«Զարգացման հոգեբանություն»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
|||
Տող 8. | Տող 8. | ||
== Հիմնական բնագավառներ == |
== Հիմնական բնագավառներ == |
||
[[Գենետիկա]]կան հոգեբանության հիմնական բնագավառներն են [[մարդ]]ու և [[կենդանիներ]]ի հոգեկան երևույթների համեմատական ուսումնասիրությունը և [[մանկան բարձր նյարդային համակարգություն|մանկան բարձր նյարդային համակարգության]], վարքի և [[հոգեկան երևույթներ|հոգեկան երևույթների]] օրինաչափությունների |
[[Գենետիկա]]կան հոգեբանության հիմնական բնագավառներն են [[մարդ]]ու և [[կենդանիներ]]ի հոգեկան երևույթների համեմատական ուսումնասիրությունը և [[մանկան բարձր նյարդային համակարգություն|մանկան բարձր նյարդային համակարգության]], վարքի և [[հոգեկան երևույթներ|հոգեկան երևույթների]] օրինաչափությունների ուսումնասիրությունը։ Գենետիկական հոգեբանությունը բացատրում է ճանաչողական հոգեկան պրոցեսների (զգայություն, ըմբռնում, հիշողություն, մտածողություն, երևակայություն) ծագումն ու զարգացումը։ Նա հնարավորություն է տալիս հոգեբանական գիտությունը կառուցել գիտաբնագիտական հիմքի վրա։ |
||
== Տես նաև == |
== Տես նաև == |
18:40, 2 փետրվարի 2016-ի տարբերակ
Գենետիկական հոգեբանություն կամ տարիքային հոգեբանություն (հուն․՝ προέλευσης - ծագում), գիտություն կենդանիների վարքի զարգացում և մարդու հոգեկան կառուցվածք|մարդու հոգեկան կառուցվածքի մասին։ Այլ կերպ զարգացման հոգեբանությունը ընդհանուր հոգեբանության կարևոր ու հեռանկարային ճյուղերից է։
Ուսումնասիրման առարկա
Ուսումնասիրում է տեսակների կենսաբանական էվոլյուցիայի (ֆիլոգենեզի) ընթացքում կենդանիների վարքի փոփոխությունները, ինչպես նաև մարդու ծագման պատմության (օնտոգենեզի) ընթացքում հոգեկանի զարգացման օրենքները։
Այն հետազոտում է մարդկային հոգեկանի զարգացման բոլոր փուլերը, իմացական գործընթացների, հոգեկան հատկությունների տարիքային զարգացման ու ձևավորման հիմնախնդիրները և հաշվի է առնում կենսաբանական, մարդաբանական, սոցիալական և հոգեբանական գործոնները, որոնք ազդում և նպաստում են հոգեկանի զարգացմանը։ Զարգացման հոգեբանությունը ձգտում է բացահայտել օնտոգենեզի հաջորդական փուլերի հոգեբանական բովանդակությունը և հոգեկան պրոցեսների տարիքային դինամիկան։ Այն ունի իր ենթաճյուղերը՝ պրենատալ շրջանի հոգեբանություն, մանկական և մեծահասակների հոգեբանություն։
Հիմնական բնագավառներ
Գենետիկական հոգեբանության հիմնական բնագավառներն են մարդու և կենդանիների հոգեկան երևույթների համեմատական ուսումնասիրությունը և մանկան բարձր նյարդային համակարգության, վարքի և հոգեկան երևույթների օրինաչափությունների ուսումնասիրությունը։ Գենետիկական հոգեբանությունը բացատրում է ճանաչողական հոգեկան պրոցեսների (զգայություն, ըմբռնում, հիշողություն, մտածողություն, երևակայություն) ծագումն ու զարգացումը։ Նա հնարավորություն է տալիս հոգեբանական գիտությունը կառուցել գիտաբնագիտական հիմքի վրա։
Տես նաև
Գրականություն
- Պավլով Ի. Պ., Տատընաիր երկ., Ե., 1951։
- Флейвем Дж., Генетическая психология Жана Плаже, М., 1967
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։ |