Բենիամին Պետրոսյան
| Բենիամին Պետրոսյան | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | նոյեմբերի 25, 1924 |
| Ծննդավայր | Արմավիր, Հյուսիսկովկասյան երկրամաս, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Մահացել է | հուլիսի 5, 1993 (68 տարեկան) |
| Քաղաքացիություն | հայ |
| Կրթություն | Փանոս Թերլեմեզյանի անվան գեղարվեստի պետական քոլեջ և Երևանի պետական գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտ |
| Մասնագիտություն | նկարիչ |
| Պարգևներ և մրցանակներ | |
Բենիամին (Բենիկ) Հովհաննեսի Պետրոսյան (նոյեմբերի 25, 1924, Արմավիր, Հյուսիսկովկասյան երկրամաս, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - հուլիսի 5, 1993), հայ գեղանկարիչ։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բենիամին Պետրոսյանը ծնվել է Հյուսիսային Կովկասում, Արմավիր քաղաքում 1924 թվականին[1]։ Նրա նախնիները եղել են պատմական Հայաստանի Գողթն գավառի Ագուլիս քաղաքից։ Այդ մեծ ազգատոհմի ծնունդ է եղել նաև հայ թատրոնի ականավոր դերասան և ռեժիսոր Գևորգ Տեր-Պետրոսյանը։
1918 թվականին Բենիամին Պետրոսյանի ընտանիքը ողբերգական իրադարձությունների զոհ է դարձել, փրկվել են միայն երկու երիտասարդ, որոնք մեկնել են ուսումնառության Արմավիր։ Նրանցից մեկը եղել նկարչի հայրը` Հովհաննեսը։ Հետագայում, երբ Բենիամինը երեք տարեկան էր, ընտանիքը Արմավիրից տեղափոխվել է մշտական բնակության Հայաստան։
1941 թվին տասնյոթ տարեկանում Պետրոսյանը կամավոր մեկնել է ռազմաճակատ[1], որտեղ ինը անգամ վիրավորում է ստացել։
Բենիամին Պետրոսյանը մահացել է 1993 թվին` Երևանում։ Այսօր նկարչի աշխատանքների մեծ մասը գտնվում են արտասահմանում։
Ստեղծագործական գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Պատերազմական շրջանում՝ հոսպիտալում արված ճեպանկարներն ու գծանկարները կազմել են ստեղծագործական կյանքի առաջին փուլը։ Պատերազմիվ հետո, 1946 թվականին Բենիամին Պետրոսյանը ընդունվել է Փանոս Թերլեմեզյանի անվան գեղարվեստի ուսումնարան[1]։
1952 թվականին Արա Սարգսյանի (այդ ժամանակ ինստիտուտի ռեկտոր) առաջարկով Բենիամին Պետրոսյանը հրավիրվել է Երևանի պետական գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտ` ուսանելու[1], և միանգամից ընդունվել երկրորդ կուրս։ Նրա ուսուցիչներն են եղել Մկրտիչ Քամալյանը, Վահրամ Գայֆեճյանը։
Ունենալով մեծ ընտանիք և լինելով միակ աշխատող ուժը` նա սկսել է մեծածավալ պատվերներ ընդունել։ ՀՍԽՀ կառավարության կողմից ստացել է առաջարկ` Խ.Աբովյանի տուն թանգարանի համար նկարել մի շարք պորտրետներ։ Բենիամին Պետրոսյանը նկարել է մեծ գրողի հետ առնչություն ունեցող հայտնի մտավորականների, գրողների` Լ.Ֆոն Մայդելի, Ա.Պուշկինի, Ի.Կռիլովի և այլոց դիմանկարները։
Այնուհետև գործունեություն է ծավալել «Մայր Հայաստան» ռազմական պատմության թանգարանում (նախկինում «Սովետական Հայաստանը Հայրենական Մեծ պատերազմում 1941-1945 թվականներին») և նկարել Խորհրդային Միության հայ հերոսների, գեներալների դիմանկարներ։ Այսօր այդ թանգարանում են գտնվում Բենիամին Պետրոսյանի շուրջ չորս տասնյակ յուղաներկ պորտրետներ։
Ստեղծագործությունների ընդհանուր բնութագիր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Բենիամին Պետրոսյանի ստեղծագործությունները օժտված են պատկերի գունային կառուցվածքի ճշգրիտ զգացողությամբ, տեսարանի գեղանկարչական էությունն արտահայտելու ունակությամբ։ Շնորհիվ սուր աչքի ու վարպետության` նա որսում է պատկերվող օբյեկտի հատկանշական գծերը և հասնում ամբողջականության։ Կառուցվածքային հետաքրքիր մտահղացմամբ են կատարված հինավուրց եկեղեցիներ պատկերող բնանկարները և դիմանկարները։
Հետմահու ցուցահանդեսներ, հիշատակ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2004 թվականին հրատարակվել է «Բենիամին Պետրոսյան» ստեղծագործությունների ալբոմը, իսկ 2007 թվականին, Փարիզում «Հայկական մշակութային օրերը Ֆրանսիայում» միջոցառումների շրջանակներում կազմակերպվել է «Երեք սերունդ» խորագրով ցուցահանդեսը, որտեղ ներկայացվել են վարպետի` Բենիամին Պետրոսյանի, նրա որդու` Դավիթ Պետրոսյանի և թոռան` Էդուարդ Պետրոսյանի աշխատանքները[2]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Բենիամին Պետրոսյանի ալբոմի մասին». MCA - Sevran-Livry (ֆրանսերեն). Վերցված է 2023 թ․ փետրվարի 15-ին.
{{cite web}}: Text "Benyamin Petrossian" ignored (օգնություն)