Մասնակից:AshotGPT/Սևագրություն 1

Կերպարներ

Բեռնարդ Մարքս (անգլ.՝ Bernard Marx), ալֆա-պլյուս կաստայի ներկայացուցիչ, հիմնոպեդիայի մասնագետ: Չնայած Բեռնարդը բարձրագույն կաստային է պատկանում, նա ավելի ցածր կաստայի առանձնահատկություններ ունի։ Բեռնարդն իրեն երջանիկ չի զգում Համաշխարհային պետության մեջ, սակայն նրա մտքի անկախությունը ավելի շատ բխում է նրա անլիարժեքության բարդույթից և դեպրեսիվությունից, քան որևէ փիլիսոփայական համոզմունքի խորքից: Բեռնարդը շատ թերահավատորեն է վերաբերվում իր համաքաղաքացիների կողմից անգիր արված նշանաբաններին և «խորհուրդներին», քանի որ նա հիպնոպեդիայի մասնագետ է և հասկանում է, որ այդ վերաբերմունքն ու առաջարկությունները մանկության տարիներին են ներարկվել մարդկանց մեջ: Նա չի վայելում այնպիսի հանրաճանաչ գործունեությունը, ինչպիսին է գոլֆը, կամ նույնիսկ սոման, և նաև խուսափում է այլ մարդկանց հետ ընկերական հարաբերություններ մտնելուց: Այդ ամենի պատճառով նա վատ համբավ է վայելում:

Ջոն (անգլ.՝ John), Լինդայի և Թխսամեքենարանի տնօրենի անօրինական որդի, որը ծնվել է Ռեզերվացիայում։ Ջոնն («Վայրենի» կամ «պարոն Վայրենի», ինչպես նրան հաճախ դիմում են) օտար է համարվում ինչպես Ռեզերվացիայում, որտեղ բնիկները դեռ զբաղվում են ամուսնությամբ, բնական ծնունդով, ընտանեկան կյանքով և կրոնով, և իբր քաղաքակիրթ Համաշխարհային պետությունում, որի հիմքում ընկած են կայունության և երջանկության սկզբունքները: Նա ոչինչ չի կարդացել, բացի Ուիլյամ Շեքսպիրի ամբողջական գործերից, որոնք նա հաճախ մեջբերում է, և, մեծ մասամբ, դա տեղին է լինում, թեև նրա ակնարկը «Չքնաղ նոր աշխարհին» (Միրանդայի խոսքերը «Փոթորիկում») վեպի զարգանալուն զուգահեռ ավելի ու ավելի մուգ և դառը հեգնանք է ստանում: Ջոնը խիստ բարոյական է՝ համաձայն այն օրենսգրքի, որը նրան սովորեցրել են Շեքսպիրը և կյանքը Մալփայիսում, բայց նա նաև միամիտ է. նրա տեսակետները ներմուծված են իր սեփական գիտակցության մեջ ճիշտ այնպես, ինչպես Համաշխարհային պետության քաղաքացիների հիպնոպեդիկ հաղորդագրությունները վերջիններիս մեջ: Քանի որ Ջոնն անցանկալի է եղել Մալփայիսում, նա ընդունում է Լոնդոն վերադառնալու հրավերը և ի սկզբանե զարմանում է Համաշխարհային պետության հարմարություններով: Այնուամենայնիվ, նա հավատարիմ է մնում այն ​​արժեքներին, որոնք գոյություն ունեն միայն իր պոեզիայում: Նա նախ հերքում է Լենայնային՝ իր շեքսպիրյան իդեալին չհամապատասխանելու համար, այնուհետև ամբողջ ուտոպիական հասարակությունը․ նա պնդում է, որ դրա տեխնոլոգիական հրաշալիքները և սպառողականությունը անհատական ​​ազատության, մարդու արժանապատվության և անձնական ամբողջականության աղքատ փոխարինողներն են: Մոր մահից հետո նա խորապես հուզվում է վշտից՝ զարմացնելով հիվանդանոցում գտնվող մարդկանց: Այդ բանից հետո նա հեռանում է հասարակությունից և փորձում է մաքրվել «մեղքից» (ցանկությունից), բայց ի վերջո ի վիճակի չէ լինում դա անել և հուսահատված ինքնասպանություն է գործում կախաղանի միջոցով:

