Jump to content

Իհոր Կոբրին

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Իհոր Կոբրին
Ծնվել էփետրվարի 2, 1951(1951-02-02)
ԾննդավայրԼվով, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել էդեկտեմբերի 11, 2023(2023-12-11) (72 տարեկան)
ԿրթությունԼվովի համալսարան
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Ուկրաինա
Մասնագիտացումկինոռեժիսոր և սցենարիստ
Պարգևներ
Ուկրաինայի արվեստի վաստակավոր գործիչ և Շևչենկոյի անվան Ուկրայինայի ազգային մրցանակ
IMDbID ID 9490406

Իգոր Դմիտրովիչ Կոբրին (ուկրաիներեն՝ Ігор Дмитрович Кобрин, փետրվարի 2, 1951(1951-02-02), Լվով, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - դեկտեմբերի 11, 2023(2023-12-11)), ուկրաինացի կինոռեժիսոր և մուլտիպլիկատոր։ 2008 թվականին Ուկրաինայի արվեստի վաստակավոր գործչի, 1989 թվականին Տարաս Շևչենկոյի անվան ազգային մրցանակի դափնեկիր։

Վաղ կյանք և կրթություն

Իգոր Կոբրինտ ծնվել է 1951 թվականի փետրվարի 2-ին Ուկրաինայի Լվով քաղաքում[1]: Իր գիտական աստիճանը ստացել է Լվովի համալսարանում 1973 թվականին: 1981 թվականին ստացել է կինոյի և հեռուստատեսության ռեժիսորի կոչում Կիևի ազգային Ի.Կ.Կարպենկո-Կարիի թատրոնի, կինոյի և հեռուստատեսության համալսարանում: 1982 թվականից աշխատել է «Ուկրտելֆիլմ» ստուդիայում, 1992 թվականից եղել է «Տելեկոն» ստուդիայի ստեղծող և տնօրեն[2][3]:

Կարիերա

«Չեռնոբիլ. ժամանակի երկու գույները» վավերագրական ֆիլմաշարի նկարահանումները սկսվել են այն ժամանակ, երբ Կոբրինը սկսել է ուսումնասիրել Չեռնոբիլի ատոմակայանի աղետի հետևանքները[1]: Հատկանշական է, որ Կոբրինը նկարահանել է «Чудеса в Гарбузянах» մանկական ֆիլմը 1985 թվականին։ Նկարահանել է նաև ՝ «Марія» (1988) և «Про щастя співа Україна» (1987) ֆիլմերը[4]։

Կոբրինը մահացել է յոթանասուներկու տարեկան հասակում 2023 թվականի դեկտեմբերի 10-ին[4][5]։ Մահվան լուրը հայտնել է Ստելլա Կլոմինսկայան՝ նրա գործընկերներից մեկը[1]:

Քաղաքական հայացքներ

Կոբրինը 2018 թվականին տված հարցազրույցում ասել է, որ՝ «քաղաքականության մեջ դաշնակիցներ կան, ոչ թե ընկերներ, և մերոնք չէին կարող դա հասկանալ: Նրանք չգիտեին, որ բոլորը, ովքեր դեմ էին կարմիրներին, դաշնակից էին, ոչ թե ժամանակավոր հակառակորդ: Այդ իսկ պատճառով սպիտակամորթները՝ Դենիկինի, Կոլչակի և ընդհանրապես ոսկի որոնողների կամավորական բանակը, ընդհանուր բան ունեին՝ չնայած իրենց տարբեր քաղաքական գաղափարախոսություններին.նրանք դեմ էին բոլշևիզմին»։ Հավելել է, որ «պատմաբանները պետք է ուսումնասիրեն պատմությունը, իսկ քաղաքական գործիչները պետք է ուսումնասիրեն քաղաքականությունը»[6]:

Ֆիլմագրություն

Կոբրինի կարիերայի ընթացքում նա մի քանի ֆիլմ է նկարահանել՝[7][4]

  • Чудеса в Гарбузянах (1985)
  • Chernobyl: Two Colors of Time (1986–1988)
  • Про щастя співа Україна (1987)
  • Марія (1988)
  • Пробудження (1992)
  • Не хочу згадувати (1996)
  • Заручники свободи (1997)
  • Апельсинова долька (2004)[8]
  • Собор на крові (2006)
  • Хлібна гільйотина (2008)
  • 1941 (2013)
  • 1945 (2020)[9]
  • Плавильний котел (2023)[10]

