Կրթություն՝ | Մոսկվայի մշակույթի պետական ինստիտուտ, Ռուսաստանի ԱԳՆ դիվանագիտական ակադեմիա (2007), Մոսկվայի Մ. Շոլոխովի անվան պետական հումանիտար համալսարան (1987) և ՌԳԱ ռուսական պատմության ինստիտուտ |
---|---|
Գիտական աստիճան՝ | պատմական գիտությունների դոկտոր[1] (1998) և պրոֆեսոր (2005) |
Մասնագիտություն՝ | նախարար, ուսուցչուհի, կրոնագետ, պատմաբան և քաղաքական գործիչ |
Ծննդյան օր | հունվարի 13, 1960 (64 տարեկան) |
Ծննդավայր | Բուգուլմա, Թաթարստանի Ինքնավար Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետություն, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
Քաղաքացիություն | Ռուսաստան |
Ինքնագիր | |
Օլգա Վասիլևա (ռուս.՝ Ольга Юрьевна Васильева, հունվարի 13, 1960, Բուգուլմա, Թաթարստանի Ինքնավար Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետություն, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), ռուս պետական գործիչ, պատմաբան, կրոնագետ և մանկավարժ, պատմական գիտությունների դոկտոր (1998 թ.), պրոֆեսոր (2005 թ.), Ռուսաստանի Դաշնության 2-րդ դասի գործող պետական խորհրդական (2014 թ.)[2][3]: Ռուսաստանի Դաշնության կրթության և գիտության նախարար (2016 թ. օգոստոսի 19-ից)[4][5][6][7], Ռուսաստանի պատմության մեջ առաջին կին կրթության նախարարը[8]։ Ռուսաստանի Դաշնության Նախագահին կից Ռուսաստանի ակադեմիայի ժողտնտեսության և Պետական ծառայության և կառավարման համալսարանի պետական-կրոնական հարաբերությունների ամբիոնի վարիչ (2002 թվականից)[4][9]։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Վաղ տարիներ և գիտական աշխատանք
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծնվել է 1960 թվականի հունվարի 13-ին, Թաթարստանի Բուգուլմա քաղաքում[2][3][9]։
Միջնակարգ դպրոցն ավարտել է 15 տարեկանում[10], 1979 թվականին ավարտել է Մոսկվայի մշակույթի պետական ինստիտուտի դիրիժորա-խմբերգային բաժինը[3]։ 1979 թվականից մինչև 1982 թվականը որպես երգեցողության ուսուցիչ աշխատել է Մոսկվայի № 578 և № 91դպրոցներում[3]։ 1982 թվականին ընդունվել է Մոսկվայի պետականեր մանկավարժական համալսարանի պատմության ֆակուլտետի հեռակա բաժինը (այժմ Միխայիլ Շոլոխովի անվան Մոսկվայի պետական հումանիտար համալսարան), աշխատել է որպես պատմության ուսուցիչ Մոսկվայի № 91 դպրոցի ավագ դասարաններում[3]։
1987 թվականին ավարտել է համալսարանը և սկսել է սովորել ԽՍՀՄ Պատմության ինստիտուտի ասպիրանտուրայում (այժմ ՝ ՌԳԱ Պատմության ինստիտուտ)[2][11][12]։
1990 թվականին ԽՍՀՄ Պատմության ինստիտուտում Գեորգի Կումայովի գիտական ղեկավարության տակ պաշտպանել է թեկնածուական ատենախոսությունը Խորհրդային պետությունը և ռուս ուղղափառ եկեղեցու հայրենանվեր գործունեությունը Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին թեմայով (մասնագիտացումը՝ ԽՍՀՄ-ի պատմություն)։ Պաշտոնական ընդդիմախոսներ՝ Յուրի Շարապով, պատմական գիտությունների թեկնածու Վ. Օվչիննիկով։ Առաջատար կազմակերպություն՝ Մոսկվայի մշակույթի պետական ինստիտուտ [12][13]: Այս աշխատանքը ռուսական պատմագրության մեջ դարձավ առաջին աշխատանը, նվիրված XX դարի ՌՈՒԵ պատմության և պետական-եկեղեցական հարաբերություններին[2]։
1998 թվականին պաշտպանել է ատենախոսությունը պատմական գիտությունների դոկտորի աստիճանի համար հետևյալ թեմայով՝ Ռուս ուղղափառ եկեղեցին 1943-1948 թթ. խորհրդային պետության քաղաքականության մեջ (մասնագիտացումը՝ Ռուսաստանի պատմություն)[2][12][14]։
1991-2002 թվականներին աշխատել է ՌԳԱ կրոնի և եկեղեցու պատմության ինստիտուտի կենտրոնում որպես կրտսեր գիտաշխատող, գիտաշխատող, առաջատար գիտաշխատող, կրոնի և եկեղեցու պատմության կենտրոնի ղեկավար[2][12]։