Հելմհոլց Վաթսոն (անգլ.՝ Helmholtz Watson), ալֆա-պլյուս կաստայի ներկայացուցիչ, Էմոցիոմալ ինժեներինգի քոլեջի գրավիչ և հաջող դասախոս, Բեռնարդի ընկեր։ Նա իրեն չբավարարված է զգում`գրելով անվերջ քարոզչական ոտանավորներ, իսկ Համաշխարհային պետության խեղդող կոնֆորմիզմը և ֆիլիստինիզմը նրան վրդովեցնում են: Ի վերջո, Հելմհոլցն աքսորվում է Ֆոլկլենդյան կղզիներ՝ ալֆա-պլյուս կաստայի դժգոհ ոչ կոնֆորմիստիստների համար սառը ապաստան, այն բանից հետո, երբ մենության առաքինությունների վերաբերյալ հերետիկոսական բանաստեղծություններ է ընթերցում իր ուսանողների համար և օգնում է Ջոնին ոչնչացնել սոմային որոշ չափաբաժիններ՝ Լինդայի մահից հետո: Ի տարբերություն Բեռնարդի, նա հանգիստ է տանում է իր աքսորը և այն դիտում է որպես իր գրությունների համար ոգեշնչման հնարավորություն:

Լենայնա Քրաուն (անգլ.՝ Lenina Crowne), սիրուն և հայտնի կին, որը պատկանում է բետա կաստային և որպես բուժքույր աշխատում է մարդկանց արտադրության կոնվեյերում։ Հերոսուհու անունը հղում է Վլադիմիր Իլյիչ Լենինին: Լենայնան իր հասարակության օրինակելի ներկայացուցիչն է, նա չի կասկածում այն բանի մեջ, ինչ իրեն սովորեցրել են, երջանկություն է գտնում անվերջ սպառման մեջ և սոմայով ճնշում է ցանկացած անցանկալի վատ հույզերը: Բեռնարդի հետ Ռեզերվացիա այցելելուց հետո, նա հավանում է Ջոնին, և ցանկանում է հարաբերությունների մեջ մտնել նրա հետ: Բայց Լենայնայի համար հարաբերությունները միայն ֆիզիկական մտերմություն էին նշանակում, մինչդեռ Ջոնը դաստիարակվել է Շեքսպիրի ստեղծագործությունների վրա, և նրա զգացմունքները Լենայնայի հանդեպ շատ բարձր էին: Հետևաբար, Ջոնը խիստ վիրավորվում է Լենայնայի՝ իր հետ սեռական հարաբերություններ մտնելու առաջարկից, և դրան ագրեսիվ է արձագանքում: Երբ Ջոնը ճգնավոր է դառնում, Լենայնան նրա մոտ է գալիս շատ այլ մարդկանց և լրագրողների հետ, որոնք եկել են՝ վայրենուն նայելու համար: Տեսնելով Լենայնային՝ Ջոնը կորցնում է ինքնակառավարումը և հարվածում է նրան մտրակով: Լենայնայի հետագա ճակատագիրը վեպում անհայտ է մնում։

Մուստաֆա Մոնդ (անգլ.՝ Mustapha Mond), Արևմտյան Եվրոպայի գլխավոր կառավարիչ, որը ղեկավարում է Իննամյան պատերազմից և Տնտեսական կոլապսից հետո առաջացած Համաշխարհային պետության տաս գոտիներից մեկը: Նա նուրբ է և բարեսիրտ, և ամբողջ ուժով պաշտպանում է պետությունում առկա կարգը: Միևնույն ժամանակ, Մոնդը հասկանում է, որ նոր հասարակության մեջ անհատականության, գիտության, արվեստի և ազատության տեղ չկա, բայց կարծում է, որ դա անհրաժեշտ զոհաբերություն է՝ հանուն համընդհանուր առավելագույն երջանկության: Ըստ Մոնդի, սոցիալական կայունության հասնելու համար պահանջվում է կաստային համակարգ և վարքի վերահսկողություն: Մոնդը ժամանակին մեծ գիտնական է եղել, բայց նրա կարծիքով գիտությունը, արվեստը և ազատությունը պետք է զոհաբերվեին հանուն ընդհանուր երջանկության: Մոնդին ընտրություն է տրվել՝ աքսորվել կղզիներ կամ մոռանալ հին արժեքների մասին և միանալ Գլխավոր կառավարիչների խորհրդին: Մոնդը ընտրել է երկրորդը, իսկ ավելի ուշ նա ինքն էլ դարձել է գլխավոր կառավարիչ:

Ֆանի Քրաուն (անգլ.՝ Fanny Crowne), Լենայնա Քրաունի ընկերուհին (նրանք նույն ազգանունն ունեն, քանի որ Համաշխարհային պետության մեջ թվով երկու միլիարդ մարդկանց համար ընդամենը տաս հազար ազգանուն էր օգտագործվում)։ Ֆանին բարձրաձայնում է իր կաստայի և հասարակության պայմանական արժեքների, մասնավորապես անկանոն սեռական վարքի կարևորության մասին։ Նա խորհուրդ է տալիս Լենայնային՝ ասելով, որ վերջինս պետք է ունենա մեկից ավելի տղամարդ, քանի որ անհեթեթ է կենտրոնանալ միայն մեկի վրա: Ֆանին, այնուամենայնիվ, նախազգուշացնում է Լենայնային հեռու մնալ իր նոր սիրեկանից, որին համարում է անարժան։ Սակայն ի վերջո նա աջակցում է իր ընկերուհուն՝ վայրենի Ջոնին գրավելու գործում:

Henry Foster (անգլ.՝ Helmholtz Watson), One of Lenina's many lovers, he is a perfectly conventional Alpha male, casually discussing Lenina's body with his coworkers. His success with Lenina, and his casual attitude about it, infuriate the jealous Bernard. Henry ultimately proves himself every bit the ideal World State citizen, finding no courage to defend Lenina from John's assaults despite having maintained an uncommonly longstanding sexual relationship with her.

Benito Hoover (անգլ.՝ Helmholtz Watson), Another of Lenina's lovers. She remembers that he is particularly hairy when he takes his clothes off.

The Director of Hatcheries and Conditioning (DHC), also known as Thomas "Tomakin" Grahambell, He is the administrator of the Central London Hatchery and Conditioning Centre, where he is a threatening figure who intends to exile Bernard to Iceland. His plans take an unexpected turn, however, when Bernard returns from the Reservation with Linda (see below) and John, a child they both realize is actually his. This fact, scandalous and obscene in the World State not because it was extramarital (which all sexual acts are) but because it was procreative, leads the Director to resign his post in shame.

Linda, John's mother, decanted as a Beta-Minus in the World State, originally worked in the DHC's Fertilizing Room, and subsequently lost during a storm while visiting the New Mexico Savage Reservation with the Director many years before the events of the novel. Despite following her usual precautions, Linda became pregnant with the Director's son during their time together and was therefore unable to return to the World State by the time that she found her way to Malpais. Having been conditioned to the promiscuous social norms of the World State, Linda finds herself at once popular with every man in the pueblo (because she is open to all sexual advances) and also reviled for the same reason, seen as a whore by the wives of the men who visit her and by the men themselves (who come to her nonetheless). Her only comforts there are mescal brought by Popé as well as peyotl. Linda is desperate to return to the World State and to soma, wanting nothing more from her remaining life than comfort until death.

The Arch-Community-Songster, The secular equivalent of the Archbishop of Canterbury in the World State society. He takes personal offense when John refuses to attend Bernard's party.

The Director of Crematoria and Phosphorus Reclamation, one of the many disappointed, important figures to attend Bernard's party.

The Warden, An Alpha-Minus, the talkative chief administrator for the New Mexico Savage Reservation. He is blond, short, broad-shouldered, and has a booming voice.

Darwin Bonaparte, a "big game photographer" (i.e. filmmaker) who films John flogging himself. Darwin Bonaparte is known for two other works: "feely of the gorillas' wedding", and "Sperm Whale's Love-life". He has already made a name for himself but still seeks more. He renews his fame by filming the savage, John, in his newest release "The Savage of Surrey". His name alludes to Charles Darwin and Napoleon Bonaparte.