Մրցանակներ և ճանաչում

Ավելի քան երեսուն տարվա կինեմատոգրաֆիական փորձով Կոբրինը ստեղծել և նշանակալի ներդրում է ունեցել ավելի քան տասը սերիալներում և ֆիլմերում, որոնց համար նա արժանացել է մի քանի պարգևների[4]: 1932–1933 թվականների Գոլոդոմորի 75-րդ տարելիցին ուկրաինացի ժողովրդի ցեղասպանության զոհերի պատվին իր նշանակալի անձնական ներդրման, ինչպես նաև Գոլոդոմորի մասին ճշմարտության բացահայտմանն ուղղված իր ասկետիկ գործունեության համար ռեժիսորը 2008 թվականին ստացել է Ուկրաինայի արվեստի վաստակավոր գործչի կոչումը: Նա մրցանակների է արժանացել Հարավսլավիայում, Չիկագոյում և Հյուսթոնում անցկացված միջազգային կինոփառատոներում[11]: Իգորը եղել է՝

  • Շևչենկոյի անվան ազգային մրցանակ (1989)[12]
  • Ուկրաինայի արվեստի վաստակավոր գործիչ (2008)[13]
  • Ուկրաինայի կինեմատոգրաֆիստների ասոցիացիայի անդամ (1987)[11][2]
Մրցանակ[2] Տարի Անվանակարգ Աշխատանք Արդյունք
Նովի Սադի կինոփառատոն 1995 Grand Prix Golden Knight style="background: #99FF99; color: black; vertical-align: middle; text-align: center; " class="yes table-yes2"|Հաղթանակ
Չիկագոյի միջազգային կինոփառատոն 1996 Golden Camera Grand Prix style="background: #99FF99; color: black; vertical-align: middle; text-align: center; " class="yes table-yes2"|Հաղթանակ
WorldFest-Հյուսթոնի միջազգային կինոփառատոն 2002 Silver Prize style="background: #99FF99; color: black; vertical-align: middle; text-align: center; " class="yes table-yes2"|Հաղթանակ
Տելետրիումֆ ազգային մրցանակաբաշխություն 2005 – style="background: #99FF99; color: black; vertical-align: middle; text-align: center; " class="yes table-yes2"|Հաղթանակ
ԶԼՄ-ներ՝ հանուն Ուկրաինայի հասարակության հանդուրժողականության և համախմբման 2005 Grand Prix style="background: #99FF99; color: black; vertical-align: middle; text-align: center; " class="yes table-yes2"|Հաղթանակ
Տելետրիումֆ ազգային մրցանակաբաշխություն 2005 – style="background: #99FF99; color: black; vertical-align: middle; text-align: center; " class="yes table-yes2"|Հաղթանակ

Ծանոթագրություններ

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «Умер украинский режиссер-документалист Игорь Кобрин». 24 Канал (ռուսերեն). 2023-12-12. Վերցված է 2024-03-10-ին.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Салганик, Х. Є. Кобрин Ігор Дмитрович (Ukrainian). Vol. 13. Інститут енциклопедичних досліджень НАН України. ISBN 978-966-02-2074-4.{{cite book}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  3. ↑ Баранівська, Марина (2023-12-11). «Пішов із життя режисер-документаліст, засновник студії «Телекон» Ігор Кобрин». detector.media (ուկրաիներեն). Վերցված է 2024-03-10-ին.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 «Умер Игорь Кобрин - советский режиссер, снявший сериал про Чернобыль». Российская газета (ռուսերեն). 2023-12-12. Վերցված է 2024-03-10-ին.
  5. ↑ «Ушел из жизни режиссер Игорь Кобрин, работавший над сериалом про Чернобыль». AiF (ռուսերեն). 2023-12-12. Վերցված է 2024-03-10-ին.
  6. ↑ trim_c (2018-08-17). «Игорь Кобрин: Наша проблема не в элите, а в народе». trim_c. Վերցված է 2024-03-10-ին.
  7. ↑ «Кобрин, Игорь Дмитриевич». miami-art.ru. Վերցված է 2024-03-10-ին.
  8. ↑ «Ігор Кобрин, кінорежисер, лауреат Шевченківської премії». www.ukrinform.ua (ուկրաիներեն). Վերցված է 2024-03-10-ին.
  9. ↑ «Помер український режисер-документаліст Ігор Кобрин». Українська правда. Життя (ուկրաիներեն). Վերցված է 2024-03-10-ին.
  10. ↑ Кокотюха, Андрій (2023-01-18). ««Плавильний котел» Ігоря Кобрина: Донбас очима України». stv.detector.media (ուկրաիներեն). Վերցված է 2024-03-10-ին.
  11. ↑ 11,0 11,1 «"И снова грустная весть..." Умер известный режиссер и лауреат Шевченковской премии Игорь Кобрин». РБК-Украина (ռուսերեն). Վերցված է 2024-03-10-ին.
  12. ↑ «Кобрин, Ігор Дмитрович». ВУЕ (ուկրաիներեն). Վերցված է 2024-03-10-ին.
  13. ↑ «УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 1061/2008». Юридичні новини Online (ուկրաիներեն). 2008-11-21. Վերցված է 2024-03-10-ին.
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Իհոր_Կոբրին&oldid=9588777» էջից