«Վիպակ»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
No edit summary |
||
| Տող 3. | Տող 3. | ||
[[Գորշող անձ]]անց թվով, կյանքի ընդգրկման ծավալով վիպակն ավելի մեծ է պատմվածքից և [[նորավեպ]]ից, բայց փոքր` վեպից։ Վեպի մի շարք գծեր հատուկ են նաև վիպակներին, և առհասարակ` վիպակն ու վեպը խստորեն սահմանազատել հնարավոր չէ։ Վիպակի մեջ ևս կարող են լինել սյուժետային մի քանի գծեր, էպիկական շարադրանքը կարող է տոգորվել քնարական կամ դրամատիկ շնչով։ |
[[Գորշող անձ]]անց թվով, կյանքի ընդգրկման ծավալով վիպակն ավելի մեծ է պատմվածքից և [[նորավեպ]]ից, բայց փոքր` վեպից։ Վեպի մի շարք գծեր հատուկ են նաև վիպակներին, և առհասարակ` վիպակն ու վեպը խստորեն սահմանազատել հնարավոր չէ։ Վիպակի մեջ ևս կարող են լինել սյուժետային մի քանի գծեր, էպիկական շարադրանքը կարող է տոգորվել քնարական կամ դրամատիկ շնչով։ |
||
Վիպակի նմուշներ են [[Ալեքսանդր Պուշկին]]ի «Դուբրովսկին», [[Նիկոլայ Գոգոլ]]ի «Տարաս Բուլբան», [[Մերիմե]]ի «Կարմենը», [[Մուրացան]]ի «Առաքյալը», [[Շիրվանզադե]]ի «Նամուսը» և այլն։ |
Վիպակի նմուշներ են [[Ալեքսանդր Պուշկին]]ի «Դուբրովսկին», [[Նիկոլայ Գոգոլ]]ի «Տարաս Բուլբան», [[Պրոսպեր Մերիմե]]ի «Կարմենը», [[Մուրացան]]ի «Առաքյալը», [[Շիրվանզադե]]ի «Նամուսը» և այլն։ |
||
Կան վիպակներ էլ, որոնք ծավալի և ժանրային առանձնահատկությունների տեսակետից երբեմն համարվում են նաև պատմվածք (օրինակ` Մուրացանի «Նոյի ագռավը», Շիրվանզադեի «Կրակը»)։<ref>{{cite book|author=Էդ. Ջրբաշյան, Հ. Մախչանյան|title=Գրականագիտական բառարան|publisher=«Լույս»|location=Երևան|year=1972|page=էջ 279}}</ref> |
Կան վիպակներ էլ, որոնք ծավալի և ժանրային առանձնահատկությունների տեսակետից երբեմն համարվում են նաև պատմվածք (օրինակ` Մուրացանի «Նոյի ագռավը», Շիրվանզադեի «Կրակը»)։<ref>{{cite book|author=Էդ. Ջրբաշյան, Հ. Մախչանյան|title=Գրականագիտական բառարան|publisher=«Լույս»|location=Երևան|year=1972|page=էջ 279}}</ref> |
||
15:10, 23 հունվարի 2010-ի տարբերակ
Վիպակ - գրականության պատմողական ժանրերից մեկը, որը միջին տեղ է գրավում վեպի և պատմվածքի միջև։
Գորշող անձանց թվով, կյանքի ընդգրկման ծավալով վիպակն ավելի մեծ է պատմվածքից և նորավեպից, բայց փոքր` վեպից։ Վեպի մի շարք գծեր հատուկ են նաև վիպակներին, և առհասարակ` վիպակն ու վեպը խստորեն սահմանազատել հնարավոր չէ։ Վիպակի մեջ ևս կարող են լինել սյուժետային մի քանի գծեր, էպիկական շարադրանքը կարող է տոգորվել քնարական կամ դրամատիկ շնչով։
Վիպակի նմուշներ են Ալեքսանդր Պուշկինի «Դուբրովսկին», Նիկոլայ Գոգոլի «Տարաս Բուլբան», Պրոսպեր Մերիմեի «Կարմենը», Մուրացանի «Առաքյալը», Շիրվանզադեի «Նամուսը» և այլն։
Կան վիպակներ էլ, որոնք ծավալի և ժանրային առանձնահատկությունների տեսակետից երբեմն համարվում են նաև պատմվածք (օրինակ` Մուրացանի «Նոյի ագռավը», Շիրվանզադեի «Կրակը»)։[1]
Աղբյուրներ
- ↑ Էդ. Ջրբաշյան, Հ. Մախչանյան (1972). Գրականագիտական բառարան. Երևան: «Լույս». էջ էջ 279.