Չարլզ Ինգրեմ
| Չարլզ Ինգրեմ | |
|---|---|
.jpg) | |
| Ծնվել է | օգոստոսի 6, 1963 (60 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Դերբիշիր, Անգլիա, Միացյալ Թագավորություն |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Միացյալ Թագավորություն |
| Կրթություն | Cranfield University?, Քինգսթոնի համալսարան և Oswestry School? |
| Մասնագիտություն | ճարտարագետ, վիպասան և սպա |
 Charles Ingram Վիքիպահեստում | |
Չարլզ Ուիլյամ Ինգրեմ (անգլ.՝ Charles William Ingram, օգոստոսի 6, 1963, Դերբիշիր, Անգլիա, Միացյալ Թագավորություն), բրիտանական բանակի մայոր, համակարգչային վարպետ և գրող, որը սկանդալային կերպով հայտնի է դարձել բրիտանական «Ո՞վ է ուզում դառնալ միլիոնատեր» հեռուստաշոուում 1 միլիոն ֆունտ ստերլինգ շահելուց հետո։ Ինգրեմը խաբեբա է ճանաչվել, քանի որ օգտվել է անօրինական հուշումներից և իր կնոջ՝ Դայանայի հետ պայմանական ազատազրկման է դատապարտվել[1]։ Ինգրեմը մասնակցել է նաև այլ շոուների՝ «The Weakest Link» («Թույլ օղակ», հասել է 6-րդ փուլ), «Wife Swap» («Փոխում եմ կնոջը», մի քանի շաբաթվա ընթացքում ապրել է Ջեյդ Գուդիի հետ), «Hell's Kitchen» («Դժոխային խոհանոց») և «Big Brother's Big Mouth» (Մեծ Եղբայր)։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ինգրեմը ծնվել է Շարդլոուում (Դերբիշիր)։ Ավարտել է Օսուեստրիի դպրոցը, Քինգստոնի պոլիտեխնիկական քոլեջը (քաղաքացիական շինարարության բակալավր), Քրենֆիլդի համալսարանի կառավարման և Տեխնոլոգիայի բանակային քոլեջը (կորպորատիվ կառավարման մագիստրոս)։ Չարթերային ինստիտուտի անձնակազմի և կառավարման, Նախագծերի կառավարման ասոցիացիայի և Հեղինակների միության անդամ է։ 2003 թվականի հունվարին անդամակցել է «Մենսա» կազմակերպությանը։ 1986 թվականին Ինգրեմը զորակոչվել է բրիտանական բանակ, ուսանել է Սանդհերսթի Թագավորական ռազմական ակադեմիայում, ծառայել է թագավորական ինժեներների կորպուսում։ 1990 թվականին նշանակվել է կապիտան, 1995 թվականին՝ մայոր։ 1999 թվականին կես տարի շարունակ ծառայել է Բոսնիա և Հերցեգովինայում ՆԱՏՕ-ի խաղաղապահ զորակազմի կազմում։ Աշխատանքից ազատվել է 2003 թվականի օգոստոսին՝ խարդախությունից հետո, և զրկվել մայորի կոչումից[2]։
Սկանդալ շոուի ժամանակ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
«Who Wants to Be a Millionaire?» շոուն իրականացվել է Celador ընկերության կողմից, նկարահանումներն իրականացվել են Բորհեմվուդ քաղաքի Elstree Studios-ում (Հարթֆորդշիրի կոմսություն)։ 2001 թվականի սեպտեմբերի 9-ին և 10-ին թողարկվել է ITV հեռուստաալիքի հաղորդումը՝ իր անփոփոխ հաղորդավար Քրիս Տորենտի հետ։ Չարլզ Ինգրեմը, ինչպես մյուս բոլոր մասնակիցները, պետք է պատասխաներ 15 հարցի։ Վերջին հարցը եղել է հետևյալը.
|
Ինչպե՞ս է կոչվում 100 զրո պարունակող թիվը
Բնօրինակ տեքստ (անգլ.)
