«Ածանցում»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 1. | Տող 1. | ||
'''Ածանցում''', [[Բառակազմություն|բառակազմության]] եղանակ, երբ հիմնական [[ձևույթ]]ին, [[Արմատ (բառագիտություն)|արմատ]]ին կամ բառին բառակազմական երկրորդական ձևույթ` [[ածանց]], ավելացնելով` կազմվում է [[բառ]] (նոր բառ): [[Նախածանց]] ավելացնելու դեպքում այն կոչվում է նախածանցում (օրինակ` ''ան+վախ - անվախ''), [[վերջածանց]]ի դեպքում` վերջածանցում (օրինակ` ''համառ + ություն - համառություն''), իսկ երբ ածանցը ներմուծվում է արմատի մեջ` միջածանցում (օրինակ` ''պ+լ+ոկել - պլոկել'') |
'''Ածանցում''', [[Բառակազմություն|բառակազմության]] եղանակ, երբ հիմնական [[ձևույթ]]ին, [[Արմատ (բառագիտություն)|արմատ]]ին կամ բառին բառակազմական երկրորդական ձևույթ` [[ածանց]], ավելացնելով` կազմվում է [[բառ]] (նոր բառ): [[Նախածանց]] ավելացնելու դեպքում այն կոչվում է նախածանցում (օրինակ` ''ան+վախ - անվախ''), [[վերջածանց]]ի դեպքում` վերջածանցում (օրինակ` ''համառ + ություն - համառություն''), իսկ երբ ածանցը ներմուծվում է արմատի մեջ` միջածանցում (օրինակ` ''պ+լ+ոկել - պլոկել''): |
||
Բառի` մինչև ածանցն ընկած մասը (վերջածանցման դեպքում) և ածանցից հետո ընկած մասը (նախածանցման դեպքում) կոչվում է ''ածանցող կամ սերող հիմք'': Վերջինս կարող է լինել` |
|||
*պարզ, երբ ներկայանում է մեկ հիմնական ձևույթով (օրինակ` ''խնձոր-ենի, անկարգ, սիր-ելի'' և այլն), |
|||
*բաղադրյալ, երբ իր կազմում ունի մեկից ավելի ձևույթներ, ընդ որում` բաղադրյալը կարող է լինել` |
|||
**ածանցավոր (օրինակ` սկզբունք-ային, լուսավոր-ություն, գլխավորել''), |
|||
**բարդ (օրինակ` ''ան-կարգապահ, տպագր-ություն'' և այլն), |
|||
**բարդածանցավոր (օրիանկ` ''անկարգապահ-ություն): |
|||
== Աղբյուրներ == |
== Աղբյուրներ == |
||
*[[Աշոտ Սուքիասյան|Ա. Սուքիասյան]], Ժամանակակից հայոց լեզու, Երևան, 2008, էջ 253-259: |
*[[Աշոտ Սուքիասյան|Ա. Սուքիասյան]], Ժամանակակից հայոց լեզու, Երևան, 2008, էջ 253-259: |
08:22, 7 Նոյեմբերի 2014-ի տարբերակ
Ածանցում, բառակազմության եղանակ, երբ հիմնական ձևույթին, արմատին կամ բառին բառակազմական երկրորդական ձևույթ` ածանց, ավելացնելով` կազմվում է բառ (նոր բառ): Նախածանց ավելացնելու դեպքում այն կոչվում է նախածանցում (օրինակ` ան+վախ - անվախ), վերջածանցի դեպքում` վերջածանցում (օրինակ` համառ + ություն - համառություն), իսկ երբ ածանցը ներմուծվում է արմատի մեջ` միջածանցում (օրինակ` պ+լ+ոկել - պլոկել):
Բառի` մինչև ածանցն ընկած մասը (վերջածանցման դեպքում) և ածանցից հետո ընկած մասը (նախածանցման դեպքում) կոչվում է ածանցող կամ սերող հիմք: Վերջինս կարող է լինել`
- պարզ, երբ ներկայանում է մեկ հիմնական ձևույթով (օրինակ` խնձոր-ենի, անկարգ, սիր-ելի և այլն),
- բաղադրյալ, երբ իր կազմում ունի մեկից ավելի ձևույթներ, ընդ որում` բաղադրյալը կարող է լինել`
- ածանցավոր (օրինակ` սկզբունք-ային, լուսավոր-ություն, գլխավորել),
- բարդ (օրինակ` ան-կարգապահ, տպագր-ություն և այլն),
- բարդածանցավոր (օրիանկ` անկարգապահ-ություն):
Աղբյուրներ
- Ա. Սուքիասյան, Ժամանակակից հայոց լեզու, Երևան, 2008, էջ 253-259:
- Հ. Պետրոսյան, Հայերենագիտական բառարան, Երևան, 1987, էջ 18-20: