Տոնի Շումախեր

Տոնի Շումախեր; գերմ.՝ Toni Schumacher
Քաղաքացիությունը	Գերմանիա
Ծննդյան ամսաթիվ	մարտի 6, 1954 (70 տարեկան)
Ծննդավայր	Դյուրեն, Քյոլնի վարչական շրջան, Հյուսիսային Հռենոս-Վեստֆալիա, Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետություն
Հասակ	186 սանտիմետր
Քաշ	78 կիլոգրամ
Դիրք	դարպասապահ
Պարգևներ Գերմանիայի տարվա ֆուտբոլիստ և Գերմանիայի տարվա ֆուտբոլիստ

Հարալդ Անտոն (Տոնի) Շումախեր (գերմ.՝ Harald "Toni" Schumacher, մարտի 6, 1954(1954-03-06)^[1]^[2]^[3], Դյուրեն, Քյոլնի վարչական շրջան, Հյուսիսային Հռենոս-Վեստֆալիա, Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետություն), գերմանացի ֆուտբոլիստ, դարպասապահ։ 1980 թվականի Եվրոպայի չեմպիոն, 1982 և 1986 թվականների աշխարհի առաջնությունների արծաթե մեդալակիր, 1984 թվականի Եվրոպայի առաջնության մասնակից։ Գերմանիայի 1984 և 1986 թվականների լավագույն ֆուտբոլիստ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է Դյուրեն քաղաքում։ Ֆուտբոլային կարիերան սկսել է 1962 թվականին տեղի «Շվարց-Վայս» սիրողական թիմում։

1972 թվականին տեղափոխվել է «Քյոլն» ֆուտբոլային ակումբ, որի հետ 1978 թվականին հաղթել Է Գերմանիայի առաջնությունը, իսկ 1977, 1978 և 1983 թվականներին՝ Գերմանիայի երեք գավաթ։

1979 թվականին առաջին անգամ հրավիրվել է ազգային հավաքական և շուտով այդ պաշտոնում ամբողջությամբ փոխարինել լեգենդար Զեպ Մայերին։ Հավաքականի կազմում դարձել է 1980 թվականի Եվրոպայի առաջնության հաղթող, որն անցկացվել է Իտալիայում։ 1982 թվականին Իսպանիայում կայացած աշխարհի առաջնություններում, իսկ 1986 թվականին Մեքսիկայում Շումախերը դարձել է արծաթե մեդալակիր։ Նաև 1986 թվականի աշխարհի առաջնությունում Շումախերը ճանաչվել է լավագույն դարպասապահ։

1982 թվականի աշխարհի առաջնության կիսաեզրափակչում Ֆրանսիայի հավաքականի դեմ խաղում Շումախերը ծանրագույն վնասվածք է հասցրել Պատրիկ Բատիստոնին, ով ստացել է արգանդի վզիկի ողերի կոտրվածք և կորցրել երկու ատամ։ Ավելի ուշ Շումախերը հրապարակայնորեն ներողություն է խնդրել Բատիստոնից, և նա ընդունել է ներողությունը։

1987 թվականին Շումախերը սկանդալի պատճառով ստիպված է եղել ավարտել կարիերան հավաքականում. իր «Սուլիչ» գրքում նա կարծիք է հայտնել Գերմանիայի ազգային հավաքականում դոպինգի մասին։ «Քյոլն» ֆուտբոլային ակումբը, որի կազմում այդ ժամանակ հանդես էր գալիս Շումախերը, նույնպես բացասաբար է արձագանքել այդ հրապարակմանը՝ խզելով դարպասապահի հետ պայմանագիրը։ Այդ գրքում Շումախերը, մասնավորապես, հրապարակել է այն փաստը, որ ՈՒԵՖԱ-ի գավաթի 1984/85 խաղարկության ժամանակ «Քյոլնի» և Մոսկվայի «Սպարտակի» միջև գերմանացիները դոպինգ են ընդունել, ինչի շնորհիվ տնային խաղում հաղթել են 2:0 հաշվով և առաջ անցել^[4]։

«Քյոլնից» հեռանալուց հետո Շումախերը 1987/88 մրցաշրջանն անցկացրել է «Շալկե 04»-ում, այնուհետև տեղափոխվել է թուրքական «Ֆեներբահչե»։ Այնտեղ Հարալդը դարձավ տեղի հանդիսատեսի սիրելին։ Առաջին իսկ մրցաշրջանում նա ստացավ ավագի թևկապը և հաղթեց Թուրքիայի առաջնությունում։

1991 թվականին Շումախերը վերադարձել է Գերմանիա։ Նա տեղափոխվեց Մյունխենի «Բավարիա», որին դարպասապահ էր պետք, քանի որ և ակումբի հիմնական դարպասապահ Ռայմոնդ Աումանը, և նրա փոխարինող Սվեն Շոյերը վնասվածքներ ստացան։ Ընդհանուր առմամբ, «Բավարիայի» կազմում Հարալդը մասնակցել է 8 հանդիպման և առաջնության արդյունքներով թիմը զբաղեցրել է 10-րդ տեղը։

