«Գոյական անուն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added

Գծային

14:30, 25 Հոկտեմբերի 2013-ի տարբերակ

Խնդրում ենք նշել կաղապարի տեղադրման ամսաթիվը 2024-04-26 06:34:55 ֆորմատով

Գոյական, բառ, որը ցույց է տալիս առարկա (անձ, տեղ, իր կամ գաղափար)։

Գոյական անվան խոսքիմաստային կարգի մեջ մտնող բառերը ցույց են տալիս առարկայի հասկացողություն։ Գոյական եզրույթը գոյ արմատից է, որը նշանակում է «կա, է, գոյություն ունի»: Եվ նախապես գոյական են ճանաչվել տեսանելի, շոշափելի առարկաները, այսինքն` առարկա ցույց տվող բառերը: Այնուհետև ընդհանրական դառնալով՝ գոյական են դիտվել ոչ միայն մարդու կողմից ընկալվող, տեսանելի, շոշափելի առարկաները, այլև մեր գիտակցությամբ առարկայացված հասկացությունները, օրինակ՝ բժիշկ, բուժում, մուրճ, հոդված: Այսպիսով` գոյական են համարվում առարկա և առարկայական հասկացություններ ցույց տվող բառերը: Գոյականի խոսքիմասային կարևոր առանձնահատկությունը առարկայականությունն է:

Գոյականի իմաստային–քերականական խմբերը

Ըստ բառիմաստային ընդհանրությունների և քերականական յուրահատկությունների՝ գոյականները բաժանվում են հետևյալ խմբերի՝ ա) հասարակ և հատուկ գոյականներ, բ) թանձրացական և վերացական գոյականներ, գ) անձ և ոչ անձ ցույց տվող գոյականներ, դ) հավաքական գոյականներ: Գոյական անուններն ունեն երկու թիվ՝ եզակի և հոգնակի:

Հոլովի քերականական կարգը

Արդի հայագիտության մեջ ընդունված է այն տեսակետը, որ արևելահայերենի գոյականն ունի 7 հոլով՝ ուղղական, սեռական, տրական, հայցական, գործիական, բացառական և ներգոյական. այս վերջինից զուրկ է արևմտահայերենը։ Արդի հայերենի որոշ մասնագետները գտնում են, որ գոյականն ունի միայն հինգ հոլով /հայցական հոլովը միացնում են ուղղական հոլովին, տրական հոլովը՝ սեռականին/:

Հոլովման տիպերը

Գոյականն ունի նաև հոլովումներ՝ արտաքին, ներքին, ինչպես նաև այլաձև հոլովումներ:

Առարկայացման (տարորոշման) քերականական կարգ

Անձի և իրի առման քերականական կարգ

Գոյականի կազմությունը

Գոյականները կազմվում են ածանցներով /տես՝ գոյականակերտ ածանցներ/, բարդությամբ և հապավությամբ։

