Ռոնալդ Բրաուն
| Ռոնալդ Բրաուն | |
| |
| Կուսակցություն՝ | Դեմոկրատական կուսակցություն |
|---|---|
| Կրթություն՝ | Միդլբերի քոլեջ և Rhodes Preparatory School? |
| Մասնագիտություն՝ | լոբբիստ և փաստաբան |
| Ծննդյան օր | օգոստոսի 1, 1941[1][2][3] |
| Ծննդավայր | Վաշինգտոն, Կոլումբիայի շրջան, ԱՄՆ |
| Վախճանի օր | ապրիլի 3, 1996[1][2][3] (54 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Դուբրովնիկ, Խորվաթիա |
| Թաղված | Արլինգտոնի ազգային գերեզմանատուն |
| Քաղաքացիություն |  ԱՄՆ
|
| Ամուսին | Alma Arrington Brown?[4] |
| Զավակներ | Michael A. Brown? |
| Պարգևներ | |
Ռոնալդ Հարմոն Բրաուն (անգլ.՝ Ronald Harmon Brown, օգոստոսի 1, 1941[1][2][3], Վաշինգտոն, Կոլումբիայի շրջան, ԱՄՆ - ապրիլի 3, 1996[1][2][3], Դուբրովնիկ, Խորվաթիա), ամերիկացի քաղաքական և հասարակական գործիչ։ Զբաղեցրել է առևտրի նախարարի պաշտոնը Բիլ Քլինթոնի առաջին կառավարման ընթացքում՝ դառնալով այդ պաշտոնում նշանակված առաջին աֆրոամերիկացին։ Մինչ այդ եղել է դեմոկրատական կուսակցության կոմիտեի նախագահ։ Մահացել է 1996 թվականին ավտովթարից։ Որպես աֆրոամերիկացի փաստաբան՝ հաղթահարել է մի քանի խոչընդոտներ և բավականին արագ առաջընթաց է ունեցել քաղաքականության մեջ 1970-ականներից մինչև 1990-ականների սկիզբը։ Սկզբում հանրությանը հայտնի է դարձել որպես սևամորթների քաղաքացիական իրավունքների պաշտպանության անկուսակցական Պատմական կազմակերպության առաջնորդ քաղաքների ազգային լիգայում (անգլ.՝ National Urban League)։
1980-ականներին դարձել է Դեմոկրատական կուսակցության ազգային կոմիտեի (DNC) առաջին սևամորթ նախագահը։ Ղեկավարել է կուսակցությունը՝ հենվելով ավելի կենտրոնամետ դիրքորոշման վրա՝ օգնելով հող նախապատրաստել 1992 թվականին նախագահ Բիլ Քլինթոնի ընտրությունների համար։ Հետագայում Քլինթոնը նրան նշանակել է առևտրի դեպարտամենտի նախարար։ Թեև Բրաունը զգալի հաջողությունների է հասել և փոփոխություններ է կատարել բյուրոկրատական ապարատում, կոռուպցիայի մեղադրանքները վնասել են նրա պաշտոնավարմանը։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծնվել է Վաշինգտոնում և մեծացել է Նյու Յորքի Հարլեմ քաղաքում միջին խավի ընտանիքում, նրա ծնողները երկուսն էլ Հովարդի համալսարանի շրջանավարտներ էին։ Նա աֆրոամերիկական հանրության և բարեգործության «Ջեք և Ջիլ» կազմակերպության անդամ էր։ Բրաունը հաճախում էր Հանթերի քոլեջի տարրական դպրոց և Ռոդսի նախապատրաստական դպրոց։ Նրա հայրը որպես մենեջեր աշխատել է Հարլեմի Թերեզա հյուրանոցում, որտեղ մեծացել է Բրաունը[6]։
Միդլբերիում կրթյությունը ավարտելուց հետո, որտեղ նա դարձել է ուսանողների առաջին սևամորթ եղբայրությունը անդամ, 1962 թվականին միացել է Միացյալ Նահանգների բանակին և ծառայել է Հարավային Կորեայում և Եվրոպայում կապիտան կոչումով։ Նույն թվականին նա ամուսնացել է Ալմա Արրինգթոնի հետ։ ծառայությունը լքելուց հետո, 1967 թվականին նա միացել է քաղաքների ազգային լիգային՝ որպես սոցիալական աշխատող, բայց չի մնացել այս պաշտոնում։ Նա առանձնանում էր բանակցելու ունակությամբ, իսկ Սենթ Ջոնսի համալսարանից իրավաբանական աստիճան ստանալուց հետո դառել է կազմակերպության փոխնախագահ Վաշինգտոնում, որտեղ 1970 թվականին ստացել է մամուլի քարտուղարի պաշտոնը։ 1976 թվականին Բրաունը նշանակվել է քաղաքների ազգային լիգայի ծրագրերի և կառավարության գործադիր տնօրենի տեղակալ[7]։
