Երվանդ Հայրումյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Հայրումյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Երվանդ Հայրումյան
Ծնվել է1913
ԾննդավայրՎերիշեն, Զանգեզուրի գավառ, Ելիզավետպոլի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն
Մահացել էանհայտ
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ
ԿրթությունՀայկական պետական մանկավարժական համալսարան
Մասնագիտությունմանկավարժ
ԿուսակցությունԽՄԿԿ
Պարգևներ և
մրցանակներ
Հայրենական պատերազմի II աստիճանի շքանշան «Պատվո նշան» շքանշան և «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ

Երվանդ Հարությունի Հայրումյան (1913, Վերիշեն, Զանգեզուրի գավառ, Ելիզավետպոլի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն - անհայտ), հայ մանկավարժ։ ԽՄԿԿ անդամ (1942): Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակից։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Երվանդ Հայրումյանը ծնվել է 1913 թվականին, Գորիսի շրջանի Վերիշեն գյուղում։ Ավարտել է Գորիսի մանկավարժական ուսումնարանը, դասավանդել Տեղ գյուղի դպրոցում, որպես տնօրեն պաշտոնավարել Խոզնավարի և Վաղատուրի դպրոցներում։ Ավարտել է Երևանի Խաչատուր Աբովյանի անվան մանկավարժական ինստիտուտի պատմության ֆակուլտետը։ Հրազդանի շրջանային ժողկրթության բաժնում եղել տեսուչ, արհմիության կոմիտեի նախագահ[1]։

1940 թվականին զորակոչվել է կարմիր բանակ, ավարտել քաղղեկների դասընթացը և նշանակվել վաշտի քաղղեկ 54-րդ մոտոմեքենայացված հրաձգային գնդում։ 1941 թվականի դեկտեմբերի 29-ի գիշերը դեսանտ է իջել Ղրիմում` Թեոդոսիա քաղաքի մոտ` մասնակցել Կերչի և Ազովի ծովի ափամերձ պլացդարմի համար մղված մարտերին[1]։

Երկու անգամ վիրավորվել է, ապաքինվելուց հետո վերադարձել է զորամաս։ 1942 թվականին ընդունվել է ԽՄԿԿ շարքերը։ 1943 թվականի սեպտեմբերին Ազովի ծովի ափին մղված կռիվներից մեկում կրկին վիրավորվում է։ 1944 թվականի սկզբին ազատվել է ծառայությունից և զբաղվել մանակավարժական գործունեությամբ։ 1959-1977 թվականներին աշխատել է Վերիշենի դպրոցի տնօրեն, Գորիսի շրջժողկրթբաժնի վարիչ, հայրենի գյուղի դպրոցում եղել է տնօրեն[1]։

Մանկավարժական աշխատանքի համար պարգևատրվել է «Պատվո նշան» շքանշանով։ Հայրենական պատերազմի մարտերում հանդես բերած արիության համար պարգևատրվել է «Հայրենական պատերազմի երկրորդ աստիճանի» շքանշանով, «1941-1945 թթ. Հայերանական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի» և այլ մարտական մեդալներով[1][2]։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • «Հայրենական պատերազմի 2-րդ աստիճանի» շքանշան
  • «Պատվո նշան» շքանշան
  • «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Հայաստանի ուսուցիչները Մեծ հայրենականում։ 3 գիրք։ Հարությունյան, Աշոտ Հովսեփի, Մելքումյան, Հայկազ Ստեփանի, Սուքիասյան, Աղվան Ղազարի։ Երևան, «Լույս», 1987:
  2. «ՀԱՅՐՈՒՄՅԱՆ ԵՐՎԱՆԴ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆԻ». ԶԱՆԳԵԶՈՒՐ (ռուսերեն). 2010 թ․ մայիսի 4. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 1-ին.