Խաչափարախ
Գյուղատեղի | ||
---|---|---|
Խաչափարախ | ||
Երկիր | Ադրբեջան | |
Շրջան | Ջուղայի շրջան | |
Բնակչություն | 0 մարդ | |
Կրոնական կազմ | Շիա մուսուլմաններ | |
Ժամային գոտի | UTC+4 | |
|
Խաչափարախ, նախկինում միջնադարյան հայաբնակ գյուղ ներկայիս Ադրբեջանական Հանրապետության Նախիջևանի Հանրապետության Ջուղայի շրջանի տարածքում։
Անվան ծագում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Խաչափարախ է անվանվել մոտակայքում գտնվող սուրբ Խաչ վանքի փարախատեղ լինելու պատճառով[1]։
Աշխարհագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Խաչափարախ գյուղը գտնվում էր պատմական Մեծ Հայքի Սյունիք նահանգի Երնջակ գավառում[2], Ապրակունիսից 6-7 կմ դեպի հյուսիս հեռավորության վրա, Երինջակ գետի ստորին հոսանքում, նրա աջ ափին, բարձրադիր վայրում[1]։
Հին գյուղը գտնվել է նոր գյուղից 2 կմ արևմուտք։
Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Պատմական գյուղի շրջակայքում պահպանվել են բնական և արհեստական կերպով ստեղծված քարայրեր, որոն վկայում են, որ գյուղը հինավուրց է։ Ընդգրկել է շուրջ 70-80 բնակելի և այլն շինություններ։ 19-րդ դարի սկիզբներին հայերը լքել են գյուղը, իսկ հետագայում մուսուլմաններն ավերել են այն[2]։
Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1906 թվականին գյուղում բնակվում էին 726 հայ և ադրբեջանցի բնակիչներ։ 1970 թվականից գյուղը բնակեցված էր միայն ադրբեջանցիներով։
Կրթություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գյուղում մինչև հայերի լքելը գործում էր տարրական դպրոց։
Ապրելակերպ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տեղացիների հիմնականում զբաղվում էի անասնապահությամբ և այգեգործությամբ։
Հուշարձան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գյուղից արևելք նրա սահմանին կից եղել էր Երնջակի սուրբ Կարապետ վանքը։ Գյուղը ուներ եկեղեցի, որը 1906 թվականը գտնվում էր արդեն ավերակներ վիճակում։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 Թ.Խ. Հակոբյան, Ստ.Տ. Մելիք-Բախշյան, Հ.Խ. Բարսեղյան։ Հայաստանի եւ հարակից շրջանների տեղանունների բառարան, Երեւանի Համալսարանի Հրատարակչություն, Երեւան, 1988, Հատոր 2, Ցուցակ 1, Էջ 663
- ↑ 2,0 2,1 Արգամ Այվազյան, Նախիջևանի ԻՍՍՀ հայկական հուշարձանները։ Համահավաք ցուցակ (խմբ. խմբ. Բ. Ա. Ուլուբաբյան), Երևան, «Հայաստան», 1986 — 100-101, էջեր 100-101 — 224 էջ։
|