Վիկտոր Իվանով (քաղաքական գործիչ)

	Վիկտոր Իվանով
Կրթություն՝	Saint Petersburg State University of Telecommunications?
Գիտական աստիճան՝	իրավաբանական գիտությունների դոկտոր
Մասնագիտություն՝	քաղաքական գործիչ և գործարար
Ծննդյան օր	մայիսի 12, 1950 (74 տարեկան)
Ծննդավայր	Մեծ Նովգորոդ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	Ռուսաստան
Պարգևներ	; և
Viktor Ivanov

Վիկտոր Պետրովիչ Իվանով (մայիսի 12, 1950(1950-05-12), Մեծ Նովգորոդ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), ռուս պետական գործիչ։ Ռուսաստանի Դաշնության թմրամիջոցների շրջանառության վերահսկողության դաշնային ծառայության տնօրեն (2008 թվականի մայիսի 15-2016 թվականի ապրիլ), պետական հակաթմրամիջոցային կոմիտեի նախագահ։ Ռուսաստանի Դաշնության 1-ին դասի պետական գործող խորհրդական (2012)։

Կենսագրություն

Վիկտոր Պետրովիչ Իվանովը ծնվել է 1950 թվականի մայիսի 12-ին Նովգորոդում, զինվորականի ընտանիքում։

Ավարտել է պրոֆեսոր Մ. Ա. Բոնչ-Բրուևիչի անվան Լենինգրադի էլեկտրատեխնիկական կապի ինստիտուտը 1974 թվականին ռադիոկապ մասնագիտությամբ (մեկ տարի առաջ նույն բուհը, նույն մասնագիտությամբ՝ ավարտել է Բորիս Գրիզլովը, Իվանովը ծանոթացել է նրա հետ, երբ աշխատել է ինստիտուտի կոմերիտմիության կոմիտեում)։

Ինստիտուտն ավարտելուց հետո ծառայել է Խորհրդային բանակում, այնուհետև աշխատել է Լենինգրադի Վեկտոր գիտաարտադրական միավորման ինժեներ։

1977 թվականին (այլ տվյալներով՝ 1978 թվականին) Իվանովն ավարտել է ՊԱԿ-ի բարձրագույն դասընթացները և մինչև 1994 թվականը աշխատել ՊԱԿ-ի Լենինգրադի և Լենինգրադի մարզային վարչությունում՝ ճանապարհ անցնելով շրջանային բաժնի օպերլիազորից մինչև մաքսանենգության դեմ պայքարի բաժնի պետ։

1987-1988 թվականներին մասնակցել Է Աֆղանստանում ռազմական հակամարտությանը։ ԶԼՄ-ների տեղեկություններով՝ նա եղել է խորհրդային հատուկ ծառայությունների մի խումբ աշխատակիցների կազմում, որոնք գործում էին Կասկադ անվանմամբ։

1990 թվականի դեկտեմբերին Իվանովը Գրիզլովի և Վալենտին Չույկինի հետ միասին գրանցել է Բլոկ փոքր ձեռնարկությունը։ Եղել է նաև Բազիս հիմնադրամի տնօրեն։

1994 թվականի հոկտեմբերին Իվանովն ազատվել է գնդապետի պաշտոնով և նշանակվել Սանկտ Պետերբուրգի քաղաքապետարանի վարչական մարմինների վարչության պետ (ԶԼՄ-ների տվյալներով՝ այդ պաշտոնը զբաղեցրել է իր նոր ծանոթ Վլադիմիր Պուտինի՝ քաղաքապետ Անատոլի Սոբչակի այն ժամանակվա օգնականի աջակցության շնորհիվ)։ Իվանովը քաղաքապետարանում ղեկավարում էր իրավապահ մարմինների աշխատանքը։

1996-1998 թվականներին զբաղեցրել է ռուս-ամերիկյան Տելեբլյուս ՓԲԸ-ի գլխավոր տնօրենի պաշտոնը, որը զբաղվում էր արբանյակային ալիքների հեռարձակման կազմակերպմամբ և արբանյակային և եթերային ալիքների ընդունման համար սարքավորումների մոնտաժով։

1998-1999 թվականներին՝ Ռուսաստանի Անվտանգության դաշնային ծառայության սեփական անվտանգության վարչության պետ։

1999-2000 թվականներին՝ Ռուսաստանի Անվտանգության դաշնային ծառայության տնտեսական անվտանգության դեպարտամենտի ղեկավար։

2000 թվականից՝ Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի աշխատակազմի ղեկավարի տեղակալ։

2002 թվականի հունիսին Իվանովը դարձել է նոր ստեղծված Ալմազ-Անտեյ հակաօդային պաշտպանության կոնցեռն ԲԲԸ-ի տնօրենների խորհրդի նախագահ, որը Ս-300 և Ս-400 զենիթահրթիռային համալիրներ Է թողարկում։ Ընդ որում Իվանովը կարողացել է թույլ չտալ կոնցեռնի ընդգրկումը Պաշտպանական համակարգեր միջգերատեսչական ֆինանսա-արդյունաբերական խմբի կազմում, ինչի մասին պնդում էր այն ժամանակ Մինպրոմնաուկի ղեկավար Իլյա Կլեբանովը^[1]^[2]։

