Յուլիա Բերբերյան
| Յուլիա Բերբերյան Юлия Манук Берберян | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հոկտեմբերի 6, 1944 (79 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Պերուշտիցա, Բուլղարիա |
| Քաղաքացիություն |  Բուլղարիա |
| Ազգություն | բուլղարացի, հայ |
| Կրթություն | Սոֆիայի համալսարան (1972) |
| Երկեր | «Ցանկանում են, հավատում են, կարող եմ» |
| Մասնագիտություն | թենիսիստուհի, թենիսի մարզիչ, հասարակական գործիչ |
| Գործունեություն | «Բուլղարիայի կանանց միության» նախագահ |
| Ամուսին | Գեորգի Մալեև |
| Ծնողներ | Մանուկ Բերբերյան |
| Զբաղեցրած պաշտոններ | Բուլղարիայի Ազգային ժողովի անդամ |
| Երեխաներ | Մանուելա Մալեևա (1967) Կատերինա Մալեևա (1969) Մագդալենա Մալեևա (1975) |
Յուլիա Բերբերյան (բուլղար․՝ Юлия Манук Берберян, ծնվել է 1944 թվականի հոկտեմբերի 6-ին, Պերուշտիցա, Բուլղարիա), բուլղարացի թենիսիստուհի, թենիսի մարզիչ, հասարակական և քաղաքական գործիչ։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Յուլիա Բերբերյանը ծնվել է 1944 թվականի հոկտեմբերի 6-ին, հայկական ընտանիքում։ Նրա նախնիները Բուլղարիա են վերաբնակվել 1896 թվականին Օսմանյան կայսրությունում հայերի մասսայական սպանությունների ժամանակ[1]։ 1965 թվականին Բերբերյանների ընտանիքը մշտական բնակության է մեկնել ԱՄՆ, սակայն Յուլիան մնացել է Բուլղարիայում, քանի որ ամուսնացել էր բուլղարացի բասկետբոլիստ և ինժեներ Գեորգի Մալեևի հետ։ 1962 թվականից մինչ 1976 թվականները նա եղել է Բուլղարիայի առաջատար թենիսիստուհին, դարձել է այդ երկրի մենախաղի, զուգախաղի և խառը զուգախաղի բազմակի չեմպիոնուհի, ինչպես նաև Բալկանյան խաղերի հաղթող։ Ընդ որում, քաղաքական պատճառներով, նա հնարավորություն չի ունեցել մասնակցելու թենիսային պրոֆեսիոնալ մրցաշարերի։ 1972 թվականին ավարտել է Սոֆիայի համալսարանը, ստանալով բանասիրական կրթություն։
1975 թվականին Սպորտի Ազգային Ակադեմիայում վեց ամսվա դասընթացներից հետո Յուլիա Բերբերյանը սկսել է զբաղվել մարզչական գործունեությամբ։ Առավել հաջողությունների նա հասել է իր դուստրեր Մանուելայի, Կատերինայի և Մագդալենայի հետ աշխատանքներում, որոնցից յուրաքանչյուրը տարբեր տարիների մտել է WTA վարկանիշի աշխարհի լավագույն թենիսիստուհիների տասնյակի մեջ։ Նա երկար տարիներ եղել է նաև Ֆեդերացիայի գավաթում Բուլղարիայի հավաքականի ավագը (մարզիչը), որը 1985 և 1987 թվականներին նրա ղեկավարությամբ հասել է մինչև մրցաշարի կիսաեզրափակիչ։ 2005 թվականին դուստրերի հետ միասին Սոֆիայում ստեղծել է թենիսի կենտրոն, որտեղ դարձել է տնօրեն և ավագ մարզիչ։
Յուլիա Բերբերյանը հայտնի է նաև շնորհիվ իր հասարակական և քաղաքական գործունեության։ 1997—2001 թվականներին նա եղել է Բուլղարիայի պառլամենտի անդամ՝ «Դեմոկրատական ուժերի միություն» կուսակցության կողմից։ 1995 թվականից հանդիսանում է «Բուլղարիայի կանանց միություն» հասարակական կազմակերպության նախագահը։ Պարգևատրվել է «Աշխատանքի Կարմիր Դրոշ» շքանշանով (1989)։
1995 թվականին թողարկվել է Յուլիա Բերբերյանի «Ցանկանում եմ, հավատում եմ, կարող եմ» ինքնակենսագրական գիրքը։
Մարզական կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- 1959-1962 թվականներ - Բուլղարիայի պատանեկան առաջնության հաղթող (մինչև 18 տարեկան) մենախաղում, կանանց և խառը զուգախաղարում։