1994 թվականի օգոստոսի 7-ին՝ միջազգային կարիերայի ավարտից 8 տարի անց, Շումախերը մասնակցեց Աշխարհի հավաքական-Ռուսաստանի հավաքական խաղին, որը նվիրված էր Սանկտ Պետերբուրգում Բարի կամքի խաղերի անցկացմանը։ Հանդիպումն ավարտվել է 2:1 հաշվով՝ հօգուտ Ռուսաստանի հավաքականի։

1995/96 մրցաշրջանի վերջին տուրում, որպես դարպասապահների մարզիչ, Շումախերը երեք րոպե խաղաց Դորտմունդի «Բորուսիայի» կազմում, որն այդ ժամանակ դարձել էր Գերմանիայի չեմպիոն։ Նրա համար այս հանդիպումը Բունդեսլիգայում անցկացրած վերջին՝ 464-րդն էր։

Խաղային կարիերան ավարտելուց հետո Շումախերը որոշ ժամանակ եղել է ֆուտբոլային մարզիչ։ 1999 թվականին հեռացվել է Քյոլնի «Ֆորտունայի» մարզչի պաշտոնից «Վալդհոֆի» հետ խաղի ընդմիջմանը։ 2012-2019 թվականներին եղել է «Քյոլն» ակումբի փոխնախագահ։

Ֆուտբոլիստը երկու անգամ ամուսնացած է եղել, ունի մեկ որդի և երկու դուստր։

Ձեռքբերումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Թիմային[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գերմանիայի հավաքական

Եվրոպայի չեմպիոն՝ 1980
Աշխարհի առաջնության արծաթե մեդալակիր (2)՝ 1982, 1986

«Քյոլն»

Գերմանիայի չեմպիոն՝ 1978
Գերմանիայի առաջնության արծաթե մեդալակիր (2)՝ 1973, 1982
Գերմանիայի առաջնության բրոնզե մեդալակիր՝ 1985
Գերմանիայի Գավաթակիր (3)՝ 1977, 1978, 1983
Գերմանիայի Գավաթի եզրափակչի մասնակից (2)՝ 1973, 1980
ՈՒԵՖԱ-ի գավաթի եզրափակչի մասնակից՝ 1985/86
Ընդհանուր՝ 4 գավաթ

«Ֆեներբախչե»

Թուրքիայի չեմպիոն՝ 1988/89
Թուրքիայի առաջնության արծաթե մեդալակիր՝ 1989/90
Թուրքիայի Գավաթի եզրափակչի մասնակից՝ 1989
Թուրքիայի Սուպերգավաթակիր՝ 1990
Ընդհանուր՝ 2 գավաթ

«Բորուսիա» (Դորտմունդ)

Գերմանիայի չեմպիոն՝ 1996

Անձնական[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գերմանիայի տարվա ֆուտբոլիստ (2)՝ 1984, 1986
Թուրքիայի տարվա ֆուտբոլիստ (2)՝ 1988, 1989
Աշխարհի առաջնության «Արծաթե գնդակի» դափնեկիր՝ 1986
Աշխարհի առաջնության «Ոսկե ձեռնոցներ» մրցանակի դափնեկիր՝ 1986
Մտնում է ՈւԵՖԱ-ի վարկածով Եվրոպայի առաջնության խորհրդանշական հավաքականի կազմի մեջ՝ 1984^[5]
Ընդգրկված է աշխարհի առաջնության խորհրդանշական հավաքականում՝ 1986

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 http://www.tff.org/Default.aspx?pageId=30&kisiId=22314
↑ ^2,0 ^2,1 Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.
↑ ^3,0 ^3,1 Babelio (ֆր.) — 2007.
↑ «Московский «Спартак» в европейских кубковых турнирах. Сезон 1984/85. Часть 3: «Эх, Кужлев, Кужлев!» — Блог Ищенко Алексея — Советский Спорт». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ սեպտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 4-ին. {{cite web}}: no-break space character in |title= at position 100 (օգնություն)
↑ «1984 team of the tournament». Union of European Football Associations. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 14-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

[_f2289c236be59e53-1] 1,0 ^1,1 http://www.tff.org/Default.aspx?pageId=30&kisiId=22314

[_4856cb97f752f497-2] 2,0 ^2,1 Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.

[_12fa8d7005a5dd63-3] 3,0 ^3,1 Babelio (ֆր.) — 2007.

[4] «Московский «Спартак» в европейских кубковых турнирах. Сезон 1984/85. Часть 3: «Эх, Кужлев, Кужлев!» — Блог Ищенко Алексея — Советский Спорт». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ սեպտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 4-ին. {{cite web}}: no-break space character in |title= at position 100 (օգնություն)

[5] «1984 team of the tournament». Union of European Football Associations. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 14-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]