2004 թվականի մարտից մինչև 2008 թվականի մայիսը՝ Ռուսաստանի Դաշնության նախագահի օգնականը, նրա պարտականությունների մեջ են մտել կադրային հարցերի, պետական ծառայության և քաղաքացիների սահմանադրական իրավունքների պաշտպանության հարցերով նախագահի գործունեության տեղեկատվական-վերլուծական ապահովումը, այդ հարցերի շուրջ նախագահի աշխատակազմի և պետական իշխանության մարմինների փոխգործակցության ապահովումը, նախագահի կադրային հարցերի, դատավորների նշանակման, քաղաքացիության, ներման հարցերի, ինչպես նաև պետական պարգևներով պարգևատրման հարցերի վերաբերյալ նախագահի որոշումների նախագծերի նախապատրաստումը^[3]^[4]։

2005 թվականի հունիսին Իվանովը ընտրվել է Աէրոֆլոտ ԲԲԸ տնօրենների խորհրդի նախագահ։ 2005 թվականի սեպտեմբերին Իվանովը վերընտրվել է Ալմազ-Անտեյ հակաօդային պաշտպանության կոնցեռն ԲԲԸ-ի տնօրենների խորհրդի նախագահ։

2008 թվականի մայիսի 15-ին նախագահ Մեդվեդևի հրամանագրով Իվանովը նշանակվել է Ռուսաստանի Դաշնության թմրամիջոցների շրջանառության վերահսկողության դաշնային ծառայության տնօրեն։ Միաժամանակ Իվանովը լքել է Աէրոֆլոտի տնօրենների խորհրդի նախագահի պաշտոնը»^[5]^[6]։

2010 թվականի հոկտեմբերին Իվանովն այցելել էր Լոս Անջելես, որպեսզի քարոզարշավ անցկացնի Կալիֆոռնիայում մարիխուանայի օրինականացման դեմ, ինչպես նաև ժամանել էր Վաշինգտոն՝ հանդիպելու ամերիկյան հակաթմրամիջոցային գերատեսչության ղեկավար Ջիլ Քերլիկովսկու (gil Kerlikowske) և Աֆղանստանում ԱՄՆ-ի հատուկ ներկայացուցիչ Ռիչարդ Հոլբրուկի հետ և քննարկելու Աֆղանստանում կակաչների դեմ պայքարի միջոցառումները, ինչպես նաև կոչ անելու այդ ցանքերի ոչնչացման ծրագիրն առավել ակտիվ իրականացնել օդից^[7]։

2016 թվականի ապրիլի 5-ին Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինի հրամանագրով թմրանյութերի շրջանառության վերահսկողության դաշնային ծառայությունը վերացվել է, իսկ նրա գործառույթներն ու լիազորությունները Ռուսաստանի Դաշնության ներքին գործերի նախարարության համակարգին են փոխանցվում մինչև 2016 թվականի հունիսի 1-ը։ Վիկտոր Իվանովը ծառայության չի անցել նոր գերատեսչություններում^[8]։ 2016 թվականի մայիսի 7-ին հեռացվել է Ռուսաստանի Դաշնության Անվտանգության խորհրդի կազմից^[9]։

Քննադատություն

2015 թվականին Ալեքսանդր Լիտվինենկոյի մահվան գործով Բարձրագույն դատարանի նիստերում Վիկտոր Իվանովին մեղադրել են այդ աղմկահարույց գործին մասնակից լինելու և Տամբովի կազմակերպված հանցավոր խմբավորման հետ կապեր ունենալու մեջ, որը, ինչպես պնդում են, 1990-ականներին զբաղվել է թմրավաճառությամբ և կոլումբիական թմրակարտելներից մեկի փողերի լվացմամբ^[10]^[11]^[12]։ Իվանովը այս տեղեկատվությունը անվանել է զրպարտչական^[13]։

Ատենախոսություն և գրագողության մեղադրանքներ

Վիկտոր Իվանովը իրավաբանական գիտությունների դոկտոր է, ատենախոսության թեման՝ Ռուսաստանի Դաշնության պետական շահերի ապահովման իրավական մեխանիզմը։ Ըստ թեզի վերլուծության^[14], Իվանովի Դոկտորական ատենախոսությունը պարունակում է լայնածավալ ոչ փաստաթղթավորված փոխառություններ չորս ատենախոսություններից^[15]։ Բացի այդ, Դիսերնետ միության փորձաքննությունները ցույց են տալիս փոխադարձ փոխառությունների առկայությունը Վ. Իվանովի և ՆԳ նախարար Վլադիմիր Կոլոկոլցեւի գիտական աշխատանքներում^[16]։