- 1962 թվական - Բուլղարիայի առաջնության հաղթող մենախաղում և խառը զուգախաղում։
- 1963 թվական - Բուլղարիայի առաջնության հաղթող մենախաղում, կանանց և խառը զուգախաղերում։
- 1964 թվական - Բուլղարիայի առաջնության հաղթող մենախաղում։
- 1966 թվական - Բուլղարիայի հավաքականի անդամ, Զագրեբի Բալկանյան խաղերի հաղթող։
- 1968 թվական - Բուլղարիայի առաջնության հաղթող մենախաղում և կանանց զուգախաղում։ Սոֆիայի Բալկանյան խաղերի հաղթող։
- 1969 թվական - Բուլղարիայի առաջնության հաղթող կանանց զուգախաղում։
- 1970 թվական - Բուլղարիայի առաջնության հաղթող մենախաղում և կանանց զուգախաղում։
- 1971 թվական - Բուլղարիայի առաջնության հաղթող կանանց զուգախաղում։
- 1972 թվական - Բուլղարիայի առաջնության հաղթող մենախաղում և կանանց զուգախաղում։ Բուխարեստի Բալկանյան խաղերի հաղթող։
- 1973 թվական - Բուլղարիայի առաջնության հաղթող մենախաղում և կանանց զուգախաղում։
- 1974 թվական - Բուլղարիայի առաջնության հաղթող կանանց զուգախաղում։ Անկարայի Բալկանյան խաղերի հաղթող։
- 1975 թվական - Բուլղարիայի առաջնության հաղթող մենախաղում և կանանց զուգախաղում։ Հաղթանակի է հասել երրորդ դուստր Մագդալենայի ծնունդից 88 օր անց։
- 1976 թվական - Բուլղարիայի առաջնության հաղթող մենախաղում։
Կարիերայի ընթացքում Յուլիա Բերբերյանը ընդհանուր առմամբ արժանացել է ազգային առաջնությունների 31 տիտղոսների։
Հասարակական և մարզչական գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- 1968-1992 թվականներ - Մարզիչ ԲԿՄԱ ակումբում, կանանց հավաքականների մարզիչ։
- 1984-2004 թվականներ - Բուլղարիայի թենիսի ֆեդերացիայի կառավարման խորհրդի անդամ։
- 1992-1997 թվականներ - Անկախ մարզիչ։
- 1995 թվական - Հրատարակել է «Ցանկանում են, հավատում են, կարող եմ» ինքնակենսագրական գիրքը։
- 1995 թվականից մինչ այժմ - «Բուլղարիայի կանանց միության» նախագահ, որը ստեղծվել էր 1901 թվականին և կոմունիստական վարչակազմի կողմից արգելվել 1945 թվականին։ Վերականգնվել է 1994 թվականին։
- 1996-2004 թվականներ - Բուլղարիայի թենիսի ֆեդերացիայի մարզչական խորհրդի նախագահ։
- 1997-2001 թվականներ - Բուլղարիայի պառլամենտի անդամ, ներկայացրել է հակա-կոմունիստական «Դեմակրատական ուժերի միություն» կուսակցությունը։ Մասնակցել է երեխաների պաշտպանության մասին օրենքի ստեղծմանը։
- 1998 թվականից մինչ այժմ - Բուլղարիայի Ամերիկյան համալսարանի հոգաբարձուների խորհրդի անդամ։ Սեփական միջոցներից նա կրթաթոշակ է շնորհում տաղանդավոր երեխաների։
- 1998 թվականից մինչ այժմ - Պրոֆեսիոնալ թենիսի ամերիկյան ռեեստրի պատվավոր անդամ։
- 1998-2007 թվականներ - Մալեևաների թենիսի ակումբի գլխավոր մարզիչ։
- 2001-2005 թվականներ - Բուլղարիայի թենիսի մարզիչների ասոցիացիայի նախագահ։
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- http://www.online.bg/politics/who/namesb/B/julia_berberian.htm Արխիվացված 2015-09-24 Wayback Machine
- Պրոֆիլը Մալեևների ընտանիքի թենիսի կենտրոնի կայքում (անգլ.) Արխիվացված 2018-09-07 Wayback Machine
- Յուլիա Բերբերյանը WTA կայքում
- Յուլիա Բերբերյանը ITF կայքում Արխիվացված 2016-04-02 Wayback Machine
- Բուլղարիայի կանանց միություն Արխիվացված 2016-04-22 Wayback Machine
|