A number one followed by one hundred zeros is known by what name? |
|
Ինգրեմն ընտրել է Ա-ի պատասխանը և հաղթել է մեկ միլիոն ֆունտ ստերլինգ։ Սակայն վճարումը դադարեցվել է այն բանից հետո, երբ Չարլզին մեղադրանք է ներկայացվել, որ նրա կինը՝ Դայանան, և մյուս հանցակիցը՝ Թեքվեն Ուիթոքը, հատուկ հազացել են յուրաքանչյուր հարցի ժամանակ, երբ Ինգրեմը պիտի ընտրեր պատասխանը, ավելին՝ Ինգրեմը դեռ նախքան հաղորդումը եթեր հեռարձակելը բերանից թռցնել է մեղադրանքի մասին[3]։ 4 շաբաթվա ընթացքում Թագավորական Սաութվորքի դատարանում ընթացել է դատաքննություն, ատենակալները դատավճիռը քննել են ավելի քան 3 օր։ Արդյունքում, Չարլզը և Դայանան 2003 թվականի ապրիլի 7-ին մեղավոր են ճանաչվել խարդախության, մասնավորապես, խաբեության միջոցով գումար կամ արժեթղթեր ստանալու մեջ[4]։ Դայանա Ինգրեմն ինչպես նաև նրա եղբայրը՝ Էդրիան Փոլոքն ավելի վաղ մասնակցել են շոուին. երկուսն էլ շահել են 32 հազար Ֆունտ ստերլինգ[5][6]՝ սխալներ թույլ տալով 64 հազար դոլար արժողությամբ հարցերում (Էդրիանը նույնիսկ փորձել է օգտվել «50-50» հուշումից)[6]։
2003 թվականի ապրիլի 7-ին Չարլզն ու Դայանա Ինգրեմը, ինչպես նաև Թեքվեն Ուիթոքը երկու տարվա պայմանական ազատազրկման են դատապարտվել։ Բողոքարկումից հետո Չարլզն ու Դայանան կրճատել են ժամկետը մինչև մեկուկես տարի, Ուիթթոկուն՝ մինչև մեկ տարի։ Նրանց բոլորին տուգանել են 15 հազար ֆունտ ստերլինգով, սակայն հետաքննությունը ձգձգելու համար Ինգրեմները ստացել են ևս 115 հազար ֆունտ ստերլինգ տուգանք[7]։ 2003 թվականի օգոստոսի 19-ին Բանակային խորհուրդն Ինգրեմին զրկել է մայորի կոչումից՝ պահպանելով նրա թոշակը[8]։ Վերաքննիչ դատարանը 2004 թվականի մայիսի 19-ին մերժել է Ինգրեմի բողոքը՝ նվազեցնելով միայն տուգանքը[9]։ 2004 թվականի հոկտեմբերի 5-ին Լորդերի պալատը մերժել է ևս մեկ բողոք, և Ինգրեմը բողոք է ներկայացրել Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարան։ 2004 թվականի հոկտեմբերի 20-ին դատարանը վճռել է Չարլզ Ինգրեմի տուգանքը կրճատել մինչև 25 հազար ֆունտ ստերլինգ, Դայանա Ինգրեմի տուգանքը՝ մինչև 5 հազար ֆունտ ստերլինգ[10]։ 2005 թվականի մայիսի 21-ին Ինգրեմը դիմում է ներկայացրել քրեական գործերի վերանայման հանձնաժողով, և 2006 թվականի աշնանը հանձնաժողովը որոշում է կայացրել, որ մեղադրական դատավճիռը չեղյալ հայտարարելու հիմքեր չկան։
Ինգրեմի, նրա կնոջ և Ուիթոքի պաշտպանությամբ հանդես է եկել Ջեյմս Պլասկետը, որը հարցազրույց է տվել Բոբ Վուֆինդենին, ով շահագրգռված է դատական քննության սխալների բացահայտմամբ։ 2004 թվականի հոկտեմբերի 9-ին Daily Mail օրաթերթում լույս է տեսել «Արդյո՞ք հազող մայորը մեղավոր է» հոդվածը (անգլ.՝ Is The Coughing Major Innocent?): Գործը քննարկել են The Guardian թերթի «Comment Is Free» բլոգում 2006 թվականի հուլիսի 17-ին, քննարկման հեղինակը եղել է սկեպտիկ Ջոն Ռոնսոնը[11]։ 2015 թվականի հունվարին Պլասկետն ու Վուֆինդենը հրատարակել են «Վատ շոու. վիկտորինա, հազ և միլիոնատեր մայոր» (անգլ.՝ Bad Show: The Quiz, The Cough, The Millionaire Major) գիրքը, որի նախաբանը հրապարակվել է նույն թվականի հունվարի 17-ին Daily Mail օրաթերթում «Արդյո՞ք հազող մայորն ԱՆՄԵՂ էր» (անգլ.՝ Was the coughing Major INNOCENT?): Գրքում ի հայտ են եկել նոր ապացույցներ, որոնք կասկածի տակ են դրել նախորդ հետաքննությունը[12]։
Տեսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Դատարանում, որպես ապացույց, ծառայել է ամբողջ եթերի տեսագրությունը։ Ինգրեմը հայտարարել է, որ տեսագրությունը հատուկ մոնտաժվել է և որ իրեն անօրինական կերպով մանիպուլյացիա են անում։ Նրա խոսքերով՝ Celador-ի խմբագիրները հատուկ են նախապատրաստել տեսանյութը, որում հստակ աչքի են ընկնում հազի ձայներ, բացի Ինգրեմի և Թարենթի ձայներից՝ հատուկ Ինգրեմին զրպարտելու և երդվյալ ատենակալներին ու հեռուստադիտողին համոզելու համար, որ նա մեղավոր է։ Ինգրեմը հերքել է այն, որ ինչ-որ հազ է եղել։ Մեղադրանքի համաձայն՝ հազի 192 հնչյուններից 32-ը ձայնագրվել են ընտրական փուլի մասնակիցների շրջանում, այդ ձայներից 19-ը տասաժապավենում «նշանակալի» են եղել․ դրանք հանել է Ուիթոքը՝ ճիշտ պատասխան տալու պահին։ Համարվել է, որ հազը համապատասխանում է պատասխանի հերթական համարին՝ մեկ հազ պատասխան A-ին, երկու՝ պատասխան B-ին, երեք՝ պատասխան C-ին, չորս՝ պատասխան D-ին[13]։ Թարենթը նույնպես հերքել է հազի մասին լուրերը՝ հայտարարելով, որ չափազանց զբաղված է եղել դրան ուշադրություն դարձնելու համար[14]։
Լարի Ուայթհյորսթի վկայություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ընտրությանը չորս անգամ մասնակցած Լարի Ուայթհերսթը համոզված է եղել, որ գիտեր Ինգրեմի բոլոր հարցերի պատասխանները։ Նա պատմել է դատարանին, որ նկատել է հազի ձայներ և հասկացել է, որ հազն օգնել է Ինգրեմին[15]։ 14-րդ հարցի ժամանակ Ուայթհյորսթը նայել է Թեքվեն Ուիթոքին, որը չափազանց շատ էր հազում և սրբում էր քիթը, քանի որ Ինգրեմը պատրաստվում էր սխալ պատասխան տալ։ 1 միլիոն ֆունտ սթերլինգ արժեցող հարցի պատասխանն Ուայթհյորսթը նույնպես իմացել է, ուստի հետևել է Ուիթոքի գործողություններին։ Երբ նա հազացել է, Ուայթհյորսթը հստակ հիշել է այդ պահը։
Թեքվեն Ուիթոկի վկայություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ուիթոքը ժխտել է այն փաստը, որ հատուկ հազացել է Չարլզ Ինգրեմին օգնելու համար. նա դա բացատրել է նրանով, որ ունի մշտական հազի տեսքով արտահայտված փոշու քրոնիկական ալերգիա, ինչպես նաև խոցային տենդ[16], ինչի հետևանքով անհնար է մեղադրել նրան այն բանում, որ իր հիվանդությունն ինչ-որ կերպ օգնել է Ինգրեմին[17][18]։ Սակայն, ատենակալներն ապացույցներ են ստացել, որ երբ Ուիթոքն աջ է շրջվել, նրա հազը դադարել է[18]։ Ուիթոքը բացատրել է, որ մի քանի բաժակ ջուր է խմել տեսախցիկի մոտ շրջվելուց առաջ[19]։ Նա հերքել է առնվազն երեք հարցի պատասխան իմանալու մասին փաստը, սակայն ոստիկանությունը հաստատել է, որ ինքն իմացել է «Ո՞վ է նկարել «Դեսպանները» նկարը» 12-րդ հարցի պատասխանը (Հանս Հոլբայն Կրտսեր)[18]։