2002 թվականին գլխավորել է Ռուսաստանի Դաշնության և նախագահին կից և ռուսական ակադեմիայի ժողտնտեսության պետական ծառայության պետական-կրոնական հարաբերությունների ամբիոնը[2]։ 2003 թվականից եղել է Սրետենի հոգևոր ճեմարանի դասախոս[9]։
2007 թվականին ավարտել է ՌԴ ԱԳՆ Դիվանագիտական ակադեմիայի միջազգային հարաբերություններ ֆակուլտետը[3]։
Պետական ծառայություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]2012 թվականի փետրվարին Վասիլևան նշանակվեց Ռուսաստանի Դաշնության կառավարության մշակույթի նախարարության տնօրենի տեղակալ[3]։ 2012 թվականի հոկտեմբերի 20-ին ստեղծվեց ՌԴ նախագահի աշխատակազմի հանրային նախագծերի կառավարումը, 2013 թվականի սկզբին Վասիլևան նշանակվել է նրա ղեկավարի տեղակալի պաշտոնում[2][3][9][15]։
2014 թվականին էր եղել է Համառուսական ժողովրդական ճակատի հարթակումպահպանողականության մասին բանավեճի նախաձեռնողներից մեկը[9][12]։ Եղել է Խորհրդի կրոնական առարկաների էլեկտրոնային ԶԼՄ-ների ազատության հարցերով մամուլի նախարարության, հեռուստառադիոհեռարձակման և զանգվածային հաղորդակցության միջոցներիլուսաբանման անդամ [9]:
Ռուսաստանի Դաշնության նախագահ Վլադիմիր Պուտինի հրամանագրով 2014 թվականի սեպտեմբերի 16-ին Վասիլևային շնորհվել է Ռուսաստանի Դաշնության 2-րդ դասի գործող պետական խորհրդականի դասային աստիճան[16]։
2016 թվականի օգոստոսի 19-ին ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինի հետ աշխատանքային հանդիպման ժամանակ Բելբեկի օդանավակայանում դեպի Ղրիմ ուղևորվելիս ՌԴ կառավարության նախագահ Դմիտրի Մեդվեդևը բարձրացրել է Կրթության և գիտության նախարարությունում ղեկավարության փոփոխության թեման։ Դմիտրի Լիվանովին փոխարինելու համար ես կառաջարկեի նշանակել կնոջ՝ Օլգա Վասիլևային, որն ունի լավ ծառայողական կենսագրություն, - ասել է կառավարության ղեկավարը[7]։ Նախագահը առաջարկին հավանություն տվեց և նույն օրը ստորագրեց Վասիլևային կրթության նախարար նշանակելու մասին հրամանագիրը, համաձայն Ռուսաստանի Սահմանադրության 83-րդ հոդվածի Դ կետի համաձայն[2][17]։ Շուտով Կոմսոմոլսկայա պրավդա թերթում դուրս եկավ Վասիլևայի հետ հարցազրույցը, ըստ որի նա նշանակումը ընդունել է որպես աստվածություն[18]։ Ավելի ուշ նախարարը պարզաբանել է, որ արտաբերել է "անհրաժեշտություն" բառը, իսկ լրագրողները սխալ են լսել նրա մեկնաբանությունը։ Լրագրողը հաստատել է այդ վարկածը և ներողություն է խնդրել[19][20]։
Գիտական գործունեություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Վասիլևան շուրջ 160 գիտական աշխատանքների հեղինակ է[3][9][12][21], նրա ղեկավարությամբ պատրաստվել և պաշտպանվել են 3 դոկտորական և 25-ից ավելի թեկնածուական ատենախոսություններ[3]։ Նրա գիտական հետաքրքրությունները՝ Ռուս ուղղափառ եկեղեցու XX դարի պատմությունը, խորհրդային շրջանում պետական-եկեղեցական հարաբերությունները, միջազգային հարաբերությունները, կրոնական, քաղաքական ծայրահեղականության խնդիրները և այլն[2]։
1989-2008 թվականներին համահեղինակությամբ հրապարակել է 90-ից ավելի հոդվածների աստվածաբանական թեմաներով[22]։ Հոդվածների հեղինակ է հետևյալ գիտական ամսագրերում «Պատմության հիմնահարցեր», «Պատմական արխիվ», «Ռուսաստանի պատմություն», «ՌԳԱ պատմության ինստիտուտի աշխատություններ», «Պատմական տեղեկագիր», «Ուղղափառ Պաղեստինյան ժողովածու», «Պետությունը, կրոնը, եկեղեցին Ռուսաստանում և արտասահմանում», «Ռուսաստանը և մուսուլմանական աշխարհը», «Մոսկվայի պատրիարքարանի», «Գիտություն և կրոն», «Ալֆա և օմեգա», «Մեր ժամանակակիցը», «Սանկտ-Պետերբուրգի պանորամա», «Ազգությունների խաղաղություն», «Ավետարանի լույսը» ամսագրերում, «Եկեղեցական-պատմական տեղեկագիր», «Ժամանում, ուղղափառ տնտեսական տեղեկագիր», La Nuova Europa, The New Times, Religio, «Գրական Ռուսաստան» «Անկախ թերթ» թերթերում, Frankfurter Allgemeine Zeitung , ինտերնետ-հրատարակություն «Православие.ги»[12]:
Ընտանիք
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Հայրը՝ Յուրի Վասիլևը, գիտնական-մաթեմատիկոս էր[23][24]։ «Իմ հայրը ամբողջ կյանքը զբաղվել է մաթեմատիկայով, նա մեզ՝ ինձ ու քրոջս, վստահություն ներշնչեց սերը դեպի պատմություն և գրականություն։ Ուստի զբաղվել պատմությամբ ինձ համար միանգամայն պարզ գործ էր», - նշել է Վասիլևան[23]։
Ըստ պաշտոնական տվյալների Վասիլևան ամուսնացած է, ունի մեկ դուստր[3]։
Գնահատականներ և կարծիքներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Վասիլևայի կրթության նախարարի պաշտոնում նշանակումը առաջացրել է լայն հասարակական արձագանք, դրան արձագանքեցին մանկավարժական, գիտական և կրոնական համայնքների ներկայացուցիչները, ինչպես նաև բազմաթիվ հայտնի քաղաքական գործիչներ[25][26][27][28][29]։
Կրոնական և հասարակական գործիչ Անդրեյ Կուրաևը բնութագրել է Վասիլևային որպես մարդ, ով շատ բան գիտի XX դարի եկեղեցու պատմության դեռ փակ էջերց։
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Օլգա Վասիլևա». Հրատարակությունների ցանկ. eLIBRARY.ru. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 20-ին.
- Рубцов А. В. (2016 թ․ օգոստոսի 19). «Между деньгами и верой: что сулит науке и образованию новый министр». РБК. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 19-ին.
- Козлов М. В. (2016 թ․ սեպտեմբերի 7). «Научно-патриотический кейс министра образования: Ольге Васильевой предстоит обеспечить господдержку теологии». Независимая газета. Վերցված է 2016 թ․ սեպտեմբերի 12-ին.
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 http://ria.ru/spravka/20160819/1474792741.html
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 «Биография Ольги Васильевой». ՌԻԱ Նովոստի. 2016 թ․ օգոստոսի 19. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 19-ին.
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 «Васильева Ольга Юрьевна». Официальный ресурс Министерства образования и науки Российской Федерации. Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ ապրիլի 14-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 28-ին.
- ↑ 4,0 4,1 «Васильева Ольга Юрьевна». Официальный сайт Московского государственного гуманитарно-экономического университета. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 19-ին.
- ↑ «Путин принял отставку министра образования Ливанова». ՌԻԱ Նովոստի. 2016 թ․ օգոստոսի 19. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 19-ին.
- ↑ «Путин согласился сменить министра образования». РБК. 2016 թ․ օգոստոսի 19. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 19-ին.
- ↑ 7,0 7,1 «В России сменился министр образования». Интерфакс. 2016 թ․ օգոստոսի 19. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 19-ին.
- ↑ «Эксперты прокомментировали кандидатуру Васильевой на пост министра образования». Lenta.ru. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 19-ին.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 9,6 «Кто такая Ольга Васильева: что известно о новом министре образования». ТАСС. 2016 թ․ օգոստոսի 19. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 19-ին.
- ↑ Голованов Р. (2016 թ․ օգոստոսի 19). «Новый министр Васильева — Вундеркинд, дирижёр, знаток Церкви и дипломат». Կոմսոմոլսկայա պրավդա. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 20-ին.
- ↑ «Васильева Ольга Юрьевна». Официальный сайт Российской академии народного хозяйства и государственной службы при Президенте Российского Федерации. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 19-ին.
- ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 12,5 12,6 «Васильева Ольга Юрьевна». Богослов.ру. Արխիվացված է օրիգինալից 2016-08-22-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 20-ին.
- ↑ Васильева, О. Ю. Советское государство и деятельность Русской православной церкви в период Великой Отечественной войны : автореферат дис. … кандидата исторических наук : 07.00.02. — М., 1990. — 28 c.
- ↑ Васильева, О. Ю. Русская Православная Церковь в политике Советского государства в 1943—1948 гг. : диссертация … доктора исторических наук : 07.00.02. — М., 1998. — 294 с. + Прил. (72 с.).
- ↑ «Образовано Управление по общественным проектам». Сайт Президента России. 2012 թ․ հոկտեմբերի 20. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 19-ին.
- ↑ «Указ Президента Российской Федерации от 16.09.2014 г. № 632 «О присвоении классных чинов государственной гражданской службы Российской Федерации федеральным государственным гражданским служащим Администрации Президента Российской Федерации»». Сайт Президента России. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 20-ին.
- ↑ «Подписан Указ «О Министре образования и науки Российской Федерации»». Сайт Президента России. 2016 թ․ օգոստոսի 19. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 19-ին.
- ↑ Голованов Р. (2016 թ․ օգոստոսի 19). «Ольга Васильева — "Комсомольской правде": Надо осмыслить всё, что сделано в педагогике». Կոմսոմոլսկայա պրավդա. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 20-ին.
- ↑ «Министр образования РФ О. Васильева назвала свое назначение «долженствованием», а не «божествованием»». Агентство городских новостей «Москва». 2016 թ․ օգոստոսի 20. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 20-ին.
- ↑ Голованов Р (20 августа 2016). «Извините за «божествование»». Կոմսոմոլսկայա պրավդա. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 21-ին. «Расшифровывая ответ на вопрос .. из-за качества связи я неверно передал её слова. Вместо «долженствование» (необходимость того, что должно свершиться) указал «божествование».»
- ↑ Котляр П. (2016 թ․ օգոստոսի 20). ««Надеюсь, нам дали умного человека»». Газета.Ru. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 20-ին.
- ↑ Козлов В., Рубин М., Рустамова Ф., Макутина М. (2016 թ․ օգոստոսի 19). «Консерватор из Кремля: что известно о новом министре образования». РБК. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 20-ին.
{{cite web}}
: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link) - ↑ 23,0 23,1 Голованов Р. (2016 թ․ օգոստոսի 19). «Новый министр Васильева — Вундеркинд, дирижёр, знаток Церкви и дипломат». Կոմսոմոլսկայա պրավդա. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 20-ին.
- ↑ Кашеварова А. Строгая учительница. Какой порядок наводит новый министр образования // Life.ru, 20.09.2016
- ↑ Козлов В., Рубин М., Рустамова Ф., Макутина М. (2016 թ․ օգոստոսի 19). «Консерватор из Кремля: что известно о новом министре образования». РБК. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 20-ին.
{{cite web}}
: CS1 սպաս․ բազմաթիվ անուններ: authors list (link) - ↑ «"Сохранить лучшее и не ломать через колено": реакция на смену главы Минобразования». ТАСС. 2016 թ․ օգոստոսի 19. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 20-ին.
- ↑ ««Свой человек в сфере образования и науки»». BFM.ru. 2016 թ․ օգոստոսի 19. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 20-ին.
- ↑ «РПЦ: назначение Васильевой в Минобр сделает более легким диалог с властью». ՌԻԱ Նովոստի. 2016 թ․ օգոստոսի 19. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 20-ին.
- ↑ «Фортов: РАН настроена на конструктивную работу с новым главой Минобрнауки». ՌԻԱ Նովոստի. 2016 թ․ օգոստոսի 19. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 20-ին.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Օլգա Վասիլևա» հոդվածին։ |
|
- Էջեր, որոնք օգտագործում են JsonConfig
- Հունվարի 13 ծնունդներ
- 1960 ծնունդներ
- Ապրող անձինք
- Թաթարստանում ծնվածներ
- Անձինք այբբենական կարգով
- 21-րդ դարի կին քաղաքական գործիչներ
- Կին պատմաբաններ
- Մոսկվայի պետական համալսարանի դասախոսներ
- Պատմական գիտությունների դոկտորներ
- Պրոֆեսորներ
- Ռուս կին քաղաքական գործիչներ
- Ռուս մանկավարժներ
- Ռուս պատմաբաններ
- Ռուս պետական գործիչներ
- Ռուս քաղաքական գործիչներ