Դևշիրմե

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դևշիրմե
Օսմանյան կայսրության պաշտոնյան և նրա օգնականը հավաքագրում են քրիստոնյա տղաներին
Տեսակհարկ, գործընթաց, խտրականություն և սոցիալական կարգավիճակ
Երկիր Օսմանյան կայսրություն
 Devşirme Վիքիպահեստում

Դևշիրմե կամ մանկահավաք (օսման.՝ دوشيرمه, devşirme, բառացի՝ «հավաքում», նաև թարգմանվում է «արյան հարկ»)[1], գործընթաց Օսմանյան կայսրությունում, երբ զինվորական, հարեմական կամ պետական ծառայության նպատակներով հավաքագրվում էին քրիստոնյա երեխաներ, գլխավորապես Բալկանյան թերակղզու ժողովուրդներից[2]։

8-ից մինչև 20 տարեկան քրիստոնյա տղաներ հավաքագրվում էին և տարվում Կոստանդնուպոլիս[3], որտեղ ստիպվում էին ընդունել Իսլամը և պատրաստվում ծառայության համար վարժեցվում զինվորական գործի կամ քաղաքացիական ծառայության համար[4]։ Մանկահավաքի միջոցով էին կազմվում օսմանյան բանակի ամենահայտնի զորամասերը՝ ենիչերիները[5]։

Դևշիրմեն սկսվել է 1300-ական թվականների կեսերին Մուրադ Ա-ի օրոք․ նպատակն էր հզորացնել թուրքական ազնվականությանը։ Բազմաթիվ գիտնականների կարծիքով՝ այս գործընթացը հակասում էր շարիաթին[6], քանի որ հակասում էր շարիաթում սահմանված զիմմիների իրավունքներին[7]։ Սա չէր ընդունում Հալիլ Ինալջըքը, ով գտնում է, որ դևշիրմեն ստրուկ չէ, չնայած կրոնափոխվել է իսլամի[8][c]:

15-րդ դարի կոսերից մինչև 17-րդ դարի կեսերը գրեթե բոլոր մեծ վեզիրները եղել են քրիստոնյաներ, որոնք վերցվել են դևշիրմե համակարգի ներքո և վարժեցվել են պալատային համակարգում[9]։ 1700 թվականի դրությամբ գործընթացը կասեցվեց, սակայն մոտ 200.000 երեխա վերցվել են այս եղանակով[10]։ 1703 թվականին փորձ եղավ վերականգնել այս համակարգը սակայն ընդդիմացան օսմանցիները, ովքեր զբաղեցնում էին զինվորական և քաղաքացիական պաշտոններ։ Վերջապես Ահմեդ III-ի կառավարման առաջին օրերից դևշիրմե համակարգն արգելվեց։

Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Ingvar Svanberg and David Westerlund, Islam Outside the Arab World, Routledge, 1999, p. 140
  2. James L. Gelvin (2016). The Modern Middle East: A History. Oxford University Press. էջ 80. ISBN 978-0-19-021886-7.
  3. John K. Cox (2002). The History of Serbia. Greenwood Publishing Group. էջ 29. ISBN 978-0-313-31290-8.
  4. The New Encyclopedia of Islam, ed. Cyril Glassé, (Rowman & Littlefield, 2008), 129.
  5. Basgoz, I. & Wilson, H. E. (1989), The educational tradition of the Ottoman Empire and the development of the Turkish educational system of the republican era. Turkish Review 3(16), 15.
  6. Gillian Lee Weiss (2002). Back from Barbary : captivity, redemption and French identity in the seventeenth-and eighteenth-century Mediterreanean. Stanford University. էջ 32. «Many scholars consider that the "child levy" violated Islamic law.»
  7. David Nicolle (2011 թ․ հուլիսի 22). «Devshirme System». In Alexander Mikaberidze (ed.). Conflict and Conquest in the Islamic World: A Historical Encyclopedia [2 volumes]: A Historical Encyclopedia. ABC-CLIO. էջեր 273–. ISBN 978-1-59884-337-8. «This effectively enslaved some of the sultan's own non-Islamic subjects and was therefore illegal under Islamic law, which stipulated that conquered non-Muslims should be demilitarized and protected»
  8. Halil Inalcik, "Ottoman Civilisation", p. 138, Ankara 2004.
  9. William L Cleveland and Martin Bunt; William L. Cleveland (2010 թ․ հուլիս). A History of the Modern Middle East. ReadHowYouWant.com. էջ 115. ISBN 978-1-4587-8155-0.
  10. Peter F. Sugar (2012 թ․ հուլիսի 1). Southeastern Europe under Ottoman Rule, 1354-1804. University of Washington Press. էջ 56. ISBN 978-0-295-80363-0.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Դևշիրմե» հոդվածին։