Փոխզիջումները, փոխանակումները և քաղաքական խաղերը լավ են համապատասխանում Բրաունին։ «Այն, ինչ ես ամենից շատ եմ սիրում, մտածելակերպի փոփոխությունն է»,- ասել է նա հարցազրույցում։ 1979 թվականին Դեմոկրատական կուսակցության հետ Բրաունի գործընկերությունը տվել է իր պտուղները։ Սենատոր Քենեդին Բրաունին նշանակել է նախագահի պաշտոնում անհաջող մրցավազքի տեղակալի պաշտոնակատար։ Այս աշխատանքը նշանավորել է աստղային վերելքի սկիզբը կուսակցական քաղաքականության միջոցով։ Քենեդին ընտրել է Բրաունին որպես Սենատի դատական կոմիտեի գլխավոր իրավախորհրդատու, պաշտոն, որը նրան դրդել է դառնալ Դեմոկրատական ազգային կոմիտեի (DNC) գլխավոր խորհրդական։ 1980-ականների կեսերին Բրաունը մայրաքաղաքում հայտնի և հարգված անձնավորություն էր, որն ըստ պարտականությունների և պաշտոնի ընդգրկված էր գաղտնի տեղեկություններ ունեցող անձանց շրջապատում[7]։
Բրաունի կարիերայի հաջորդ քայլը լրիվ համապատասխանել է Վաշինգտոնի ոգով էր։ Բրաունը դարձել է լոբբիստ։ Նա դարձել է Վաշինգտոնի հայտնի Patton, Boggs և Blow ընկերությունների փաստաբան, որի հաճախորդները բարձրաստիճան անձինք էին։ Փաստաբանը հաճախորդների պակաս չի ունցել։ Նրա ներկայացրած բիզնեսը ներառել է ֆինանսական հսկա American Express-ը և ճապոնական էլեկտրոնիկայի քսանմեկ ձեռնարկություններ։ Այնուամենայնիվ, նա համբավ է ձեռք բերել՝ ներկայացնելով օտարերկրյա ընկերությունների հետաքրքրությունները Զաիրում, Գվատեմալայում և Հայիթիում։ Մինչ նա գործում էր Հաիթի առաջնորդ Ժան-Կլոդ Դյուվալիեի անունից, Հայիթիի քաղաքացիները ենթարկվում էին քաղաքական բռնաճնշումների, խոշտանգումների, իսկ ոմանք էլ սպանվում էին։ Ավելի ուշ, երբ Բրաունը պատրաստվում էր ստանձնել առևտրի նախարարի բարձր պաշտոնը, քննադատներն անմիջապես հիշել են, որ նա աջակցել է բռնապետներին։ Դեմոկրատները ցանկանում էին, որ Բրաունը հետ վերադառնա, և նա հրաժարվել է այլ մարդկանց շահերի լոբբինգի պրակտիկայից՝ դառնալով Դեմոկրատական կուսակցության նախագահ։ Գործը շատ բան էր պահանջում։ Դեմոկրատները 1976 թվականից ի վեր չէին կարողացել իրենց նախագահին առաջ տանել Սպիտակ տուն։ Ենթադրվում էր, որ Բրաունը պետք է միավորի մի կուսակցություն, որը պարտվել է երեք անընդմեջ նախագահական մրցավազքը, նկատել է ավանդական ընտրողների անկում և կրել է ինքնության ճգնաժամ, որը կուսակցությունը բաժանել է չափավոր և ձախ թևերի[7]։
Բրաունը կարողացել է կենտրոնամետ տեսակետից անցում կազմակերպել դեմոկրատների ազգային օրակարգում, ինչը ճանապարհ է հարթել Քլինթոնի թեկնածության համար։ Երբ Քլինթոնը հայտնվել է որպես առաջնորդ, Բրաունը բոլոր ուժերը գործադրել է ղեկավարության հավանությունն ստանալու համար։ Քլինթոնի նախընտրական քարոզարշավի ղեկավար Միկի Կանտորը ընտրություններից հետո հայտարարել է. «Այդ կուսակցությունը պատրաստ էր, և դա Ռոն Բրաունի շնորհիվ էր... նա լավագույն նախագահն է, որը մենք երբևէ ունեցել ենք»[7]։
Առևտրի նախարար[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Որպես պարգև՝ Քլինթոնը Բրաունի թեկնածությունն առաջադրել է առևտրի նախարարի պաշտոնում։ Սենատն այն հաստատել է առանց մեծ դժվարությունների։ Որպես առևտրի նախարար, Բրաունը գովաբանել է, որ նոր կյանք է ներշնչել վարչության բյուրոկրատական ապարատին։ Նա վերականգնել է արտահանման ծրագրերը՝ շահելով բազմամիլիարդանոց պայմանագրեր ամերիկյան ավիաշինական և հեռահաղորդակցության ընկերությունների համար։ Այն մտավախությունները, որ նա չափազանց լիբերալ է, սխալ են եղել, հետագայում նրան անվանել են «Հերբերտ Հուվերի ժամանակներից ի վեր առևտրի ամենավտանգավոր նախարարը»[7]։