Dr. Shaw, Bernard Marx's physician who consequently becomes the physician of both Linda and John. He prescribes a lethal dose of soma to Linda, which will stop her respiratory system from functioning in a span of one to two months, at her own behest but not without protest from John. Ultimately, they all agree that it is for the best, since denying her this request would cause more trouble for Society and Linda herself.

Dr. Gaffney, Provost of Eton, an Upper School for high-caste individuals. He shows Bernard and John around the classrooms, and the Hypnopaedic Control Room (used for behavioural conditioning through sleep learning). John asks if the students read Shakespeare but the Provost says the library contains only reference books because solitary activities, such as reading, are discouraged.

Miss Keate, Head Mistress of Eton Upper School. Bernard fancies her, and arranges an assignation with her.

Others

• Freemartins, women who have been deliberately made sterile by exposure to male hormones during fetal development but still physically normal except for "the slightest tendency to grow beards." In the book, government policy requires freemartins to form 70% of the female population.

Of Malpais

• Popé, a native of Malpais. Although he reinforces the behaviour that causes hatred for Linda in Malpais by sleeping with her and bringing her mescal, he still holds the traditional beliefs of his tribe. In his early years John attempted to kill him, but Popé brushed off his attempt and sent him fleeing. He gave Linda a copy of the Complete Works of Shakespeare.
• Mitsima, an elder tribal shaman who also teaches John survival skills such as rudimentary ceramics (specifically coil pots, which were traditional to Native American tribes) and bow-making.
• Kiakimé, a native girl who John fell for, but is instead eventually wed to another boy from Malpais.
• Kothlu, a native boy with whom Kiakimé is wed.

Background figures

These are non-fictional and factual characters who lived before the events in this book, but are of note in the novel:

• Henry Ford, who has become a messianic figure to the World State. "Our Ford" is used in place of "Our Lord", as a credit to popularising the use of the assembly line. Huxley's description of Ford as a central figure in the emergence of the Brave New World might also be a reference to the utopian industrial city of Fordlândia commissioned by Ford in 1927.Կաղապար:Speculation inline
• Sigmund Freud, "Our Freud" is sometimes said in place of "Our Ford" because Freud's psychoanalytic method depends implicitly upon the rules of classical conditioning, and because Freud popularised the idea that sexual activity is essential to human happiness. (It is also strongly implied that citizens of the World State believe Freud and Ford to be the same person.)
• H. G. Wells, "Dr. Wells", British writer and utopian socialist, whose book Men Like Gods was an incentive for Brave New World. "All's well that ends Wells", wrote Huxley in his letters, criticising Wells for anthropological assumptions Huxley found unrealistic.
• Ivan Petrovich Pavlov, whose conditioning techniques are used to train infants.
• William Shakespeare, whose banned works are quoted throughout the novel by John, "the Savage". The plays quoted include Macbeth, The Tempest, Romeo and Juliet, Hamlet, King Lear, Troilus and Cressida, Measure for Measure and Othello. Mustapha Mond also knows them because as a World Controller he has access to a selection of books from throughout history, including the Bible.
• Thomas Robert Malthus, 19th century British economist, believed the people of the Earth would eventually be threatened by their inability to raise enough food to feed the population. In the novel, the eponymous character devises the contraceptive techniques (Malthusian belt) that are practiced by women of the World State.
• Reuben Rabinovitch, the Polish-Jew character on whom the effects of sleep-learning, hypnopædia, are first observed.
• John Henry Newman, 19th century Catholic theologian and educator, believed university education the critical element in advancing post-industrial Western civilization. Mustapha Mond and The Savage discuss a passage from one of Newman's books.
• Alfred Mond, British industrialist, financier and politician. He is the namesake of Mustapha Mond.
• Mustafa Kemal Atatürk, the founder and first President of Republic of Turkey. Naming Mond after Atatürk links up with their characteristics, he reigned during the time Brave New World was written and revolutionised the 'old' Ottoman state into a new nation.

Sources of names and references

The limited number of names that the World State assigned to its bottle-grown citizens can be traced to political and cultural figures who contributed to the bureaucratic, economic, and technological systems of Huxley's age, and presumably those systems in Brave New World. Huxley took the name for the drug used by the state to control the population after the Vedic ritual drink Soma, inspired by his interest in Indian mysticism.