Վալերի Չումակով
Վալերի Չումակով | |
---|---|
Ծնվել է | ապրիլի 3, 1966 (58 տարեկան) |
Ծննդավայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ |
Քաղաքացիություն | ԽՍՀՄ և Ռուսաստան |
Մայրենի լեզու | ռուսերեն |
Մասնագիտություն | լրագրող, գրող և խմբագիր |
Զբաղեցրած պաշտոններ | գլխավոր խմբագիր |
Վալերի Չումակով (ռուս.՝ Чумаков, Валерий Юрьевич, ապրիլի 3, 1966, Մոսկվա, ԽՍՀՄ), ռուս լրագրող և գրող-հրապարակախոս։ Գիտահանրամատչելի գրքերի հեղինակ է, որոնց մեծ մասը վերաբերում է առևտրական դինաստիաներին։ Ռուսաստանի լրագրողների միության անդամ է 2010 թվականից։ Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիայի` գիտության հանրահռչակման հանձնաժողովի անդամ։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1998 թվականից 2004 թվականներին աշխատել է որպես «Օգոնյոկ» ամսագրի հատուկ նախագծերի բաժնի վարիչ։
2004 թվականից 2007 թվականներին եղել է «Կազմակերպության գաղտնիքը» հրատարակչության «Ամեն ինչ պարզ է» առաջին ռուսական ինֆոգրաֆիկ ամսագրի գիտության բաժնի վարիչ։
2007 թվականից 2010 թվականներին՝ «Իդեա իքս» ամսագրի գլխավոր խմբագրի տեղակալ և գիտության բաժնի վարիչ։
2011 թվականին՝ Genium-TV հեռուստաալիքի գլխավոր խմբագրի տեղակալ։
2011 թվականից առ այսօր՝ «Գիտության աշխարհում» (Scientific American) ամսագրի սյունակագիր, Ակնհայտ-անհավանական հոլդինգ։
2014 թվականի մարտից դեկտեմբեր՝ ԻՏԱՌ ՏԱՍՍ-ի ինֆոգրաֆիկայի բաժնի գլխավոր խմբագիր։
2012 թվականից 2014 թվականը և 2014 թվականի դեկտեմբերից մինչ օրս՝ Union State ամսագրի գործադիր քարտուղար։
«Աշխարհի շուրջ»[1], Story, «Gala-Կենսագրություն», «Օգոնյոկ» և այլ ամսագրերի մշտական հեղինակ է։ «Արգումենտի ի ֆակտի» շաբաթաթերթում գրում է հեղինակային սյունակ` նվիրված ռուս գիտնականներին[2]։ «Содружество по пропаганде культурных ценностей ПосредникЪ 2.0» անկախ ոչ առևտրային կազմակերպության նախագահն է[3]։ «Ֆիթիլ» կինոամսագրի սցենարների հեղինակ է` ռեժիսոր Վիտալի Կոլցովի հետ միասին։ Վավերագրական «Տիեզերք։ Վերադառնալով տուն» (2003) սցենարի հեղինակ է։
Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2000 թվականի «Օգոնյոկ» ամսագրի մրցանակակիր[4]։
Երախտագիտություն Միութենական պետության պետական քարտուղարից` «Միութենական պետության ծրագրերին և նյուզմեյքերներին նվիրված ռեպորտաժների և հարցազրույցների շարքի համար» (2013 թվական)։
Միութենական պետության մշտական հանձնաժողովի մրցանակի դափնեկիր` «Բելառուս-Ռուսաստան. Քայլ դեպի ապագա» 2014-2015 թվականների համար («Միություն. գործողությունների ծրագիր» անվանակարգ)[5]։
2016 թվական` «Կոմսոմոլսկայա պրավդա» հրատարակչության մրցանակի դափնեկիր։
Նոր էներգիայի անվանակարգում Նորարարության անվանակարգում Նորարարական լրագրության տեխնոլոգիայի 7-րդ համառուսական 7-րդ մրցույթի առաջին մրցանակի դափնեկիր (անցկացված Բաց նորարարությունների ֆորումի շրջանակներում)[6]։
Լրագրողական գերազանցության մրցանակի դափնեկիր, «Ոսկե բիզոն», «Սովորելով ընդհանուր անցյալ» անվանակարգում[7]։
«Ռուսաստանի տնտեսական վերածնունդ» մրցանակի դափնեկիր` համառուսական մեդիայի մրցույթի տարածաշրջանային փուլում «Տպագիր լրատվամիջոցների լավագույն անհատական հրապարակումներ» անվանակարգում[8]։
Մեդիայի նորարարական լրագրության տեխնոլոգիայի 8-րդ համառուսական մրցույթի երկրորդ մրցանակի դափնեկիր (անցկացված բաց նորարարությունների ֆորումի շրջանակներում)` «Լավագույն հրապարակումը դաշնային լրատվամիջոցներում» անվանակարգում[9]։
Հետաքրքիր փաստեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ալեքսանդր Նիկոնովի գլխավոր հերոսներից և հակառակորդներից է իր «Կապիկի արդիականացում» գրքում[10].