Ֆինանսական սկանդալները քիչ էր մնում խորտակեին Բրաունին։ 1993 թվականին, առաջին տարվա ընթացքում, որպես առևտրի նախարար, Բրաունը մեղադրվում էր Վիետնամցի գործարարի կողմից 700 000 դոլարի չափով կաշառք վերցնելու մեջ, որպեսզի հեռացնի վաղեմի առևտրային էմբարգոն։ Բրաունը հերքել է մեղադրանքը։ Հետաքննությունների դաշնային բյուրոն իրականացրել է տարեկան հետաքննություն, և մեղադրանքներն ի վերջո հանվել են[8]։
1995-ի փետրվարին նոր մեղադրանքներ են հայտնվել։ ԱՄՆ-ի գլխավոր դատախազ Ջանեթ Ռենոն ևս մեկ քրեական հետաքննություն է սկսել Բրաունի անձնական ֆինանսների նկատմամբ։ Այս անգամ Կոնգրեսում հանրապետականները նրան մեղադրել են տեղեկատվության բացահայտման և հարկերից խուսափելու պահանջների խախտման մեջ։ Բրաունը հերքել է օրենքի որևէ խախտում, սակայն 1995 թվականի մայիսին դատախազը խնդրել էր անկախ խորհուրդ նշանակել Բրաունի ֆինանսների ստուգման համար[7]։
Բրաունը գլխավորել է Հարավային Աֆրիկայում, Մեքսիկայում, Սաուդյան Արաբիայում, Հորդանանում, Իսրայելում, Արևմտյան ափին, Գազայում, Եգիպտոսում, Ռուսաստանում, Բրազիլիայում, Արգենտինայում, Չիլիում, Չինաստանում, Հոնկոնգում, Իռլանդիայում, Հնդկաստանում և Սենեգալում գործարարների և ֆինանսիստների պատվիրակությունները։ Նա բարձր գնահատական է ստացել մարդու իրավունքների ոլորտում կատարած աշխատանքի համար, արժանացել է երկու ամերիկյան մրցանակների՝ իրավագիտության բնագավառում ակնառու նվաճումների և իրավագիտության բնագավառում ակնառու նվաճումների համար (աղքատության մասին օրենք, անգլ.՝ Poverty law)։ Բրաուն էր գիտական համագործակցության ինստիտուտի քաղաքականության դպրոցում իրենց կառավարման։ Ջոն Ֆ. Քենեդին Հարվարդի համալսարանում (անգլ.՝ Harvard University, Kennedy School of Government), Միդլբերի քոլեջի հոգաբարձու (անգլ.՝ Middlebury College), քոլեջների Միացյալ նեգրական հիմնադրամի բարեգործական խորհրդի անդամ (անգլ.՝ United Negro College Fund) և Կոլումբիայի համալսարան (անգլ.՝ University of the District of Columbia)[7]։
1996 թվականի ապրիլի 24-ին Բրաունը մահացել է Խորվաթիայի Դուբրովնիկ քաղաքից ոչ հեռու տեղի ունեցած ավիավթարում՝ ԱՄՆ առևտրի նախարարության 32 այլ աշխատակիցների և ձեռնարկությունների ղեկավարների հետ միասին։ Նա ղեկավարել է Հարավսլավիա ուղևորվող առևտրային ներկայացուցչությունը՝ գնահատելու Խորվաթիայի ու Բոսնիա և Հերցեգովինայի տնտեսության վերականգնման գործում ներդրումների հնարավորությունները[9]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Encyclopædia Britannica
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Hamilton S. Brown, Ron (01 August 1941–03 April 1996), secretary of commerce and Democratic party leader // American National Biography Online / S. Ware — [New York]: Oxford University Press, 2017. — ISSN 1470-6229 — doi:10.1093/ANB/9780198606697.ARTICLE.0700705
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Munzinger Personen (գերմ.)
- ↑ https://www.thehistorymakers.org/biography/alma-arrington-brown-39
- ↑ https://www.nationalmedals.org/laureates
- ↑ Martin, Douglas (2007 թ․ մայիսի 6). «Edward F. Boyd Dies at 92; Marketed Pepsi to Blacks». The New York Times. Վերցված է 2007 թ․ մայիսի 5-ին.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 «Ronald Harmon Brown». Law Library - American Law and Legal Information (անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ ապրիլի 28-ին.
- ↑ «Ronald Harmon Brown». FBI.gov (անգլերեն). Վերցված է 2020 թ․ ապրիլի 28-ին.
- ↑ Shirley Anne Warshaw, The Clinton Years (2009), pp. 49-50.
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ռոնալդ Բրաուն» հոդվածին։ |
| ||||||||||||||||
