Արամ Պաչյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Արամ Պաչյան
Ծննդյան անունՍևակ Հակոբի Թամամյան
Ծնվել էմարտի 19, 1983(1983-03-19) (41 տարեկան)
ԾննդավայրԿիրովական, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Մասնագիտությունարձակագիր և գրող
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Հայաստան
ԿրթությունԵՊՀ իրավաբանական ֆակուլտետ (2004)
ԱշխատավայրԹումո ստեղծարար տեխնոլոգիաների կենտրոն
Պարգևներ

Արամ Պաչյան (Սևակ Հակոբի Թամամյան, մարտի 19, 1983(1983-03-19), Կիրովական, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), արդի հայ արձակագիր։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1983 թվականի մարտի 19-ին, Վանաձորում, բուժաշխատողների ընտանիքում։ Հայրը ճանաչված վիրաբույժ Հակոբ Ղուկասի Թամամյանն է, ով 1988-1994 թվականներին կամավոր և գործուղումով մեկնել է ՀՀ Գորիսի, Մեղրիի, Ճամբարակի, Նոյեմբերյանի, Արցախի Հադրութի, Շահումյանի շրջաններ, Գետաշենի ենթաշրջան, Ստեփանակերտի հիվանդանոցներում, կենտրոնական և ռազմադաշտային շարժական հոսպիտալներում բուժել և վիրահատել է վիրավոր ազատամարտիկների ու խաղաղ բնակիչների[1]

1999-2004 թվականներին Պաչյանը սովորել է Երևանի պետական համալսարանի իրավագիտության ֆակուլտետում։ 2002 թվականին Բրիտանական Արևելք-Արևմուտք Կենտրոնի կողմից կազմակերպված «Նախադեպային իրավունքը և Մարդու Իրավունքների Պաշտպանության Եվրոպական Կոնվենցիան» սեմինարներին ակտիվ մասնակցության համար արժանացել է «British East West Center and Center of Comparative Jurisprudence» հավատարմագրին։ 2003 թվականին մասնակցել է Ամերիկյան իրավաբանների Ասոցիացիայի կողմից կազմակերպված «Քաղաքացիական պատերազմների ընթացքում կանանց և երեխաների իրավունքների պաշտպանությունը» թեմայով «Philip C Jessup» անվան միջազգային մրցախաղին՝ ճանաչվելով որպես լավագույն բանախոս։ 2004-2006 թվականներին ծառայել է Հայաստանի Զինված Ուժերում։ Պատմվածքները, էսսեները պարբերաբար տպագրվել են գրական մամուլում՝ («Գրական թերթ», «Գրեթերթ», «Եղիցի Լույս», «Նարցիս» գրական հանդես, «Ինքնագիր» գրական հանդես)։ 2008 թվականին «Թափանցիկ Շշեր» պատմվածքի համար արժանացել է «Գրեթերթ»-ի ամենանամյա մրցանակին։ 2009 թվականին «Ռոբինզոն» պատմվածքի համար կրկին արժանացել է «Գրեթերթ»-ի ամենանամյա մրցանակին։ 2009 թվականին «Աշխատանք, Աշխատանք» և «Շախմատային Նովել» պատմվածքների համար արժանացել է «Նարցիս» գրական-գեղարվեստական մշակութային հանդեսի մրցանակին։ 2010 թվականին «Actus Tragicus» էսսեի համար արժանացել է «Գրեթերթ»-ի ամենանամյա մրցանակին։

2010 թվականին Պաչյանին շնորհվել է Հայաստանի Հանրապետության Նախագահի երիտասարդական մրցանակ՝ 2009 թվականին գրական մամուլում տպագրած պատմվածքների շարքի համար[2]։

2012 թվականին 106.5 Լրատվական ռադիոյով վարել է «Գրադարանում Արամ Պաչյանի հետ» հեղինակային հաղորդաշարը։

2015 թվականին՝ «2013-14 թթ. Լավագույն Արձակ Ստեղծագործության համար» արժանացել է «Անդին» գրական ամսագրի մրցանակին։

