Ռատցեբուրգ

Ռատցեբուրգ
Տեսակ	քաղաք, district capital?, Luftkurort? և urban municipality in Germany?
Երկիր	Գերմանիա
Վարչատարածք	Լաուենբուրգի հերցոգություն
ԲԾՄ	36 ± 1 մետր
Մակերես	30,29 կմ² (դեկտեմբերի 31, 2017)
Մասն է	Hamburg Metropolitan Region?
Ջրլիցի ափին	Ratzeburger See?, Küchensee?, Kleiner Küchensee? և Q1238706?
Անվանված է	Ratibor?

Ռատցեբուրգ (գերմ.՝ Ratzeburg [ˈʁatsəbʊʁk], ստորին գերմաներեն՝ Ratzborg, ист. լեհ.՝ Racibórz, Raciąż), քաղաք Գերմանիայում, շրջանային կենտրոն, գտնվում է Շլեզվիգում։

Մտնում է Լաուենբուրգի հերցոգության մեջ, բնակչությունը կազմում է 13 699 մարդ (2010 թվականի դեկտեմբերի 31)^[3]։

Աշխարհագրական դիրք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռատցեբուրգը Համբուրգի մայրաքաղաքային շրջանի բաղկացուցիչ մասն է։

Ռացեբուրգը շրջապատված է Ռացեբուրգեր լճերով (չորս լճեր) և հայտնի է իր տաք աղբյուրներով։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռատցեբուրգը հիմնադրվել է 1000-1066 թվականներին։

Սլավոնների կողմից այս վայրերի բնակեցմա պահին այս քաղաքը կոչվում էր Ռատիբոր և ցեղի Պոլաբս կենտրոնական քաղաքն էր։

1093 թվականին Սմիլովոյի դաշտի վրա գտնվող քաղաքից ոչ հեռու Մագնուս Սաքսոնիացին և Հենրիխ Բոդրիչցկին ջախջախում են Հենրիխից դժգոհ Վենդիական պետության սլավոններին։

Այդ վայրի՝ սլավոններով բնակեցման ժամանակ քաղաքը կոչվել է Ռատիբոր և եղել է պոլաբների ցեղի կենտրոնական քաղաքը։

Ռատցեբուրգ
Ռատցեբուրգը 1590 թվականին
Քաղաքի քարտեզը
Տուն Ռատցեբուրգում
Ռատցեբուրգի Մայր տաճարի խորանը
Մայր տաճարի ներքին տեսքը
Սուրբ Պետրոսի եկեղեցին
Խորանի ոչ սովորական տեղը Սուրբ Պետրոս եկեղեցում

Բուրգոմիստերներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1872—1896: Gustav Heinrich Friedrich Hornborstel
1897—1909: Friedrich Tronier
1909—1925: Friedrich Goecke
1926—1938: Karl Saalfeld
1938—1939: Karl Michaelis
1939—1945: Max Stelter
1945—1946: Karl Kiesewetter
1946—1962: Otto Hofer
1962—1968: Friedhelm Schöber
1968—1989: Peter Schmidt
1989—2001: Bernd Zukowski
2001—2007: Michael Ziethen
2007: Rainer Voß

Գրավչություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Թանգարան^[4] Պաուլյա Վեբերի, գերմանացի հայտնի վիմագրագետի և ծաղրանկարչի։ Հիմնադրվել է 1973 թվականին 18-րդ դարի 60-ականներին կառուցված շենքում։ 1980 թվականին մահացած նկարչի մոխրով մի ուրոն տեղափոխվեց թանգարանի պարտեզ։