Ստուդիայում կարգ ու կանոնին հետևող Դևիսը նկատել է, թե ինչպես է ինչ-որ մեկը սկսել հազալ, և որոշել է գտնել մեղավորին։ Նրա խոսքերով՝ հազում էր հենց Թեքվենը, որը խոսում էր Դևիսից ձախ գտնվող ինչ-որ մեկի հետ, իսկ հետո խաղացողին մեջքով է շրջվել և նորից սկսել հազալ։ Ուիթոքը հայտարարել է, որ պարկեշտ մարդիկ իրար դեմքի չեն հազում[20]։ Ուիթոքը նաև հավելել է, որ քրոնիկական անհաջողակ է հեռուստահաղորդավարություններում, քանի որ դուրս է մնացել «15 to 1» շոուի առաջին ռաունդից և ընդամենը մեկ մրցանակ է շահել՝ «Sale of the Century» շոուի ատլասը[21], սակայն «BBC Radio 4»-ում նա հաղթել է «Brain of Britain» շոուի ուելսյան փուլը, իսկ 1994 թվականի կիսաեզրափակչում պարտվել է ֆինալիստին։ 1997 թվականին նա զբաղեցրել է 3-րդ տեղը նույն շոուում (հաղթել է Դաֆնա Ֆոուլերին)։
Շոուից հետո[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հանդերձարանում Ինգրեմների հետ հաղթանակը նշող և շամպայն խմող Քրիս Թարենթը հայտարարել է, որ Ինգրեմի հետ ամեն բան կարգին է եղել՝ ստորագրելով 1 միլիոն ֆունտ սթերլինգի կտրոն։ Նա հայտարարել է, որ եթե ինչ-որ բան լավ չլիներ, ապա ընդհանրապես չեկը չէր ստորագրի։ Թարենթը հաստատել է, որ Ինգրամներն իրենց բնական են պահել որպես վիճակախաղի հաղթող կամ նույն հեռուստաշոուի, բայց հանդերձարան գնալու ճանապարհին, իբր, լսել են ինչ-որ տհաճ արտահայտությունների փոխանակում[14]։ Նկարահանող խմբի անդամ Իվ Ուինսթընթլին հայտարարել է, որ Ինգրեմը բնավ այնքան երջանիկ չէր, որքան հեռուստաշոուի հաղթողը[22]։ Celador-ը պահպանել է բոլոր տեսագրությունները՝ վերանայելով դրանք ոստիկանությանը դիմելուց առաջ և հետո, իսկ հետո Editworks-ի հետ միասին դրանք հավաքել են դատարանում ցուցադրելու համար։ Դատարանում Փոլ Սմիթը Celador Productions-ից հաստատել է, որ իր ընկերությունը պատրաստվում էր հեռուստահաղորդում՝ գործով վկաների մասնակցությամբ՝ ITV-ով ցուցադրվելու համար։ Այն ցուցադրվել է մեկ ամիս անց «Tonight With Trevor McDonald – Major Fraud» հաղորդման ժամանակ, որը դիտել է 17 մլն մարդ։ 13 օր անց ծրագիրը դուրս եկավ ԱՄՆ, իսկ հաջորդ օրը ցուցադրվեց ևս մեկ ITV «The Final Answer» ծրագիրը նույն գործով (5 մլն հանդիսատես)։
Դատավճիռ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Արդյունքում ատենակալները համոզիչ են համարել Ուայթհերսթի տեսագրություններն ու ցուցմունքները, ավելացնելուց առաջ, որ լինում են համընկնումներ։ Քննարկման ժամանակ ատենակալներից մեկը հեռացվել է։ Ատենակալների ղեկավարը դատավորին հայտնել է, որ ձայների մեծամասնությամբ Ինգրեմն ու Թեքվինը մեղավոր են ճանաչվել, իսկ Դայանան՝ ոչ, սակայն դատավորը հրաժարվել է նման վճիռ կայացնել՝ պնդելով հանցավոր դավադրության մասին։ Արդյունքում բոլոր երեքին մեղավոր են ճանաչել, Չարլզ Ինգրեմը 20 ամիս պայմանական ազատազրկման է դատապարտվել, իսկ Դայանան և Թեքվենը՝ 18 ամիս պայմանական ազատազրկման։ Դատավճիռը կայացրած Ջեֆրի Ռիվլինը հայտարարել է, որ Ինգրեմը կարող էր իրական բանտային ժամկետ ստանալ, եթե մեղմացնող հանգամանք չլինեին երեք անչափահաս երեխաները[23]։