2015 թվականին «ԹՈւՄՈ» ստեղծարար տեխնոլոգիաների կենտրոնում վարել է գրելու և գրականության դասընթաց։

Արամ Պաչյանի դեռևս անտիպ «P/F» վեպի տեքստերի հիման վրա 2015 թվականի Փետրվարի 22-ին «DILIJAN CHAMBER MUSIC»-ի շրջանակներում ԱՄՆ-ի Լոս Անջելոս քաղաքի «Zipper Hall» սրահում կատարվել է շվեյցարաբնակ կոմպոզիտոր Արամ Հովհաննիսյանի վոկալի, ջութակի և հարվածային գործիքների համար գրված «Pachyan Fragments» ստեղծագործությունը։

2016 թվականին Պաչյանին նկարահանել է Նիդերլանդական հայտնի VPRO հեռուստաընկերությունը՝ «Offline is the new luxury (VPRO backlight)» վավերագրական ֆիլմում։

ԱՄՆ-ի Այովայի համալսարանի «Գրողների Միջազգային Ծրագրի» 2018թվականի շրջանավարտ[3]

2021 թվականին Արամ Պաչյանի «P/F» վեպն արժանացել է Եվրոպական միության Գրական մրցանակին[4]

Գրքեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ռոբինզոն և 13 պատմվածք, Երևան, «Գրական էտալոն» 2010
  • Ցտեսություն, Ծիտ (վեպ), Երևան, «Անտարես» 2012
  • Ռոբինզոն, (պատմվածքներ), Երևան, «Անտարես» 2012
  • Օվկիանոս, (պատմվածքներ), Երևան, «Անտարես» 2014
  • Робінзон, Львів, «Видавництво Старого Лева», 2015
  • Ցտեսություն, Ծիտ (վեպ) 2-րդ հրատարակություն), Երևան, «Դարակ» 2017
  • Goodbye, Bird, (novel), London, «Glagoslav Publications» 2017
  • Օվկիանոս, (պատմվածքներ) 2-րդ հրատարակություն Երևան, «Անտարես» 2018
  • Ռոբինզոն, (պատմվածքներ) 3-րդ հրատարակություն, Երևան, «Էջ» 2019
  • Ցտեսություն, Ծիտ, (վեպ) 3-րդ հրատարակություն, Երևան, «Էջ» 2019
  • Довиждане, Птицо (роман), София, «Парадокс» 2019
  • Օվկիանոս, (պատմվածքներ), 3-րդ հրատարակություն, Երևան, «Էջ» 2020
  • Robinson, «Glagoslav Publications», 2020
  • Au revoir, Piaf, «Editions Parenthèses», 2020
  • P/F (վեպ), Երևան, «Էջ» 2020
  • Robinson, «Ombra GVG», 2021
  • Եթե սա գրող է (արձակ) Երևան, «Էջ», 2023
  • P/F پي / اف (Persian edition) Didavar Book, Tehran, 2023
  • P/F Π/Φ (Greek edition) Εκδόσεις Βακχικόν, Athens 2023
  • P/F (German edition), Kolchis Verlag, 2023

Պատմվածքներ, էսսեներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Վենետիկ
  • Տխուր նավակներ
  • Աղոթք՝ անձրևի համար
  • Վերջին օրը
  • Թափանցիկ շշեր
  • Ռոբինզոն
  • Ո՞ւր ես, Լյո՛վ
  • Քո երկրի դեսպանը
  • Պետեր Հանդկե. Հեռացող մենակություն
  • Անատոլ Ֆրանս. Գիլյոտին Գամլենի համար
  • Աբովի դանակը՝ ապագայի բկին
  • Երեք ընթերցում. Փամուկ, Մ. Արմեն, Դը Բովուար
  • Ներողություն Բրունո
  • Պաբլո Ներուդա. Վերջին հայ կոնդորը
  • Հակոբ Հակոբյան. Ես այստեղ եմ ապրում

Գրախոսականներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աղբյուրներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]