Անձնական կյանք

Վիկտոր Իվանովը ամուսնացած է, ունի որդի և դուստր։

Մրցանակներ

Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար 2-րդ, 3-րդ և 4-րդ աստիճանի շքանշաններ
Պատվո շքանշան
Մարտական ծառայություն մեդալ

Աստիճաններ և կոչումներ

Գեներալ-գնդապետ
Ռուսաստանի Դաշնության 1-ին դասի գործող պետական խորհրդական (2012)։

Ծանոթագրություններ

↑ Карьера «кремлевского Бормана». — Стрингер, 27.06.2003
↑ Сергей Тополь, Илья Булавинов, Иван Сафронов. Подконтрольные выстрелы. — Коммерсантъ, 09.06.2003
↑ Виктора Иванова избрали председателем Совета директоров ОАО «Аэрофлот-российские авиалинии». — Транспортный сервер Москвы (mosgortrans.net), 22.06.2005
↑ Анета Морочко. Кто останется в выигрыше? Արխիվացված 2016-05-13 Wayback Machine — Парламентская газета, 24.03.2004. — № 53 (1425)
↑ Петр Мироненко. Игорь Левитин сменил Виктора Иванова. — Коммерсантъ, 29.10.2008. — № 197(4014)
↑ Главный транспортник страны возглавил «Аэрофлот» Արխիվացված 2016-06-02 Wayback Machine. — ibk.ru, 28.10.2008
↑ Интервью: Виктор Иванов | ИноСМИ — Все, что достойно перевода
↑ «Подписан Указ о передаче функций Госнаркоконтроля и миграционной службы в систему МВД России». Президент.рф. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 6-ին.
↑ Виктор Иванов исключён из состава Совета Безопасности РФ
↑ [1](չաշխատող հղում) Перевод статьи
↑ Высокий суд Лондона опубликовал досье на Виктора Иванова // Русская служба Би-би-си
↑ Лондонский суд опубликовал досье на главу ФСКН России из дела Литвиненко РБК
↑ Глава ФСКН Виктор Иванов об обвинениях по делу Литвиненко: Лондонский суд — рупор клеветы // RT на русском
↑ Публикация результатов экспертизы диссертации Виктора Иванова на сервере сообщества «Диссернет»
↑ Диссер главы наркоконтроля написали таджики и министр Արխիվացված 2017-08-19 Wayback Machine // Руспрес
↑ «Диссернет» уличил руководителей МВД и ФСКН в списывании друг у друга // РБК

Արտաքին հղումներ

Благосостояние Виктора Иванова увеличилось в 23 раза. Директор Федеральной службы по контролю за оборотом наркотиков отчитался о доходах // «Коммерсантъ» от 28.05.2013, Софья Самохина

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վիկտոր Իվանով (քաղաքական գործիչ)» հոդվածին։

[1] Карьера «кремлевского Бормана». — Стрингер, 27.06.2003

[2] Сергей Тополь, Илья Булавинов, Иван Сафронов. Подконтрольные выстрелы. — Коммерсантъ, 09.06.2003

[3] Виктора Иванова избрали председателем Совета директоров ОАО «Аэрофлот-российские авиалинии». — Транспортный сервер Москвы (mosgortrans.net), 22.06.2005

[4] Анета Морочко. Кто останется в выигрыше? Արխիվացված 2016-05-13 Wayback Machine — Парламентская газета, 24.03.2004. — № 53 (1425)

[5] Петр Мироненко. Игорь Левитин сменил Виктора Иванова. — Коммерсантъ, 29.10.2008. — № 197(4014)

[6] Главный транспортник страны возглавил «Аэрофлот» Արխիվացված 2016-06-02 Wayback Machine. — ibk.ru, 28.10.2008

[7] Интервью: Виктор Иванов | ИноСМИ — Все, что достойно перевода

[8] «Подписан Указ о передаче функций Госнаркоконтроля и миграционной службы в систему МВД России». Президент.рф. Վերցված է 2016 թ․ ապրիլի 6-ին.

[9] Виктор Иванов исключён из состава Совета Безопасности РФ

[10] [1](չաշխատող հղում) Перевод статьи

[11] Высокий суд Лондона опубликовал досье на Виктора Иванова // Русская служба Би-би-си

[12] Лондонский суд опубликовал досье на главу ФСКН России из дела Литвиненко РБК

[13] Глава ФСКН Виктор Иванов об обвинениях по делу Литвиненко: Лондонский суд — рупор клеветы // RT на русском

[14] Публикация результатов экспертизы диссертации Виктора Иванова на сервере сообщества «Диссернет»

[15] Диссер главы наркоконтроля написали таджики и министр Արխիվացված 2017-08-19 Wayback Machine // Руспрес

[16] «Диссернет» уличил руководителей МВД и ФСКН в списывании друг у друга // РБК

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]