Խարդախության ապահովագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2003 թվականին Ինգրեմներին կրկին քրեական պատասխանատվության են ենթարկել. հոկտեմբերի 28-ին Բորնմաուտական թագավորական դատարանը Չարլզ Ինգրեմին մեղավոր է ճանաչել ապահովագրական խարդախության մեջ։ Դատավճռի համաձայն՝ Ինգրեմը փոխհատուցում է պահանջել սեփական տնից իր ապահովագրված գույքը գողանալու համար։ Ինգրեմը լռել է այն մասին, թե «Direct Line Insurance» ապահովագրական ընկերության (նա նրա հաճախորդն էր) ինչ պահանջներ է կատարել երեք տարի առաջ, մինչև 2001 թվականի հուլիսին ստացավ ապահովագիրը։ Դատարանը պարզել է, որ Ինգրեմը եղել է «Norwich Union»-ի հաճախորդը և հաճախ «հանգամանքների բերումով» կորցնում է սեփական իրերը։ Նա յոթ պահանջ է ներկայացրել 1991 թվականից մինչև 1997 թվականը, այդ թվում՝ գողացված պայուսակի (1600 ֆունտ), մատանու (430 ֆունտ) և կոտրված զարդանախշի (42 ֆունտ) նկատմամբ։
Դատախազ Քրիստոֆեր Փարքերը հայտարարել է, որ Ինգրեմը «Zurich Insurance Group» ընկերության հետ համագործակցել է 1997 թվականից «Norwich Union»-ի պահանջների կրճատումից հետո մինչև 9 հազար ֆունտ ստերլինգ, իսկ 2000 թվականին դարձել է «Direct Line»-ի հաճախորդը։ Թաքցնելով իր ապահովագրության պատմության մասին տվյալները՝ Ինգրեմը պահանջել է ապօրինաբար 30 հազար ֆունտ ստերլինգ։ Խարդախությունը բացահայտվել է միայն շոուի սկանդալից հետո[24]։
Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ինգրեմն ապրում է Իստերտոնում իր կնոջ` Դայանայի և երեք դուստրերի` Պորշայի, Ռոզիի և Հեստերի հետ։ Բանակից ազատվելուց հետո նա գրել է երկու պատմություն՝ «Համացանց» (անգլ.՝ The Network, ապրիլի 27, 2006) և «Deep Siege» (հոկտեմբերի 8, 2007)[25]։ Ինգրեմն աշխատում է, որպես համակարգչային վարպետ, նրա կինը զբաղվում է ոսկերչությամբ[26]։ 2004 թվականի նոյեմբերին և 2005 թվականի նոյեմբերին Ինգրեմ ամուսինները սնանկ էին հայտարարվել[27]։
Հնդիկ գրող Վիկաս Սվարուպն Ինգրեմի պատմությունը հիմք է ընդունել 2005 թվականի իր «Հարց-Պատասխան» վեպի համար, որի հիման վրա նկարահանվել է «Միլիոնատերը ետնախորշից» ֆիլմը։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ «Millionaire cheat Ingram and his wife 'are abused every day'». Daily Mail. London. 2007 թ․ ապրիլի 14.
- ↑ «Millionaire cheat sacked by Army». BBC News. BBC. 2003 թ․ հուլիսի 24. Վերցված է 2011 թ․ հուլիսի 8-ին.
- ↑ Кашель ценой в миллион (ռուս.)
- ↑ «Major Charles Ingram has been found guilty of cheating his way to the top prize on Who Wants to Be a Millionaire». BBC News. 2003 թ․ ապրիլի 7. Վերցված է 2008 թ․ մայիսի 13-ին.