«Իմ սիրած ընթրիքի մրցակիցը Վալերի Չումակովն է, հարևան բաժնի պետը։ Քանի որ նա աստվածաբան է, աբորտների հակառակորդը և չի հավատում արհեստական բանականությանը։ Վալերին աստվածավախության է եկել բավականին հասուն տարիքում։ Այսինքն, մոտավորապես քսանհինգ տարի նա նորմալ մարդ էր։ Իսկ հետո աստիճանաբար գլորվեց դեպի աստվածահավատությունը։ Հետաքրքիր մոտիվ է։ Եվ հետաքրքիր է այն իր լիակատար բացակայությամբ։ Պարզապես Վալերին սկսեց հետաքրքրվել ուղղափառության հարցերով և, իր իսկ խոստովանությամբ, ուղղափառության դոգմաներում ոչինչ չգտավ, որը հակասում է իր կյանքի հայացքներին։ Բացի Աստծուց, իհարկե։ Դե, քանի որ կյանքի կազմակերպման ուղղափառ սկզբունքները չեն հակասում իր անձնական սկզբունքներին, Վալերան դրանք ընդունեց, միևնույն ժամանակ իր հետ վերցնելով նաև Աստծուն։ Բեռ։
Մատենագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Русский капитал. От Демидовых до Нобелей. — М.: ЭНАС, 2008. — 336 с. — 3000 экз. — ISBN 978-5-93196-811-7
- Конец света: прогнозы и сценарии. — М.: ЭНАС, 2010. — 208 с. — 2000 экз. — ISBN 978-5-93196-953-4
- Вернер фон Сименс: личные воспоминания. — перевод с немецкого. — М.: ЗАО «Бизнеском». — 2010. — 368 с. — ISBN 978-5-91663-058-9
- Нобели. Становление нефтяной промышленности в России. — М.: ЗАО «Бизнеском». — 2011. — 256 с. — (серия «Великие российские предприниматели», том 1) — ISBN 978-5-91663-084-8
- Демидовы. Пять поколений металлургов России. — М.: ЗАО «Бизнеском». — 2011. — 272 с. — (серия «Великие российские предприниматели», том 2) — ISBN 978-5-91663-088-6
- Сытин. Издательская империя. — М.: ЗАО «Бизнеском». — 2011. — 320 с. — (серия «Великие российские предприниматели», том 4) — ISBN 978-5-91663-096-1
- Сорокоумовские. Меховые короли России. — М.: ЗАО «Бизнеском». — 2011. — 312 с. — (серия «Великие российские предприниматели», том 8) — ISBN 978-5-91663-115-9
- Субъект творения. Документально-художественная повесть. — М.: «ПосредникЪ 2.0» / ООО «Аванглион-принт», — 2012. — 256 с. — ISBN 978-5-905929-01-4[11]
- Удивительная история русского предпринимательства. — М.: ЭНАС-КНИГА, 2017. — 336 с. — 2000 экз.— (серия «О чём умолчали учебники») — ISBN 978-5-91921-428-1
- Научные сценарии мировых катастроф. — М.: ЭНАС-КНИГА, 2017. — 240 с. — 2000 экз.— (серия «О чём умолчали учебники») — ISBN 978-5-91921-593-6
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Валерий Чумаков | Авторы издательства «ВОКРУГ СВЕТА»». www.vokrugsveta.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հոկտեմբերի 16-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 28-ին.
- ↑ «Валерий Чумаков». www.aif.ru. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 28-ին.
- ↑ «ПосредникЪ 2.0» О нас». posrednik2.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 28-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 28-ին.
- ↑ Лауреаты премии журнала за 2000 год // Журнал "Огонёк". — В. 48. — С. 25.
- ↑ «В Минске названы победители ... - Информационно-аналитический портал Союзного государства». www.soyuz.by. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ սեպտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 28-ին.
- ↑ «Названы победители Всероссийского конкурса инновационной журналистики Tech in Media'17». tech-in-media.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ հոկտեմբերի 26-ին. Վերցված է 2017 թ․ հոկտեմբերի 26-ին.
- ↑ «Золотые перья Союзного государства стали "Зубрами"». www.postkomsg.com. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 19-ին.
- ↑ «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ մարտի 22-ին. Վերցված է 2021 թ․ հունվարի 10-ին.
- ↑ «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 11-ին. Վերցված է 2021 թ․ հունվարի 10-ին.
- ↑ «Часть 1. "Апгрейд обезьяны"». truemoral.ru. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 28-ին.
- ↑ «ПосредникЪ 2.0 » Архив сайта » Новая книга Валерия Чумакова». posrednik2.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 28-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 28-ին.