Կատալին Նովակ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Կատալին Նովակ
հունգ.՝ Veresné Novák Katalin Éva
 
Կուսակցություն՝ Ֆիդես
Կրթություն՝ Սեգեդի համալսարան (2004), Փարիզ-Նանթեր համալսարան[1], Կորվինի համալսարան (2001) և SZTE Gyakorló Gimnázium és Általános Iskola? (1996)
Մասնագիտություն՝ քաղաքական գործիչ, իրավաբան և տնտեսագետ
Դավանանք Կալվինականություն[2]
Ծննդյան օր սեպտեմբերի 6, 1977(1977-09-06)[3] (46 տարեկան)
Ծննդավայր Սեգեդ, Հունգարիա[3]
Քաղաքացիություն  Հունգարիա
Ի ծնե անուն հունգ.՝ Novák Katalin Éva
 
Պարգևներ
Պատվո լեգեոնի շքանշանի ասպետ[4] Հունգարիային մատուցած ծառայությունների համար շքանշանի Մեծ խաչ շղթայով Commander of the Cross of the Order of Merit of the Republic of Poland Ինֆանտ դոն Էնրիկեի շքանշանի մեծ շղթա և Սուրբ Ստեֆան Հունգարացու շքանշան

Կատալին Եվա Վերեշնե-Նովակ (հունգ.՝ Veresné Novák Katalin Éva, սեպտեմբերի 6, 1977(1977-09-06)[3], Սեգեդ, Հունգարիա[3]), հունգարացի քաղաքական և պետական գործիչ։ Հունգարիայի նախագահը 2022 թվականի մայիսի 10-ից։

Կատալին Նովակը Ֆիդես կուսակցության անդամ է։ Հունգարիայի Ազգային ժողովի պատգամավոր 2018 թվականից։ Նախկինում՝ պետքարտուղար (նախարար առանց պորտֆելի) ընտանիքի և երիտասարդության հարցերով (2014-2020), ընտանիքի հարցերով նախարար (2020-2021)[5]։ Պատվո լեգեոնի շքանշանի ասպետ (2019)։ Լեհաստանի Հանրապետության արժանիքների շքանշանի հրամանատար (2019)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1977 թվականի սեպտեմբերի 6-ին Սեգեդ քաղաքում[5], Հունգարիայի Ժողովրդական Հանրապետություն։

1996-2001 թվականներին սովորել է Կորվինի համալսարանի տնտեսագիտության ֆակուլտետում, ստացել տնտեսագիտության բակալավրի աստիճան։ 2001-2004 թվականներին սովորել է Սեգեդի համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետում և իրավագիտություն է սովորել Արևմտյան Փարիզ համալսարանում՝ Նանտեր Լյա Դեֆենս[5]։ Նաև վերապատրաստվել է Փարիզի Քաղաքական հետազոտությունների ինստիտուտում[6]։

Աշխատել է արտաքին գործերի նախարարության տարբեր գերատեսչություններում 2001-2003 թվականներին։ 2003 թվականից յոթ տարի եղել է տնային տնտեսուհի, զբաղվել է երեխաներով։ 2010-2012 թվականներին եղել է արտաքին գործերի նախարարի խորհրդական։ 2012-2014 թվականներին գլխավորել է Հունգարիայի աշխատանքային ռեսուրսների նախարարության աշխատակազմը։ 2013-2014 թվականներին զբաղեցրել է ֆրանկոֆոն երկրների հարցերով պետական նախարարի պաշտոնը։ 2014-2020 թվականներին զբաղեցրել է Հունգարիայի աշխատանքային ռեսուրսների նախարարության ընտանիքի և երիտասարդության հարցերով պետական քարտուղարի (առանց պաշտոնի նախարարի) պաշտոնը, որը ղեկավարում էր Զոլտան Բալոգը (մինչև 2018 թվականը), այնուհետև Միկլոշ Կասլերը՝ որպես վարչապետ Վիկտոր Օրբանի ղեկավարությամբ երրորդ և չորրորդ կաբինետների մաս։ 2016-2017 թվականներին եղել է նաև աշխատանքային ռեսուրսների նախարարության միջազգային գործերի պետական քարտուղար։ 2020 թվականի հոկտեմբերի 1-ից մինչև 2021 թվականի դեկտեմբերի 31-ը զբաղեցրել է նախարարի պաշտոնը՝ առանց ընտանեկան գործերի պաշտոնի[6]։ Նրա նախաձեռնությամբ 2018 թվականը Հունգարիայում Ընտանիքի տարի էր[5]։