- ↑ «Major Charles Ingram has been found guilty of cheating his way to the top prize on Who Wants to Be a Millionaire». BBC News. 2003 թ․ ապրիլի 7. Վերցված է 2008 թ․ մայիսի 13-ին.
- ↑ 6,0 6,1 Martin Bashir (2003). Who Wants to Be a Millionaire: Major Fraud (Television). London, England: ITV.
- ↑ «Charles Ingram transcript». Evening Standard. 2004 թ․ հունվարի 21. Վերցված է 2019 թ․ հունվարի 13-ին.
- ↑ BBC NEWS | UK | Millionaire cheat sacked by Army
- ↑ «TV quiz cheat loses his appeal». BBC News. 2004 թ․ մայիսի 19. Վերցված է 2008 թ․ մայիսի 13-ին.
- ↑ «Quiz cheat has defence costs cut». BBC News. 2004 թ․ հոկտեմբերի 21. Վերցված է 2008 թ․ մայիսի 13-ին.
- ↑ Ronson, Jon (2006 թ․ հուլիսի 17). «Are the Millionaire three innocent?». The Guardian. London. Վերցված է 2014 թ․ օգոստոսի 17-ին.
- ↑ Was Charles Ingram INNOCENT? New book reveals unseen evidence | Daily Mail Online
- ↑ Победителя «Кто хочет стать миллионером?» арестовали за мошенничество (ռուս.)
- ↑ 14,0 14,1 Mcveigh, Karen (2003 թ․ մարտի 13). «Quizmaster 'amazed' to hear £1m winner could have cheated». The Scotsman. Edinburgh. Վերցված է 2008 թ․ մայիսի 13-ին.
- ↑ «Contestant 'spotted Millionaire coughs'». BBC News. 2003 թ․ մարտի 11. Վերցված է 2011 թ․ հուլիսի 8-ին.
- ↑ Аллергия - орудие мошенников (ռուս.)
- ↑ «So I phoned a friend – part two». The Guardian. London. 2003 թ․ ապրիլի 19. Վերցված է 2008 թ․ մայիսի 13-ին.
- ↑ 18,0 18,1 18,2 Innes, John (2003 թ․ մարտի 7). «Pager plot too risky for TV quiz». The Scotsman. Edinburgh. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 22-ին. Վերցված է 2008 թ․ մայիսի 13-ին.
- ↑ «Cheating 'silly' says Millionaire accused». BBC News. 2003 թ․ մարտի 26. Վերցված է 2008 թ․ մայիսի 13-ին.
- ↑ «アーカイブされたコピー». Արխիվացված է օրիգինալից 2004 թ․ հոկտեմբերի 20-ին. Վերցված է 2004 թ․ սեպտեմբերի 26-ին.
- ↑ Innes, John (2003 թ․ մարտի 26). «Lecturer a serial quiz show failure, court is told». The Scotsman. Edinburgh. Արխիվացված է օրիգինալից 2003 թ․ ապրիլի 18-ին. Վերցված է 2008 թ․ մայիսի 13-ին.
- ↑ «Millionaire winner 'unhappy'». BBC News. 2003 թ․ մարտի 10. Վերցված է 2008 թ․ մայիսի 13-ին.
- ↑ Победитель игры "Кто хочет стать миллионером" получил срок за обман (ռուս.)
- ↑ 'Millionaire' quiz cheat guilty of insurance fraud - Telegraph
- ↑ «Deep Siege by Charles Ingram». Fantastic Fiction. 2007 թ․ հոկտեմբերի 8. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2012 թ․ դեկտեմբերի 17-ին.
- ↑ Salkeld, Luke (2011 թ․ նոյեմբերի 14). «The Coughing Major and his new venture selling handmade necklaces». Daily Mail. London. Վերցված է 2012 թ․ դեկտեմբերի 17-ին.
- ↑ «Game show cheat Ingram bankrupt». BBC News. 2004 թ․ դեկտեմբերի 8. Վերցված է 2008 թ․ մայիսի 13-ին.
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Չարլզ Ինգրեմ Internet Movie Database կայքում
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Չարլզ Ինգրեմ» հոդվածին։ |
| ||||||
