«Հրաշալի բնավորություն» (ռուս.՝ «Чудный характер»), 1970 թվականի խորհրդային գեղարվեստական ֆիլմ, որը նկարահանել է ռեժիսոր Կոնստանտին Վոինովն Էդվարդ Ռաձինսկու սցենարով։
Երգչուհի Նադեժդա Կազակովան, որը ծնունդով Սիբիրից է և ունի բարդ բնավորություն ու կատարում է անկանխատեսելի արարքներ, եկել է հարավային ծովափնյա քաղաք՝ միջազգային երիտասարդական փառատոնում երգելու համար։ Բայց արդեն առաջին փորձի ժամանակ նրան ձախողում է սպասվում, ինչի պատճառով նա համաձայնում է համերգով մեկնել լեռներում ՀԷԿ կառուցող բանվորների մոտ։ Այստեղ նա գտնում է ոգեշնչում, հաջողություն և անպատասխան սեր։
1971 թվականի դեկտեմբերի վերջին ԽՍՀՄ կինեմատոգրաֆիստների միության քարտուղար Ալեքսանդր Կարագանովը նշել է, որ ֆիլմը («Ամեն երեկո՝ տասնմեկին», «Վտանգավոր հյուրախաղեր» ֆիլմերի հետ միասին) չի վերլուծվել քննադատների կողմից, իսկ քննադատությունը հանգել է «քիչ թե շատ սրամիտ գրախոսական սարկազմների», սակայն այդ ֆիլմում դրսևորվում են «գեղեցկության, մտավորականության, բարոյականության, արվեստի սահմանների և նրա խնդիրների մասին միանգամայն որոշակի պատկերացումներ»[1]։
.svg){kind=small}
ԽՍՀՄ