@@ Տող 1. / Տող 1. @@
+{{Խմբագրում եմ|[[Մասնակից:A.arpi.a|A.arpi.a]] ([[Մասնակցի քննարկում:A.arpi.a|քննարկում]]) 14:30, 25 Հոկտեմբերի 2013 (UTC)}}
-Պարզ ասած, '''գոյական'''ը բառ է, որ օգտագործվում է անձ, տեղ, իր կամ գաղափար ցույց տալու համար։
+'''Գոյական''', բառ, որը ցույց է տալիս առարկա (անձ, տեղ, իր կամ գաղափար)։
+'''Գոյական անվան''' խոսքիմաստային կարգի մեջ մտնող բառերը ցույց են տալիս առարկայի հասկացողություն։ ''Գոյական'' եզրույթը ''գոյ'' արմատից է, որը նշանակում է «կա, է, գոյություն ունի»: Եվ նախապես գոյական են ճանաչվել տեսանելի, շոշափելի առարկաները, այսինքն` առարկա ցույց տվող բառերը: Այնուհետև ընդհանրական դառնալով՝ գոյական են դիտվել ոչ միայն մարդու կողմից ընկալվող, տեսանելի, շոշափելի առարկաները, այլև մեր գիտակցությամբ առարկայացված հասկացությունները, օրինակ՝ ''բժիշկ'', ''բուժում'', ''մուրճ'', ''հոդված'': Այսպիսով` '''գոյական''' են համարվում առարկա և առարկայական հասկացություններ ցույց տվող բառերը: Գոյականի խոսքիմասային կարևոր առանձնահատկությունը առարկայականությունն է:
-'''Գոյական անվան''' խոսքիմաստային կարգի մեջ մտնող բառերը ցույց են տալիս առարկայի հասկացողություն։ Ըստ բառիմաստային ընդհանրությունների և քերականական յուրահատկությունների՝ գոյականները բաժանվում են հետևյալ խմբերի՝ ա) [[հասարակ և հատուկ գոյականներ]], բ) [[թանձրացական և վերացական գոյականներ]], գ) [[անձ և իր ցույց տվող գոյականներ]], դ) [[հավաքական գոյականներ]]: Գոյական անուններն ունեն երկու թիվ՝ [[գոյականի եզակի թիվ|եզակի]] և [[գոյականի հոգնակի թիվ|հոգնակի]]: Գոյականը արդի արևելահայերենում ունի յոթ հոլով` [[ուղղական հոլով|ուղղական]], [[սեռական հոլով|սեռական]], [[տրական հոլով|տրական]], [[հայցական հոլով|հայցական]], [[գործիական հոլով|գործիական]], [[բացառական հոլով|բացառական]] և [[ներգոյական հոլով|ներգոյական]]. այս վերջինից զուրկ է արևմտահայերենը։ Արդի հայերենի որոշ մասնագետները գտնում են, որ գոյականն ունի միայն հինգ հոլով /հայցական հոլովը միացնում են ուղղական հոլովին, տրական հոլովը՝ սեռականին/: Գոյականն ունի նաև հոլովումներ՝ [[գոյականի արտաքին հոլովում|արտաքին]], [[գոյականի ներքին հոլովում|ներքին]], ինչպես նաև [[գոյականի այլաձև հոլովումներ|այլաձև հոլովումներ]]: Գոյականները կազմվում են ածանցներով /տես՝ [[գոյականակերտ ածանցներ]]/, բարդությամբ և հապավությամբ։
+== Գոյականի իմաստային–քերականական խմբերը ==
+Ըստ բառիմաստային ընդհանրությունների և քերականական յուրահատկությունների՝ գոյականները բաժանվում են հետևյալ խմբերի՝ ա) [[հասարակ և հատուկ գոյականներ]], բ) [[թանձրացական և վերացական գոյականներ]], գ) [[անձ և ոչ անձ ցույց տվող գոյականներ]], դ) [[հավաքական գոյականներ]]: Գոյական անուններն ունեն երկու թիվ՝ [[գոյականի եզակի թիվ|եզակի]] և [[գոյականի հոգնակի թիվ|հոգնակի]]:
+== Հոլովի քերականական կարգը ==
+Արդի հայագիտության մեջ ընդունված է այն տեսակետը, որ արևելահայերենի գոյականն ունի 7 հոլով՝ [[ուղղական հոլով|ուղղական]], [[սեռական հոլով|սեռական]], [[տրական հոլով|տրական]], [[հայցական հոլով|հայցական]], [[գործիական հոլով|գործիական]], [[բացառական հոլով|բացառական]] և [[ներգոյական հոլով|ներգոյական]]. այս վերջինից զուրկ է արևմտահայերենը։ Արդի հայերենի որոշ մասնագետները գտնում են, որ գոյականն ունի միայն հինգ հոլով /հայցական հոլովը միացնում են ուղղական հոլովին, տրական հոլովը՝ սեռականին/:
+== Հոլովման տիպերը ==
+Գոյականն ունի նաև հոլովումներ՝ [[գոյականի արտաքին հոլովում|արտաքին]], [[գոյականի ներքին հոլովում|ներքին]], ինչպես նաև [[գոյականի այլաձև հոլովումներ|այլաձև հոլովումներ]]:
+== Առարկայացման (տարորոշման) քերականական կարգ ==
+== Անձի և իրի առման քերականական կարգ ==
+== Գոյականի կազմությունը ==
+Գոյականները կազմվում են ածանցներով /տես՝ [[գոյականակերտ ածանցներ]]/, բարդությամբ և հապավությամբ։
 [[Կատեգորիա:Խոսքի մասեր]]