2017-2021 թվականներին եղել է Վիկտոր Օրբանի գլխավորած Ֆիդես կուսակցության փոխնախագահը[5][6]։

2018 թվականի ապրիլի 8-ի խորհրդարանական ընտրությունների արդյունքներով ընտրվել է Հունգարիայի Ազգային ժողովի պատգամավոր[5][7]։

2021 թվականի դեկտեմբերի 21-ին առաջադրվել է որպես իշխող կուսակցության թեկնածու նախագահական ընտրություններում։ Հունգարիայի Ազգային ժողովը 2022 թվականի մարտի 10-ին Կատալին Նովակին ընտրեց Հունգարիայի նախագահ[6][8]։ Նա ստացել է պատգամավորների 193 ձայնից 137-ը։ Նա պատմության մեջ առաջին կինն է, ով զբաղեցրել Է Հունգարիայի նախագահի պաշտոնը[9]։ Մայիսի 10-ին ստանձնել է պաշտոնը՝ փոխարինելով Ադեր Յանոշին[5]։

The Family-Friendly Turn (2010-2018) և Family-Friendly Decade (2010-2020) ամսագրերի խմբագիր[6]։ Ընտանիքի մասին ավելի քան 50 հոդվածների հեղինակ[5][6]։

Հանդիսանում է ընտանիքների համաշխարհային կոնգրեսի մշտական անդամ, որի մասնակիցները հանդես են գալիս ավանդական ընտանեկան արժեքների խթանման օգտին[5]։

Տիրապետում է անգլերեն, ֆրանսերեն, գերմաներեն, իսպաներեն և հունգարերեն լեզուներին[5][6][7]։

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ամուսնացած է Հունգարիայի Ազգային բանկի աշխատակից Իշտվան Վերեշի հետ (Veres István Attila): Ունի երեք երեխա՝ դուստրը Կատան (Kata, 2008) և որդիները՝ Ադամը (2004) և Թոմաշը (2006)[5]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 https://www.sandorpalota.hu/hu/eletrajz
  2. https://www.swissinfo.ch/spa/hungr%C3%ADa-presidencia_katalin-nov%C3%A1k--la-primera-presidente-en-hungr%C3%ADa--conservadora-y-leal-a-orb%C3%A1n/47419952
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Kormányzat - Emberi Erőforrások Minisztériuma - Család- és Ifjúságügyért Felelős Államtitkárság - Novák KatalinMinistry of Human Capacities.
  4. https://www.lemonde.fr/international/article/2019/01/31/une-proche-d-orban-recoit-la-legion-d-honneur_5417298_3210.html
  5. 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 «Что известно о первой женщине, занявшей пост президента Венгрии». ТАСС. 2022 թ․ մարտի 10. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մարտի 10-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 10-ին.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 «Биография Каталин Новак». ՌԻԱ Նովոստի. 2022 թ․ մարտի 10. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մարտի 10-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 10-ին.
  7. 7,0 7,1 «Novák, Katalin (Fidesz)» (անգլերեն). Hungarian National Assembly. 2020. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ ապրիլի 26-ին. Վերցված է 2020 թ․ մայիսի 24-ին.
  8. «Что известно о первой женщине, занявшей пост президента Венгрии». ТАСС. 2022 թ․ մարտի 10. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մարտի 10-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 10-ին.
  9. «Президентом Венгрии впервые стала женщина» (ռուսերեն). ՌԻԱ Նովոստի. 2022 թ․ մարտի 10. Արխիվացված օրիգինալից 2022 թ․ մարտի 10-ին. Վերցված է 2022 թ․ մարտի 10-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Կատալին Նովակ» հոդվածին։